Ağa Kocam

Bölüm:13

Mirza Karadağ:

Bir kızımızın olacağını öğrendiğimde seviçten havalara uçmuştum. Sevdiğim kadın bana yine tarif edilemez bir duygu yaşatmıştı. Oğlumda olmasa da kızımın her anında yanında olmak istiyordum.

Sevdiğim kadının gözlerinden mutluluk göz yaşları dökülüyordu. Herkes sırayla bizi kutluyor ,kızımız için güzel dileklerde bulunuyorlardı. Birden arkamızdan bir erkek sesi duyuldu. Erez Kaya " Kızımın, kızını kutlamama izin var mı, Karadağ çifti? "

Ne işi vardı bu adamın burda ? Ona bizden uzak durma konusunda yeterince açık davrandığımı sanıyordum. Demek ki yeterli gelmemiş. Erez Kaya pişkince sırıtıp konuşmaya başladı. "Vay vay vay demek hepiniz burdasınız ha bütün Karadağ ailesi. Küçük Karadağ' yı kutluyoruz" . Ardından gözleri Ediz'i buldu." Sevgili kızım Ediz! İsmini nerden aldın biliyor musun? "

Hayır , hayır! Sakın düşündüğüm şeyi yapma! Erez Kaya'ya tehditkar bakışlar gönderiyordum. Ediz dikkat ile babasının ne diyeceğini dinliyordu. Arkamızdaki Biriz hanım ise kas katı kesilmiş bir şekilde eşinin elini tutuyordu.

" Annen koydu onu sana güzel kızım. "
Elimi daha sıkı bir yumruk yaptım.

"Onun ismine uygundu aslında." Ediz kendini zor tutuyordu. " Ne saçmalıyorsun? Onun ismi Alev ."

Tamda  yüzünde beliren sırıttışa yumruğu mu geçirmek istemiştim.
Erez Kaya Biriz hanıma baktı ve konuşmaya devam etti. Hiç acımadan.
" Evet Alev,  gerçekten de Alev gibi bir kadındı. Ama eksik bebeğim , annenin ismi Biriz Alev Kaya. Ah pardon yoksa Eğilmez mi demem gerekiyordu? " Diyerek ortaya bombayı patlattı.

Kimse bir şey diyemiyor yerinden kıpırdamıyordu. En acısıda benim birşey yapamamam, yapmamam. Çünkü içten içe biliyordum bu gerçekten daha fazla kaçamazdık.

"Belki hikayenin geri kalanını sevgili kocan Mirza'dan ve biricik annen Biriz' den dinlemeyi tercih edersin sevgili kızım. "   Bu tepkisizlik iyice canımı sıkmaya başlamıştı.  Ediz'in kollarından tuttum. Korkan bir ses ile "Karım." Dedim sadece.

Bana bakmadı sanki bedeni büyük bir şok dalgasının etkisinde kalmıştı. Ardından kendini kucağıma bıraktı.
Biriz hanım anında yanıma koştu. "Ediz , kızım!" Ardından gözleri bize pişkince bakan adamı buldu.

Onu göğüslerinden ittirerek konuşmaya başladı. " Seni aşalık, adi. Senin yüzünden! Zoruna gitti demi! Yıllar önce benden ayırdığın kızım ile yakınlaşmam zoruna gitti!?" Herkes şok içinde onları izlerken ben Balkana döndüm.

Sert bir tonda " Bu sefer bu adam o girdiği yerden çıkmıycak! Benim için hazır et şunu! " dedim. Ardından hızlı adımlarla arabaya geçtim.  Alkay şöför koltuğuna geçti. Ediz'in arkadaşı Bars ise hemen yanına bindi.

Miraç ise annem ve babamın yanında idi. Alkay son hız sürerken duâ ediyordum. Allah'ım sen karımı ve kızımı bana bağışla yarabbim. Ediz'in yüzüne gelen saçları toplayıp yanaklarını okşadım. Ardından ise boynuna narin bir öpücük kondurdum.

Sonunda hastaneye geldiğimizde kucağımda Ediz ile hızla arabadan çıktım. Ediz'in hamile olduğunu öğrendikten sonra hastaneyi satın almıştım. İçeri girdiğimde acilen sedye getirdiler. Güzel karımı sedyeyle yatırdıktan sonra hemen içeri götürdüler bende yanlarında gittim.

Doktorlar hemen  başına toplanmıştı. Kendi doktorumuz da dahil olmak üzere tam on doktor vardı . İçlerinde Alp'te vardı.  Hemen ultrason ile muğane etmeye başladılar. Alp bir yandan da beni uzak tutmaya çalışıyordu.

Ultrason ile kızımın durumuna bakan doktor " Bebeğin durumu iyi. Kalp atışları normal. " Değince yüreğime az da olsa bir rahatlama gelmişti.  Başka bir doktor bu sefer de  " Kadın'ın hayati fonksiyonları normal . " Deyince nerdeyse mutluluktan ağlamak üzereydim.