အိမ်၌,
"မင်းဘယ်လိုအဲ့ကိုရောက်နေတာလဲ ကြာညို"
ဒေါနကတော်တော်လေးဒေါသထွက်နေတာမို့ကြာညိုရှိုက်ရှိုက်ငိုနေသည်။ဒေါနကိုကြောက်တာလဲပါသည်။
"မ မနက်ကစျေးကိုသွားတာ သူကဖမ်းသွားတာ"
ကလေးလို၊ကလေးတွေလိုငိုပြီးစကားပြောနေတာကြောင့်ဒေါနစိတ်တွေထိန်းချုပ်လိုက်ရသည်။
"မင်းပျောက်သွားတော့ငါတို့ဘယ်လောက်အလုပ်ရှုပ်ရလဲသိလား"
လက်လေးနှစ်ဖက်ကိုရှေ့ထားပြီးခေါင်းလေးခါပြတာကြောင့်
ဒေါနပိုလို့တောင်....
"ထားတော့ မင်းဒီနေ့ကနေစပြီးအပြင်မထွက်ရဘူး"
"အကို့သဘောပါ~"
ငိုထားတာကြောင့်မျက်လုံးလေးကနီရဲနေသည်။မျက်ခွံကလဲမို့မို့လေး။မျက်၀န်းအိမ်ထဲကမျက်ဆံလေးကလဲငိုလိုက်လို့မှေးနေသယောင်။
ranကိုလည်းဖုန်းဆက်ပြီးဆက်မရှာနဲ့တော့ကြောင်း။ပြန်တွေ့ပြီးဖြစ်ကြောင်းပြောကာcompanyသို့သွားခိုင်းလိုက်သည်။အစည်းအဝေးလဲတက်ရအုံးမည်လေ။ပြီးရင် အိမ်ယာမြေအရောင်းပွဲတော်သွားရအုံးမည်။
ဘာမှပြောမနေတော့ဘဲကားသော့ဆွဲကာ companyသို့။အခုမှစိတ်လန်းသွားသလိုပင်။
အိမ်ယာမြေအရောင်းပွဲတော်
လုပ်ငန်းရှင်ကြီးတွေသာတက်ရောက်နိုင်သောပွဲ။မြေအောက်လောကသားတွေလဲပါတာပေါ့။လူတွေကလဲစည်းကားလျက်။ဒီပွဲကိုဒေါန နေယံခေါင်ကိုမျက်နှာပြောင်တိုက်ပြီးလာတာပင်။ခနနေပွဲကစတော့မည်။
"အားလုံးပဲ မင်္ဂလာပါခင်ဗျ အိမ်ယာမြေအရောင်းပွဲတော်ကနေကြိုဆိုပါတယ် ဒီနေ့မှာတော့ ရွေတောင်ကြားလမ်း###***မှာရှိတဲ့အိမ်ကိုနိုင်ငံကျော်မင်းသမီး ဘယ်သူက ရောင်းချသွားမလဲဆိုတာကြည့်ရှုလိုက်ကြရအောင်ပါ"
"ဖြောင်း ဖြောင်း"
(လက်ခုပ်တီးသံ)
"သူကတော့...."
ထိုအချိန်မေဘယ်လ်ကာချယ်ပွဲရှေ့သို့ရောက်ချလာလေသည်။
"မမေဘယ်လ်ကာချယ် ဖြစ်ပါတယ်ခင်ဗျာ"
YOU ARE READING
ကြာငယ်ရဲ့ပုံပြင်
Romance"အရာရာဟာ အကိုနဲ့ပဲစတင်ခဲ့တာမို့အကိုနဲ့ပဲပြီးဆုံးချင်တယ် အကို" "ကြာညို"
