9. Chociaż

22 3 0
                                    

Jennie trafiła do szpitala ale nie była w nim długo, nie mogła się pokazać rodzica w takim stanie więc musiała na kilka dni u kogoś pomieszkać, San oraz Jungwon nie mogli nikogo przyjąć więc postanowiłam ją przygarnąć, wciąż jej nie cierpię ale nie chciałabym się znaleźć w podobnej sytuacji co ona, gdy tylko usłyszała ze może zamieszkać u mnie była zdziwiona, tak samo jak reszta moich znajomych.

Gdy ja i Jennie siedziałyśmy u mnie w domu usłyszałam pukanie do drzwi więc wstałam z kanapy i podeszłam do drzwi oraz pociągnęłam za klamkę, gdy tylko otworzyłam drzwi blondynka wpadła w me ramiona -Lisaa! Przepraszam już tak nigdy nie zrobię przysięgam!! Tak bardz- - przerwała gdy zobaczyła Jennie siedzącą na mojej kanapie u mnie w domu -Co do chuja! Czy ja o czymś nie wiem?- było widać że jest wkurzona -Trochę cie ominęło, Jennje przez chwilę u mnie mieszka ponieważ nie chce być w domu. Ale to nie znaczy że ją lubię, cały czas jej nienawidzę- uśmiechnęłam się a dziewczyna odwzajemniła uśmiech i usiadłyśmy na kanapie, a po chwili Jennie usiadła koło nas. Cały wieczór spędziliśmy na rozmowach, o 22 Chaeyoung poszła do domu a ja zostałam w domu z osobą której nienawidzę, nie wiem czemu w ogóle pozwoliłam jej tu mieszkać ale cóż czasu się nie odwróci a jak na razie nie jest źle. Szykowałyśmy się do spania -Możesz spać u mnie w pokoju- powiedziałam nawet nie wiem czemu -Nie nie trzeba pospie na kanapie- już miałam jej odpuścić ale zachciało mi się z nią kłócić -nalegam dzisiaj możesz spać u mnie w pokoju- podniosłam kącik ust w górę kiedy zobaczyłam że ona sje irytuje -Nie udawaj miłej Manobal- przewróciłam oczami i poszłam do pokoju. Jezu jak ona mnie irytuje, chociaż jest nawet slodka..

"From Hate To Love" | Jenlisa |Opowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz