Ben Hala Vazgeçmedim

Bölüm 23

Taburcu işlemlerim hallolmuştu ve artık özgür gibiydim. Bavulumu hazırlayıp hastaneden çıktım. Taksi çevirip Soysalan'ların evine doğru gitmeye başladım. Akşam olduğu için herkes evdedir diye düşünüyordum. Evin kapısına geldiğimizde taksi ücretini ödedim ve bavulumu alıdım. Kapıdaki görevli beni tanıdığı için hemen kapıyı açtı. Derin bir iç çekerek evin kapısına doğru yürüdüm. Kapıyı çaldım ve kapıyı Feride abla açtı. Çok şaşırmıştı." Asi kızım hoş gel-" dediği gibi baş parmağımı dudağıma götürerek 'sus' işareti yaptım ve hemen ona sarıldım." Hoş geldin." dedi sırtımı sıvazlayarak. Salona doğru yürüdük ve Neslihan teyze elindeki telefona bakarak Feride teyzeye "Kim gelmiş Feroş." dedi. Salona baktığımda herkes oradaydı." Ben geldim Neslihan teyze." dediğimde herkes bana bakmıştı."Asi senin hastanede olman  gerekmiyormu?" diye sordu Çağla." Artık gerek yok." dedim sevinçle." Tamamen iyileştim, doktorda taburcu etti." dedim ve Çağla ile Cesur yanıma koşup bana sarıldılar. Alaz ve Yaman hala şoku atlatamamışlardı. Neslihan teyze de yanıma gelip bana sarıldı." Çok mutlu oldum kuzum. Geçmiş olsun. Ben zaten biliyordum sen çok güçlü bir kızsın." dedi ve tekrardan sarıldım. Neslihan teyze, Çağla ve Cesur yanımdan gittiğinde Alaz yavaş yavaş bana doğru geliyordu. Alaz gelene kadar Yaman gelip çoktan sarılmıştı. Yaman benden ayrılıp Alaza doğru baktı. Alaz ise bana unut dolu gözlerle bakıyordu. Alaz Yaman'a doğru döndüğünde Yaman 'hadi sarıl' dercesine mutlu gözlerle bakıyordu. Alaz gelip birden sarıldı. Kendisi gelmeden gelen parfüm kokusuna hayran kalmıştım. Dağınık saçları, boynundaki zinciri, kusursuz parfümü, ela gözleri. Bunları sayarken Alaz'ın hala bana sarıldığını gördüm. Alaz'ın yavaşça sırtına vurarak "Alaz tamam yeter,herkes bize bakıyor Alaz." dedim ve benden ayrıldığını gördüm. Çağla ve Neslihan teyze gülüyorlardı." Hadi gel kızım çok ayakta kalma, canının istediği bir şey var mı?" Neslihan teyze hizmetliye işaret yaptı." Ben gerçekten bir şey istemiyorum Neslihan teyze sağol. Sadece birazcık odamda dinlensem, size ayıp olmazsa eğer." dedim yorgun şekilde." Kızım ne ayıbı tabi sen nasıl istersen, eğer acıkırsan söyle kahvaltını odana getirelim." dedi ve başımı tamam anlamında salladım. Tam bavulumu almaya yeltenirken Çağla benden önce davrandı." Ben götürürdüm Çağla." dedim. Yüzüme sinirle baktı." Kızım sen daha hastaneden yeni çıktın hel yorgunsun, ben sana yardım ederim, hadi gel." dedi ve tamam diyip yukarı çıktık. Merdivenlerden çıkarken Alaz'a doğru baktım ve hala mutluluktan şaşkın bir şekildeydi. Tam çıkarken bana baktı ve gülümsedim. O da bana gülümsedi ve yukarı çıktım. Tam odama girecekken Çağla kapının önünde dikilmiş duruyordu.

"Ne oldu Çağla, hadi geçsene içeri." dedim anlamaz gözlerle." Kesin aşıksınız." dedi ve offlayıp omzuna vurdum." Bu konuları sonra konuşacağız Asi hanım, şimdilik yorgunsun diye pek üzerine gitmiyorum ama benden kaçışın yok." dedi ve ikimizde güldük. Çağlayla beraber bavulumu yerleştirdim, duşumu aldım ve birax kestirdim. Bir saat sonra odamın kapısının sesine uyanmıştım. Gözlerime güneş vurduğu için gözümü pek açamamıştım." Kim o?" dedim ellerimi gözlerime getirerek." Benim Asi, Alaz." dedi ve yavaşça yatağımda oturur pozisyona geldim." Gel Alaz hoşgeldin." dedim.
" Uyandırdıysam kusura bakma."
" Yok iyiki uyandırmışsın daha fazla uyusaydım kötü olurdum." dedim ve odadan çıkmıştı. Ne yani bu kadar mıydı? "Alaz ne oldu?" diye sordum peşinden. Bir dakika bile olmadan geri içeri geldi. Ama bu sefer elinde tepsiyle." Alaz ne oldu?" dedim ve bana gülümseyen yüzle " Sana ellerimle kahvaltı hazırladım. Belki enerjin yerine gelir." dedi ve tepsiyi önüme koydu." Sen ciddi misinn. Ay çok teşekkür ederim. Ellerine sağlık. Zehirlenmem dimi?" dedim bir anda ciddileşerek." Hayır, aşk olsun ayrıca benim yemeklerim kötü değil." dedi." Küçükken kardeşlerime hep ben bakardım, korktukları anda, hastalandıklarında, mutlu veya mutsuz anlarında.. Babam anneme yıllarca uyku ilacı vermiş. O yüzden annem bizle pek fazla ilgilenmiyordu. Bende Çağla gile bakıyordum, kahvaltı hazırlıyordum genellikle." dedi ve elleriyle oynamaya başladı." Biliyor musun benimde senin gibi bakmaya çalıştığım iki tane koca bebek vardı." dedim ve gülmeye başladık." Zaten durumuz çok yoktu ama yine de hasta olduklarında veya aç olduklarında kendimden önce onları düşünürdüm. Ki mecburdum." dedim." Neyse yeter bu kadar, bi tadına bakim o zaman." dedim ve Alaz bana heyecanla bakıyordu. Omletten bir çatal aldım ve ağzıma götürdüm. Gerçekten de güzel yapmıştı." Ohaa mükemmel yapmışsın, ellerine sağlık şefim." dedim ve güldü." Afiyet olsun, ama bende dayanamıyorum. Bende dalıcam omlete." dedi ve ağzımda yemek olmasına rağmen gülmeye başladım." Dal dal ama gerçekten mükemmel, hele omlet ve kızartma." dedim, kendiside bayılmıştı." Ee bu kahvaltıyı neye borçluyuz Alaz bey." dedim ve ağzındaki lokmayı bitirerek "İyileşmenin şerefine." dedi ve güldüm." Ee bugün ne yapmak istersin Asi?" dedi. Ona yorgun bir şekilde." Sadece dinlenmek." dedim." Ayrıca sen neden bu aralar bana iyi davranıyorsun Alaz, hayırdır. Yoksa kızları kullanmanın, onlara berbat davranmanın kötü bir şey olduğunu mu anladın?" dedim yemeğime bakarak. Sahi neden böyleydi." Boşver Asi kız. Doyduysan ben kaçar bir takım işler varda." diyerek tepsiyi elimden aldı." Sen neden kaçıyorsun bakim. Daha sorumun cevabını alamadım." dedim arkasından bağırarak ama o çoktan gitmişti.

Biraz daha dinlenip uyumuştum. Uyandığımda akşam olmuştu. Neslihan teyze bizi yemek için aşağıya çağırıyordu. Uyanmak istemesemde mecbur kalkıcaktım. Tam o sırada odama pat diye biri dalmıştı. O kişi ise Alaz'dı. Klasik." Alaz odama pat diye dalma artık buradı bi kız odası." dedim yorganı üstüme çekerek. Çünkü hava sıcak diye sütyenle yatmıştım. Alaz ise şaşırmış bir şekilde bana bakıyordu." Annem aşağıya çağırıyor, yemek için." dedi. "Tamam Alaz şimdi iznin olursa üzerimi giyinmek istiyorum. Çıkar mısın dışarı." dedim ama o dışarı çıkmadı.

Saçma ve boş bi bölüm oldu aklıma fikir gelmedi. O yüzden bocaladım biraz ama idare eder 🩶