Mutfakta işlerimle oyalanırken Elvan'ın arkamda belirmesiyle irkildim.. Başımı Elvan'a çevirince bana dolu dolu gözlerle bakıyordu, ağlıyordu. Ani bir şekilde yanına çömdüm. Bana ağlamaklı gözleriyle elini gösterdi. Elindeki kanamayı görünce Elvan'a baktım. "E-e-elvan.... Sen eline n-ne yaptın?" Bana dolu dolu gözleriyle bakarak elindeki oyuncağı gösterdi. Bidakka, bu oyuncak değildi!? Elinde bıçak duruyordu. "Elvan buda ne!" Bana ağlayarak "Doktorculuk oynuyordum. S-sadece elim kesilmiş gibi yapacaktım." Dedi ve ağlamaya başladım. "Tamam! Sakın ol acil durum çantasını getireceğim." Dedim ve tam kapıya koşarken karşımda Alaz belirdi. Gözlerimin içine "ne oldu?" Dercesine bakınca gözlerimle Elvan'ı gösterdim. Koşar adımlarla Alaz Elvan'ın yanına gitti. Bende elime geçirdiğin acil durum çantasını alıp hemen yanlarına koştum. Alaz Elvan'ın elini tutarken bende acil durum çantasını açıp sargı beziyle sardım. Elvan hala ağlıyordu. Alaz Elvan'ıelinden geldiği kadar sakinleştirmeye çalışsa da işe yaramıyordu. "A-ama c-canım çok a-acıyor!" Alaz sakinleştirmeye çalışarak "Biliyorum canım birazdan geçecek."
5 saat sonra
-Neyse Sevgili eğitmenim, benim uykum geldiği için uyumaya gidiyorum bay bay.
Deyişimle Elvan kıkırdadı. Alaz bana tamam diyor gibi başını onayladı.
Uykum çok olduğu için yatağa uzandım ve gözlerimi kapattım.
Gözlerimi açtığımda sabah olmuştu fakat yanımda Alaz'ı göremeyince endişelenmiştim. Tam üzerimden yorganı açıcakken yorganın üstünde duran not dikkatimi çekmişti. Merakla nota bakmaya okumaya başladım.
Ben buradayım yarasam
~Çetin (Ardanın notu sevgilim)
Gözlerimdeki korkuyla notu yırtıp yere attım. Yatağımdan kalkıp hızlı adımlarınla dolabından giysilerimi aldım. Hızlı adımlarınla yatağa doğru giderken kapının aramadığını fark ettim. Yabancı biri elindeki çakıyla içeri girdi. Korku içinde yabancıya baktım. Kar maskesi takmıştı. "Selam ben Çetin." Gözlerimdeki patlamayla korkuyla Çetin'e bakıyordum. Öcünün kıymetli arkadaşı Çetin benden intikammı alacaktı? Çakıyı bir anda karnıma saplayınca içimde bir yangın oluştu. Karnımda bir acı vardı, çok büyük bir acı. Karnımdaki acıyla yere yığıldım. Çetin kahkaha atarken ben yerde acı çekiyordum. Bilincim kapanmak üzereyken "Bu iş burda bitmedi." Diye mırıldandım. "Bu iş bitmeyecek sevgilim."
Uyandığımda yatağının üzerinde yatıyordum. Koluma serum bağlı olması beni delirtiyordu. Doktor bir anda kapıdan girdi. "Uyanmışsın, sana ilaç getirdim." Bidakka bana ilaç etki etmiyorki?!
"Doktor hanım bana ilaç etki etmiyor." Dediğimde doktor bana tebessüm etti.
"Bunu biliyorum canım. Bu ilaçlar çok büyük dozda. Normal bir insan bunu içse 2 saatte zehirlenir çünkü 20 ilacı birden içmek gibidir." Hayatımın şokunu yaşamış gibi bakıyordum.
" Anlıyorum ama ben istemiyorum içmek. Zaten etki etmiyor ne gerek var ya." Dediğimde karnıma çok büyük sancı girdi.
"Aaah!" Diye bir inleme çıkınca doktor koşarak yanıma geldi.
"Tamam bakıyorum. Sakın ol!" Dedikten sonra karnıma iğne yaptı. İğneyi tam yarama yapması çok büyük bir acı vermişti. Çığlık çığlığa bağırırken Alaz içeri girdi. Delirmiş bir haldeydi. Saçları bozulmuş göz altları mosmor olmuştu. Alaz koşarak elimi tutunca doktor zaten iğneyi çekmişti. Bağırmaktan çok yorulmuştum. Doktorun "Sadece dinlenmenizi istiyorum. Geçmiş olsun." Dedi ve gitti. Alaz bana tebessüm ederek dudağıma küçük bir öpücük atti. Bende küçük bir tebessüm ettim.
💝💖Devamı yarın 💝💖
