"Yalvarmaksa." Ağırca yutkundu. "Yalvarıyorum." Göz bebekleri çektiğim acıların hüznünü taşıyorken, kıvranan siyah irisleri koyu karalığını kaybetmiş gibiydi. Acı çekiyordu. "İzmiray'ım ol, Karan'ın İzmiray'ı ol." Sert ve gür sesi işkencelerle boğuş...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Yüreğine bir zincir bağladım."
"O zincir, ateştenmiş. Ciğerimi kavurduğunda anladım."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
17. Bölüm: ATEŞ ZİNCİRLERİ.
Tokyo Drift - Teriyaki Boyz. Twisted - TwoFeet.
.
"Anne."Sesler boğuk, etraf bulanıktı. Zihnim hayıflanmış; ruhum köklerinden koparılmıştı. Bağırdım, sesimin saniyeler geçtikçe buhar olduğunu görmeme rağmen; acı çektiğim için susmadım.
"Anne, neredesin?" Korkuyordum. Çok, çok, çok. Korkmak istemiyordum. Ama, fazla; çok fazlaydı. Ağlamama ramak kala, avuç içleriminkanatıldığı o andaydım.
"Anne yoksun!" Bu sefer ne bağırabilmiş ne de ağlayacak gibi olmuştum. Karanlık, sisler, bulanık görüntüler, kaçamak seyirciler.
Çığlıklar; kulaklarımı tırmaladığında, yaptığım tek şey, yaptığım en iyi şeylerden biri olan; haykırmak oldu.
Bir kaç adım attım ancak, boşluğa celallenmiştim sanki. Karanlık bir matemde, nereye gittiğimi; ayaklarıma ateş olan hangi adımın sonunda ki cehenneme yürüdüğümü bilmiyordum. Etraf çok sisli, bulanık ve kördü.
Karanlık veya aydınlık değil; beyaz ve siyah değildi. İçinde bulunduğum durum grinin bir kaç tonu, kelimenin tam anlamıyla o tonların bir arafıydı.
"Anne bak, babam yine yaktı bacaklarımı." Gözlerim etrafta geziniyordu ancak; gördüğüm, hissettiğim, canımı yakan tek şey boşluktu. Kulaklarımı çınlatan bir tek, benim acıya mum ışığında tapancılız sesimdi.
