ဒေါနတစ်ကိုယ်လုံးပူထူလာကာ ခန္ဓာယ်ကိုယ်မှလဲတစ်ခုခုကိုလိုချင်လာသည် လက်တော့ပ်ကားဘေးချကာရေချိုးခန်းထဲ၀င်ရန်ပြင်ဆင်ချိန်
ဂျောက်လောက်~
ကြာညိုသည်ရေဇလားအားမနိုင့်တနိုင်လက်နှစ်ဖက်နဲ့ မ လာရင်းတံခါးမခေါက်မိဘဲ၀င်လာမိသည်အခန်းတံခါးကလဲနည်းနည်းပွင့်ဟ နေတာကြောင့်ရယ်ပါသည်
ဒေါနသည်အခန်းတံခါးမခေါကါပဲ၀င်လာရင်မကြိုက်
အခန်းထဲ၀င်တော့မှတံခါးမခေါက်မိတာသတိရကာ
"ဟို တောင်းပန်ပါတယ် ဒီတိုင်းတံခါးပွင့်နေလို၀င်လာမိတာ"
"....."
လက်ထဲမှဇလားအားအောက်သို့ချကာရပ်နေလိုက်သည်
"အင့်~"
ဒေါနသည်သူ့ရှေ့ကကောင်ငယ်လေးအား အတင်းဖက်ကာနမ်းရှိုက်မိသည်
"ဟင် အကို လွှတ် လွှတ်ပါ ဘာလုပ်တာလဲ!"
"ဘုတ် အင့်"
ခန္ဓာကိုယ်အားမချီကာကုတင်ပေါသို့ ပစ်တင်လိုက်သည်ဒေါနအခုချိန်လိုချင်တာပဲသိသည်သူရှေ့ကကောင်လေးဘယ်သူဆိုတာလဲ သူမသိတော့
အပေါကအုပ်မိုးကာ ကြာညို့မျက်နှာကိုရွန်းရွန်းစားစားကြည့်ရင်းအကျင်္ီတွေအားဆွဲချွတ်တော့သည်
"မလုပ်ပါနဲ့ အကို ဟင့် မလုပ်ပါနဲ့"
ကြာညိုသည်သူ့အကျီတွေဆွဲချွတ်နေသော ဒေါနကိုတောင်းပန်းရင်းဆွဲချွတ်ထားသောအပေါပိုင်းကိုပြန်ဆွဲတင်သည်ငိုသံကပါလားရင်းလက်အုပ်ချီမိသည်
"ဟင့်အင်း မလုပ်နဲ့အကိုကြာညိုက ယောကျင်္ားလေးပါ"
ခေါင်းလေးငုံကာကျွတ်နေသောအင်ကျင်္ီကိုပြန်ဆွဲတင်သည်
ကုတင်ပေါကနေပြေးဆင်းတော့ အနောက်ကနေဆံပင်ကိုဆွဲထားပြီးကုတင်ပေါပြန်ချသည်ထို့နောက်
"ဖြောင်း ဖြောင်း"
"အ့"
"ထွက်ပြေးချင်အုံး!!!"
လူကပါးတွေပူထူသွားပြီး ခဏတာ မလှုပ်မယှက်နေ နေမိသည် ထိုအချိန် ဒေါနသည်အောက်ပိုင်းကိုဆွဲချွတ်ကာ
အစပျိုးခြင်းမရှိသော အပေါက်လေးထဲသို့ တစ်ဆုံးသွင်းမိသည်
YOU ARE READING
ကြာငယ်ရဲ့ပုံပြင်
Romance"အရာရာဟာ အကိုနဲ့ပဲစတင်ခဲ့တာမို့အကိုနဲ့ပဲပြီးဆုံးချင်တယ် အကို" "ကြာညို"
