Eve dönüş.

190 9 0
                                    

O küçük kıza ne oldu? Ne mi oldu. İnsanlar okuldakiler onu zorbaladı. Annesi,babası fikirleri ile dalga geçti. O kız konuşmak istediğinde eleştirdiler. O kız onlarla vakit geçirmek istediğinde hep ona suç attılar. Aile ortamındayken "ortamı hep sen geriyorsun senle konuşasımız gelmiyor" dediler. O kız bir odasındayken arkasından atıp tuttular. Peki sonra kız konuşmamaya başlayınca ne oldu. "Hep içine kapanıksın o telefon yüzünden okuduğun kitaplar yüzünden"oldu. Onlar bilmiyordu ama o kız hep konuşuyordu. İçindeki ses o kızı hep dinliyordu o kızı yargılamadan,eleştirmeden. O kız dedi ki yeni bir isim yeni bir ev yeni arkadaşlar hayatımı düzene sokar mı? Sıfırdan bir başlangıç olur mu? Olur du. Olur du ama geçmişi unutturur mu? Ya da geçmişimizi, o denilen lafları veya yapılan zorbalıkları siler mi? Silmez. Geçmiş hep bizimledir. İstediğimizi değişelim ama o geçmiş, o söylenen sözler,yargılamalar peşimizi bırakmaz. Hep beynimizde o sesler yankılanır. O zaman biz neden sıfırdan başlangıç yapmayı deniyoruz. Boş bir şey değil mi? Öyle. Ama her insan ümitlenir. Bizimde ümidimiz unutmak. Silmek.
.
.
.
Son olarak dedeme sarıldım ve uçağa doğru yöneldik. Bu gün eve dönüyorduk. Emre ve Emir baya üzülsede yapacak bir şey yoktu. Ege ise hapisteydi. Kayra abim işi baya kolaylaştırdı. Şimdi bu sefer kavgaya izin vermeden üçüzlerim ile oturdum. Ve kitap okumaya başladım. Üçüzlerimde watpadd indirdi onlarda okuyor. Uçak bir süre sonra inişe geçti.
20 dk sonra
Kuzenlerle ayrılmış eve gidiyoruz. Babam haftaya dönüyormuş. Atalay arada bana bakış atıyor ama umrumda olmuyordu. Annemin yanına gittim "anne bir şey sorabilir miyim?" "Tabii bebeğim." "Biraz çok olacağım ama galiba siz bana Yankı ismini vermişsiniz ipek değiştirtmiş eğer kimlik çıkarttırabiliyorsanız ismimi Yankı Umay yaparmısınız?" Annemin gözleri parladı "yaparız kızım!" Dedi. Ve evin önüne geldik.  Valizleri alıp eve yöneldim. Yanıma Atalay geldi "ver ağır olmasın." "İyiliğine ihtiyacım yok." Dedim. Onu bana vurmadan önce düşünecekti. Ve eve girdim valizimle odama girdim. İçini boşaltmaya başladım. Sonra kapım çaldı gel komutu verdim. Üçüzlerimdi. Göktuğ "Umay deneme sınavı varmış ders çalışalım mı?" Baranda kafa salladı "olur ama bana Yankı dermisiniz?" Kullanma vaktiydi. Baran sevinçle baktı "güzelim... ne zamandır bunu bekliyordum!" Dedi. İkiside yanağımı öptü galiba Kayra ve Yiğit abim kimlik olayını halletmeye gitti. Ama Bulut abim gene bir süreliğine istanbula gidecekmiş bu beni üzdü açıkçası Beyza'da gidiyor hem. Ama haksız değil orada kurulu bir düzeni vardı benim için geldi. Ders çalışmak için test kitaplarıma baktım gözüme çarpan denemeyi aldım ve çözmeye başladım. Açıkçası güzel gözüküyor du.
.
.
.
Üç saattir çalışıyorduk. Üçümüzde başarılıydık. Sonunda hepimiz kalemleri masaya koyduk. O sırada biri içeri girdi. Atalay dı "yemek hazır üçüzler gelin!" Baran "tamam abi." Dedi. "Beni aileden görür müydün ya sen?" Dedim. Bana mahçupça ve sert bir ifade ile baktı. Sonra çıktı Göktuğ "Yankı yapma güzelim bak yanlış ama özür dilerse affeder misin?" Baran da baktı "affederim." Dedim. Sonra odadan çıkıp yemeğe indik. Annem kapının önünde bana kimlik kartı uzattı Yankı Umay Dunay sonra sarıldı. Belli ki çok mutlu olmuştu. O mutluysa ben de mutlu olurum. Sonra masaya geçtim. Atalay tam karşıma geçti. Gözlerimi devirdim. Yemeğe başlayınca baya hızlı yemeye başladım bir anda herkes gülmeye başladı Yiğit abim "abicim önünden almayacağız sakin ol!" Dedi gülerken. Utandım kızardım. Sonra Kayra abim "utandın mı sen kız?" Deyip kendine çekip yanağımı sıktı. Sonra Atlas abim "kızardı elma gibi!" Dedi. Göktuğ "oy ne tatlı üçüzüm!" Deyip sarıldı Baran "yerim kız seni!" Deyip öptü. Kuzey "çok tatlı oldu!" Deyip yanıma geldi. Atalay gülerek bakıyordu annem "oy kuzularım!" Dedi. Sanki kızarmamı bekliyolardı. Sonra ben kaçar gibi odama gittim. Ve kulaklığımı taktım.
