ညနေရုံးကတရုတ်သူဌေးနဲ့စာချုပ် ချုပ်ပြီးအပြန်
ကားကိုလက်တစ်ဖက်နဲ့ကိုင်မောင်းရင်း ညကဖြစ်ခဲ့တဲ့ကိစ္စကိုတွေးရင်းတွေးရင်းဒေါသထွက်လာခဲ့ရသည်
~အဲ့နေ့ညက ကိုယ့်တပည့်ထဲကတစ်ယောက်ကို အရက်ခွက်ကိုသွားယူခိုင်းခဲ့တာ ဆေးကဘယ်လိုမိတာလဲ?
~ဒါမှမဟုတ် ပေါင်းကြံတဲ့ကိစ္စလား?
~ran ranရောပါနေတာလား?
တစ်ကယ်သာဆိုရင်ဆိုတဲ့အသိနဲ့တင်လူက ဒေါသမျက်ရည်များ မျက်၀န်းကျဉ်းကျဉ်းလေးထဲမှာနေရာအပြည့်
ဘာလို့ဆိုအဲ့နေ့ကranကိုခိုင်းခဲ့တာမလား
T~T
ဆိုတဲ့အသံနဲ့တင်အခန်းထဲမှကြာညိုသည် ခန္ဓာကိုယ်တစ်ချက်တုန်မိသွားသည်
~သူပြန်လာပြီလား
ဒေါနချက်ချင်းပင်အပေါသို့တက်သွားသည်
~ကျွီ
ဆိုတဲ့အသံကြောင့်အိပ်ယာပေါကကြာညိုသည်ဖြည်းဖြည်းချင်းထပြီးဒေါနကိုကြည့်သည် ဒေါနသည်အခန်းထဲ၀င်လာချင်းပင် ကုတ်အကျင်္ီအားချွတ်သည် ပြီးတော့ရေချိုးခန်းထဲတန်း၀င်သွားသည် ကြာညိုကိုရှိတယ်ဆိုတယ်တောင်မထင်
ကြာညိုသည်ဒေါနလုပ်သမျှအရာအားလုံးကို မျက်စိကလယ်ကလယ်ဖြင့်လိုက်ကြည့်နေခဲ့သည်
ခဏအကြာ
ရေချိုးခန်းထဲကထွက်လာပြီး
ဆွဲသားလက်ရှည် အမဲရောင်ကို၀တ်ဆင်ပြီးတစ်တောင်ဆင့်အနားထိခေါက်လိုက်သည်ပြီးတော့ကြာညို့ကိုကြည့်သည်
ကြာညိုသည်ဒေါနအကြည့်ကိုကြောက်သည်မို့မျက်နှာလွှဲမိသည် ထို့နောက် မရဲတရဲဖြင့်
"ဟို ဟို ညကကိစ္စကိုတာ၀န်မယူလဲရပါတယ်အကို အဲ့အစားကျွန်တော့ကို လွှတ်ပေးပါ"
ဒေါနမျက်မှောင်တဖြည်းဖြည်းကြုတ်သွားသည်
"ငါ့ကိုလူမဆန်တဲ့အကောင်များထင်နေလား!"
လေသံသည်အေးစက်စက်နဲ့မာလေတော့
"မဟုတ် မဟုတ်ပါဘူး ကျွန်တော်တို့ကယောက်ကျားလေးတွေလေ အကို့အနေနဲ့တာ၀န်မယူလဲရပါတယ် "
YOU ARE READING
ကြာငယ်ရဲ့ပုံပြင်
Romance"အရာရာဟာ အကိုနဲ့ပဲစတင်ခဲ့တာမို့အကိုနဲ့ပဲပြီးဆုံးချင်တယ် အကို" "ကြာညို"
