İZDİHAM

Joker

Sadece den çok daha fazlası... Evet, yalnızca bir ders süresinde bütün bunları yaşamam ne kadar da komikti. Belki de yeni öğrencilerin geleceğini biliyorlardı ve önceden planlamışlardı? Bu olağan bir şeydi. Bu okuldan her şeyi beklerdim artık.

Ayaz ve ben hızlı adımlarla sınıflarımıza girdik. Daha ilk günümüz olduğundan azar işitmemiştik ama girer girmez bütün gözlerin üzerinizde olması çok can sıkıcı bir durumdu gerçekten. Özellikle şu Serap denen kız yanında ki çocukla fısıldaşarak bana bakıyorlardı, daha doğrusu herkes. Gözlerim Eren'in sırasına kaymıştı ancak orada yoktu. Hah! Tabi ki de okul sahibine laf geçirmeyeceklerdi değil mi ama? Sıramı otururken herkesin bana olan şu iğneleyici bakışların son bulmasını istedim sadece, gerilmeye başlıyordum.

Sınıfta tek bana bakmayan Anka'ydı. Utancından mı bilemem ama onu zorladıklarını düşünüyordum. Belli ki daha kötü şeyler yaşamıştı. Acaba Eren de mi? Yoksa sınıftakiler mi? Belki de bana her ne yapmaya çalışıyorlarsa daha beteri? Aklımda kalan öyle çok soru işareti vardı ki, cevaplarını Anka'dan alabilirdim sadece. Teneffüste yanına gittim, "Anka, biraz konuşalım mı?"

"Ebrar, ben çok özür dilerim."

"Hayır, senin peşinden gelen bendim."

Anka ağlayacak gibi olmuştu. Çantasından bir manga çıkarttı ve sayfalarını kurcaladı. Okuduğu manga benim en sevdiğim mangaydı

"TİTAN'A SALDIRI! En sevdiğim manga benim ama animesi varya!"

"Burada manga okuyan bir sen varsın herhalde benim dışımda." dedi göz yaşlarını silerken.

"Diğerleri zevksizmiş demek ki." dedim omuz silkerek.

"Yok ondan değil, en ufak bir şeyde aşağılamaya meyilli insanlar olduğu için, ondandır."

"Yok artık, ebesinin nikahı!"

"Öyle ama takmıyorum, alıştım."

"Anka bu alışılacak bir şey değil."

"Burada böyle."

Sınıfta ikimiz kalınca soru yağmurlarına tuttum, "Eren sana bir şey yaptı mı? O başlatmış her şeyi. Birde bu olanlara hocalar müdahale etmiyor mu? Okul dışında yaşanıyor mu peki?"

Anka gözleri fal taşı gibi açılmıştı, "Maşallah, her şeyi de duymuşsun." dedi.

"E hadi, cevapla."

"Ya aslında bende tam bilmiyorum ama Eren'in ailesi biraz sorunludur. Yani nasıl desem pek tekin insanlar değilmiş çok tanınıyorlarmış ama tam bilmiyorum işte. Eren bu tarz olayları başlattığında herkesin de yapmasını sağlıyordu ki onu dinliyorlardı da çok kişi zarar gördü sonra herkes kontrolden çıktı."

"Eren, Serap'a 'Yarattığın izdiham benimkinin yanında hiçbir şey' demişti."

Her şeyin başlangıcı olan bir çocuktan bahsediyoruz. Tabi ki hepsinden önde olacaktı. Herkesin sahip olduğu bir izdihamı vardır bu hayatta ama onlar bunu zorbalıkla kısıtlayıp zafer olarak görüyorlar."

"Öğretmenler? Eren bu işte çok yorulmuş, öyle demişti bana."

"Kimseyi bu konuda kontrol altına alamadığı için yoksa emin ol, bu onun hoşuna gidiyordur. Öğretmenlere de fazla güvenme. Beliz hoca bile bu işe elini süremiyor kanıtlamaya çalışsa bile engelliyorlar."

"Yok artık ya, cidden! Ne yapacağız peki?"

"Kendini koru, Ebrar. Başka da bir şey yapamazsın."

"Yok öyle, el mi yaman bey mi yaman!"