KANLI OYUN- 18:46

16. BÖLÜM-SIR

"Sırların ortaya çıkma gibi bir huyu vardı, sırlar ortaya çıkmaya başladıkça artık hiç bir şey eskisi gibi olamayacaktı... "

Annem derdi ki; eğer ortada gerçekler varsa ve sen her zaman gerçeği istiyorsan, geç de olsa hayat o gerçeği senin karşına çıkarırdı. Ne kadar saklasan da hatta o gerçeği sen unutmuş olsan da elbet gün yüzüne çıkardı. Çünkü gerçekler asla saklanmazdı, biz sadece onlara gerçekten bakmazdık. Ortada gerçekler vardı, Egemen'in de iki yolu vardı. Ya bana gerçekleri verecekti ya da gerçekleri gizleyip, ileri zamanda  gerçekler ortaya çıktığında  acı çekecekti. Odadaki herkes pür dikkat Egemen'e baktığında  gözlerim herkese tek tek dolandı.

En çok korku  dolu gözlerle bakan Yosun ile ağabeyi Uraz yani denek 7'ydi. Aytekin'in gözlerindeki yıkılışı gördüm. Saf acıyı gördüm, Egemen' e öyle kırgın baktı ki, o bakışındaki yangını bende hissettim. Suçlu bakışları konduramadı abisine, hissettim. Bakışlarındaki o kırgınlığı tam içimde hissettim.

"Gerçekler ortaya dökülecek, ve bu gerçeklerden sonra kimse kimseye güvenmeyecek .  Madem başlıyoruz herkes neden burada olduğunu açıklasın.  Hepimiz az çok anlıyoruz neden burada olduğumuzu."

Tekrar Egemen'e döndüğümde, Egemen hayal kırıklığı içinde bana bakıyordu. Hayır bu bakışına kanmayacaktım,beni bu saatten sonra kandıramayacaktı.

" Ben sadece Doğa ile özel konuşmak istiyorum. "

Koray sertçe Egemen'i tuttuğunda  , Giray da olanlara müdahale etmek için yanlarında durdu .

" Hepimizi kandırmışsın burada neler döndüğünü biliyorsun, neden sadece Doğa ile konuşmak istiyorsun?  "

Egemen de sertçe Koray'ı tuttuğunda Mine'ye baktım. Gözlerindeki korkuyu gördüm . Mine hala Koray'a aşıktı. Yıllar bile onun kalbindeki duyguya uğramamıştı. O hâlâ deli gibi Koray'a aşıktı.

"Burada neden olduğunu biliyor musun? Sen zamanında Doğa'ya ihanet ederken aslında tek ona ihanet etmedin . Doğa fark etmemiş olabilir ama senin ne halt olduğunu biliyorum. Çok az kaldı... "

Uraz onu tutup çektiğinde Koray yakasını düzeltti.

" Evet beni kandırdılar. Ama sadece beni değil, hepimizi. Bir oyunun içindeyiz, ben herşeyi anlatacağım ama sadece ben değil. Hepiniz. Bu yüzden açıklamam sadece Doğa ile kardeşimi ilgilendirir. "

Umay tam ağzını açacakken sustu, bana baktı. Her ne diyecekse bana baktıktan sonra vazgeçti.

" Hepimizin sırları var doğru. Bunu unutanlarımız da var. Şu an değil, Doğa ile ben iyileşene kadar herşeyi rafa kaldıracağız. "

Aytekin yatağımın baş ucuna oturunca, onun ne hissettiğini tam anlamıyla hissettmesem bile anlıyordum. Duygu karmaşası içindeydi. Ellerini tuttuğumda ona güven verircesine gülümsedim. Şu an güce ihtiyacı vardı, en güvendiği dağlara kar yağmıştı. Burdaki kimse kimseye güvenmiyordu, kimse kimse ile muhattap olmazdı. Ama Aytekin belki de burdaki tek güvendiği kişiyi kaybetmişti. Herkes kendi yataklarına doğru gittiğinde, düşüncelilerdi. Evet belki  de ben yanılıyor olabilirim. Buradaki herkes birbiriyle bağlantılı olurken herkesin  sakladığı sırlar vardı . Açığa çıkmasından korktuğu sırlar,  ve belki de Umay'ın dediği gibi unuttuğumuz sırlar. Zamanımız daha var mıydı belli değildi ama  biz artık kanlı oyuna başlamıştık. Bu oyunun sonunu görür müydüm bilmiyorum ya da  bu oyun sonunda eski Doğa olarak kalabilir miydim onu da bilmiyorum.

" Nasıl hissettiğini biliyorum ama geçecek. Çünkü güneş hiçbir zaman doğmaktan vazgeçmedi."

Aytekin içli bir şekilde bana baktığında içim acıdı. " Doğa o benim canım, en güvendiğim. Görmedin mi herkes nasıl baktı ona. Hain gibi baktılar Doğa abime. Senin gözlerini de gördüm, sen burda en çok abime güvenmiyorsun artık. " Belki de Aytekin haklıydı, ben artık en çok Egemen' e güvenmeyecektim.