"Oh (yeah)
Tek başınayız Aden
Yeah, ey, ey, ey
Bu caddelerde kimse yok
Dostlarım var, hepsi kof
Tanrılar hayıflanıyor sen yoksan (yoksan)
Tek başınayız Aden (tek başınayız Aden)
Hiç kimsemiz yok Aden (hiç kimsemiz yok Aden)
Paramparçayız Aden (paramparçayız Aden)
Öldüm Aden (öldüm Aden)
Bir de (bir de)
Kayboluyoruz bir de (bir de)
İyiyim ben, iyi de (iyi de)
Bari daha da gitme
Kafamın içindeki sanrı gibi (yeah)
Kayıbım, bulamadım kendimi (kendimi)
Bana inanmayı denemedin hiç (yeah)
Beraber başarabiliriz (yeah)
Ediyor nefret
Hepsi geride, bi' bok değiller
Başka seçenek yok bizden
Bu kez kazanıyoruz, tut elimden (elimden)
Şehrin ışıkları yanıyo' yeniden (yeniden)
Onlar savaş istemiyo'lar
Bi' an önce son hamleni yap (hamleni yap)
İzin veriyorum oyun oynamana
Bakıyorum hâlâ (hâlâ)
Bu caddelerde kimse yok
Dostlarım var, hepsi kof
Tanrılar hayıflanıyor sen yoksan (yoksan)
Tek başınayız Aden (tek başınayız Aden)
Hiç kimsemiz yok Aden (hiç kimsemiz yok Aden)
Paramparçayız Aden (paramparçayız Aden)
Öldüm Aden (öldüm Aden)
Düşmem için dua et, yok olduk yok yere
Var mı içinde kalp? Bana gerçeği söyle
Kızım düşüyoruz biz, tutun bi' yerlere
Bunun için savaş ver, ateş et benimle
Anılarımın içinde çok fazla acı var
Var gücümle savaştım kalmak için yanında
Kaygı dolu adamlara git şovunu yap
İnancım Tanrı'nın bana inandığı kadar
Düşüyorum en dibe geceleri
Kime ağladığın hiç um'rumda bile değil (hiç umrumda bile değil)
Galiba başaramayabiliriz
Bir olmayı becerdik, biz olmayı beceremedik
Onlar savaş istemiyo'lar
Bi' an önce son hamleni yap (hamleni yap)
İzin veriyorum oyun oynamana
Bakıyorum hâlâ (hâlâ)
Bu caddelerde kimse yok
Dostlarım var, hepsi kof
Tanrılar hayıflanıyor sen yoksan (yoksan)
Tek başınayız Aden (tek başınayız Aden)
Hiç kimsemiz yok Aden (hiç kimsemiz yok Aden)
Paramparçayız Aden (paramparçayız Aden)
Öldüm Aden (öldüm Aden)" şarkı çok güzel. Sonra telefonuma bildirim geldi hemen mesajı açtım
@poyrazesiyoo: naber kız
@YankıUmayDunay: iyii sen
@poyrazesiyoo: iyidir Yankı (galiba ismin) önerdiğin şarkılar çok güzelmişş
@YankıUmayDunay: evett ismim bu arada beğenmene sevindim.
@poyrazesiyoo: kız şey duydum bi abin daha varmış senin sayende falan kurtulmuş sen kaçırılmışın falan.
@YankıUmayDunay: ha evet doğru nerden duydun
@poyrazesiyoo: haberlerden olayı anlatsana
@YankıUmayDunay: şimdi biz trabzondaydık Atlas abim bana dediki benim bundan on iki yıl önce kaçırılan bir ikizim var ve biz onu öldü biliyorduk ama yaşıyormuş falan dedi bende belki katkım olur deyip düşünmek için dışarı çıktım sonra kaçırıldım orada en büyük abimin bir küçüğü kaçırmış beni orada bir çocuk vardı işte bu çocuk Atlas abime çok benziyordu bende ismini sordum oda Atlas abimin dediği ismi söyledi Atalay bende kendimi tanıttım bana inanmadı bir kaç olay oldu sonra Ege beni kaçıran birey benim bir Dunay olduğumu söyledi ve çıktı beraber kaçtık işte sonra herkes kavuştu Ege de hapse yallah oldu.
@poyrazesiyoo: oğlum başına gelmeyen yok ki !
@YankıUmayDunay: biraz öylee. Ama aramız iyi değil pek.
@poyrazesiyoo: dert etme düzelir be.
@YankıUmayDunay: inşallah.
@poyrazesiyoo: Yankı ben sana yazarım ablam çağırıyo by by
@YankıUmayDunay: by by
Yazıp çıktım. Samimi biri açıkçası. Sonra kapım çaldı ve gel komutu verdim Kuzey'di "abla çocuklara özel alana çıkıyoruz gel hadi!" Dedi. Hemen kalktım ve kata doğru ilerledim. Herkes buradaydı annem hariç galiba film izleyeceğiz.
Bb burada keser ke.

AbilerimHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin