RUH KADEHİ |Düzenleniyor|

G🧙🏻‍♀️

Merhaba!
G🐉 geçmişi , G🧙🏻‍♀️ geleceği temsil etmektedir.
İyi okumalar!

Savaş sonrasında kalan iki krallığında tam ortasında duran köyde kendi halimde geçinmeye çalışıyordum.

Bana her zaman destek olan arkadaştan öte kardeşim dediğim kızla köyde ufak bir evde yaşıyoruz.
Her yerde kalan krallıkların askerleri dolaşıyor ve bizlere korku vermekten asla geri durmuyorlar. Her fırsatta bize öldürücü bakışlar atıyorlardı.

Burda yönetim kötü bir yönetim değil aksine köylüleri strese sokmadan ekonomilerini düzenliyorlar fakat askerlerin yaptığı baskı bütün her şeyi alt üst ediyor.

Burda dönen geçmiş dedikodularıysa tamamiyle kafamı karıştırıp her iki krallıktan da soğumama neden oluyor.

Yaşlı bir teyzenin anlattığına göre bütün diyarın kraliçesi genç bir kız varmış. Bu kız babasını kaybetmesi üzerine tek varis olduğu için tahtta geçmiş ama kızın bilmediği şeyse hiç bir şeyden haberinin olmadığı kehanetin ona büyük bir oyun oynadığıymış. Kehanette bütün krallıkların yıkıldığı yazarmış ama kızın yaptığı bir hata varmış.
Kızın yakın arkadaşıyla çocuğunun babası kıza ihanet etmiş ve krallıklarının çıkarları üzerine hareket edip anlaşmışlar.

Söylentilerin doğru olup olmadığı makul. Doğruysa şu an kral ve kraliçenin ikisinden birinin tarafına geçmeyeceğim kesin.

Yıkılan krallıkların soyları tükenmek üzere.
Savaşın üzerinden bir asır geçmesine rağmen izleri hâlâ devam etmekte.

♥️

Vera ile birlikte oturmuş bıçakları biliyor keskinleştiriyorduk. İkimizde bu işten geçimimizi sağlıyoruz ve aynı zamanda yeni bir savaş için hazırlık yapan askerlerin bir nevi gözdesi oluyorduk.

Askerler anlamadığım bir şekilde hiç bir zaman bana ve Vera'ya diğerleri gibi sert davranmamış aksine ılımlı yaklaşmışlardı.
Bunun elbette bir sebebi olmalıydı ama şu an bu hallerine hiç isyan edecek gücüm yok.

Ailem beni savaşta doğurduğu için yüzümde geçmişimin belkide ailemin izini taşıyan , ne yaparsam geçmeyen bir yara izi var. Bu yara izi Vera'nın dediğine göre bir kusur değil aksine güzellik abidesiydi.

"Kusur diye düşündüklerimiz bizi biz yapan şeylerdir , herkes güzellik algılarına uymak zorunda değil. İster yüzünde yara olur , isterse farklı bir şey. Kimseyi ilgilendirmez benim güzeller güzeli kardeşim." Diyerek bıkmadan usanmadan her üzüldüğümde beni mutlu etmesini başarmıştı.

Yüzüme dokunduğumda geçmişimden yansımalar görüyor belkide anımsıyordum. Ya da tamamiyle saçmalıktan ibaret bir kurmacaydı...

"Daldın gittin yine uzaklara..."
Vera'nın kısık sesiyle kendime geldim.
"Şey..." Nefes aldım , Vera dikkatle gözlerime bakıyordu.
"Aklıma takılı kalan o kadar çok şey var ki... Bazen kendimi kaybolmuş bir eşya parçası gibi hissediyorum. Sahibim beni aramış aramış sonrasında ortalığı yakıp yıkmış..."
Elimdeki hançerdeki yansımama baktım ve sözlerime devam ettim.
"Bulamayınca da hiç umursanmamış , unutulmuş gibi hissediyorum."

Vera bana üzgünce baktı ve başını öne eğip işini yapmaya devam etti. Bense onun boynundaki Kırmızı Ejderha Krallığının izine bakıyordum. Kırmızı bir ejderha vardı boynunda , herkes de var aslında. Kiminin boynunda kimininse herhangi bir yerinde. Benim ise tam iki göğsümün arasında Siyah ve Kırmızı Ejderha Krallığının simgesi iç içe girmiş bir şekilde duruyor. Vera bana bunu kimseye söylememem konusunda uyardığı için asla dekolte elbiseler giymezdim. Gerçi gerek de duymuyorum. Bir prenses veya kraliçe olsaydın elbette dert edinebilirdim bu durumu...