Bilincimin yerine geldiğinde ambulans sesleri başımı çok ağrıtmıştı. Karnımda ve birkaç yerlerimde ağrılar hissettim. Gözümü açtığımda Alaz ve Yaman arabada yoktu. Diğer yatanları gördüğümde ağlamaya başladım. Cesur un kolundan ve dizinden kanlar akıyordu. Çağla ise cesurun yanına çökmüş onu uyandırmaya çalışıyordu. Çağla'ya " Noldu bize böyle bir anda?!" dediğimde. Çağla ağlamaklı bi sesle " O kamyoncu gecenin bu karanlığında birden çıktı ve bu haldeyiz!" dediğinde olanları hatırladım. Başımdan darbe aldığım için pek fazla hatırlamıyorum ama sabah olmuştu. " Alaz ile Yaman nerde?" dediğimde Çağla " Onlara ambulanstalar bize birazdan sedye getiricekler." Bilimcim yavaş yavaş kapanıyordu. Karnımda ki ağrılar gittikçe derine iniyordu sanki. Bıçak yarası gibi ağrılar vardı.
"ASİ UYAN LÜTFEN!" bu Alaz'ın sesiydi.
"ASİ HADİ GÜZELİM KALK BAK BEN GELDİM!" dedi Yaman. Gözümü yavaş yavaş açtığımda sedye de ambulansa götürülüyordum. Başımda Yaman vardı kaşı patlamış, alnı yarılmış bi şekilde sedyenin yanında geliyordu. Sedyem ambulansa ulaştığında, ambulansın içinde Alaz'ın olduğunu gördüm. Pansumanı yapılmış ve sedyemin ambulansa girmesine yardım ediyordu." Asi iyi misin ağrın var mı?" dediğinde buruk bir sesle " karnım çok ağrıyor." dedim. Alaz hemen hemşireye dönüp " Karnında ağrı varmış bakar mısınız hemen!" dedi. Elimde acıdan çantamı karnıma koyup sıkıyordum. Hemşire karnımdan çantayı çektiğinde şok olmuş bir şekilde Alaz'a bakıyordu. Alaz da gördüğü manzara ile çok korkmuş gibiydi." Ne-ne oldu neden öyle bakıyorsunuz?" diye kekelediğimde Alaz " Asi sakin ol bişeyin yok sen sadece karnına bakma." dediğinde karnımda kötü bişe olduğunu fark ettim. Başımı yavaşça kaldırdığımda karnımın felaket olduğunu gördüm.Cam kenarında oturduğum için cam kırıkları karnımın heryerine cam battığını gördüm. Boş kalan hiç bir yerim yoktu, heryerime cam batmıştı. Karnımı öyle gördüğümde çok acıdığını ve ağladığımı farkettim. Alaz ağladığımı gördüğünde elimi sımsıkı tutmuştu." Asim bişey olmayacak bak gerçekten!" dediğinde bende onun elini sıkmıştım. Yol boyunca hemşire sadece kanamayı durdurmak için tampon yapmıştı. Hastaneye geldiğimde sedyeyle ambulanstan indirip acilin odasına götürdüler. Alaz hala elimi tutuyordu ve ben artık acıdan terlemeye başlamıştım. Neslihan hanım ve yanında 40 yaşında bir adam geldi. Oda doktormuş ve hemen bana pansuman yapmaya başladılar. İlk başta karnımdaki cam parçalarını aldılar ve çelik kasenin içine koydular onu gördüğümde şok olmuştum. Alaz da sanki kendi canı acımış gibi bakıyordu.
Dikişlerimi attılar ve beni odaya aldılar. Çok geçmeden Yaman yanıma geldi." Nasılsın iyi misin Asi, ağrın falan var mı?" dedi." Biraz, karnım çok ağrıyor." dediğimde sanki olanları biliyormuş gibi karnıma baktı." Cesur ve Çağla nasıllar?" dedim.
" İkiside iyi merak etme sadece başlarına darbe aldıkları için bilinçleri kapanmış."
" Sen nasılsın Yaman?"
" İyiyim güzelim merak etme."
" Ne zaman çıkıcağız burdan Yaman?"
" Bilmiyorum ama bir gece burdasın sen."
dediğinde offladım ve ellerimi saçımın arasında gezdirdim. Tam o sırada kapı çaldı ve içeri biri geldi. Alaz'dı. Alaz içeri girdiğinde Yaman işim var dedi ve çıktı. Alaz yanıma oturdu ve " İyi misin ağrın var mı?" dedi. Beni neden umursuyordu ki.Bu bölümlük bu kadar olsun ama Yabaninin 28. Bölümü çok iyiydi. Başıyla sonu alakasızdı ama Yaman ölmedi. Asi ve Alaz resmi olarak galiba sevgili oldular. Bir AsLaz fandomu olarak daha ne isteyebiliriz ki. 💗💗 Takip etmeyi unutmayın aşklarımm 🫶🏻
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ben Hala Vazgeçmedim
RomanceFakir Asi kız ve Zengin Alaz oğlan. Birbirlerinden ne kadar nefret etseler ve başkalarını sevselerde aşk onları başka şekilde yönlendirir. Alaz Rüya'a olan duygusunu aşk sanmaktan vaz geçer, Asi ise kahramanına duyduğu aşkı yok eder. Aralarında ne k...