ALFALARIN VARİSİ (+18)

Bölüm 2

Bertuğ ve Salkım ile ne gibi bir yoldan gideceğimize dair detaylı ve ayrıntıları dün gece konuştan sonra herkes odalarına çekilerek uyumuştu Bertuğ salonda uymuştu Salkım ve ben ise aynı odada uyumuştuk.

Salkım çok endişeliydi bu mühür meselesi yüzünden. Bu konu hakkında ki endişelerini çok iyi anlıyorum fakat benim bile elimden bir şey gelmiyor şu anda. Bu duruma öylesine hazırlıksız yakalanmaktık ki şu anda hiç birimiz bu konu hakkında nasıl bir adım atmamız gerektiğini bilmiyorduk.

Salkım ve ben sabah uyandığımızda Bertuğ evde yoktu. Bertuğ neyse ki bize not bırakmayı akıl edebilmişti. Bertuğ'un bıraktığı notta " Efna ve Salkım ben size haber verene kadar asla evden çıkmayın. Akşama kadar evde olurum. Herhangi bir terslik olduğu zaman anında beni arayın."

Notu okuduktan sonra Salkım ile içimiz birazcıkta olsa rahatlamış bir şekilde
Salkım ile sabah kahvaltısını yaparken telefonuma mesaj geldiğini belirten bir melodi çaldı. Telefonumun mesaj yerine girdiğim zaman '' ne yaptığını biliyorum'' yazıyordu. Bu mesajı okuduğum anda gözlerim fal taşı gibi açıldı. Ne demek ne yaptığınızı biliyorum?

En son yaptığım şey Salkım'ı mühürlü olduğu kurt adam' dan kaçırmak olmuştu. Yoksa bu kurt adam bilerek mi izin verdi? Fakat izin verdi diyelim neden şimdi bu mesajı atsın?

Salkım yüzümün düştüğünü anladığı için '' Efna iyi misin canım?'' Diyerek sorusunu bana yöneltti.

Salkım'ın bu sorusunun üzerine gülümsemeye çalıştım. İlk önce bir kaç kez öksürdüm. Ardından Salkım'ın gözlerinin içine bakarak '' merak etme Salkım çok iyiyim sadece... Sadece mesajın annemden geldiğini zannettim. Bu yüzden biraz duygulandım.

Bu bahanemi sunduktan sonra gözlerimden yaşlar akmaya başladı. Çünkü ne o kurt adamlardan annemi koruya bildim nede kardeşim gibi gördüğüm arkadaşımı koruyabilmiştim.

Öylesine şiddetli ağlıyordum ki hıçkırıklarımdan dolayı neredeyse nefes almayı unutur hale gelmiştim.

Salkım ağladığımı gördüğü anda bana sarıldı. Bir süre ona sarılarak ağladım. Ardından hemen kendimi toparladım ve yüzümü yıkamak için ayağa kalktım. Salondan çıkış yaptıktan sonra hemen solumda bulunan kapıya doğru ilerdim. Kapının önüne geldiğim zaman hemen kapıyı açtım ve banyoya adımımı attım.

Banyoya adımımı atar atmaz musluktan akan suyun ayarını sıcaktan soğuğa ayarladım. Muslukta ki akan su soğuduğu anda suyu yüzüme çarptım. Bir kaç kez daha bu durumu tekrarladım. Ardından ellerimi ve yüzümü sağ tarafımda bulunan beyaz havlu ile kuruttum.

Bir süre banyoda bulunan aynada kendimi inceledim. Gözlerim ve burnum ağlamaktan kızarmış durumdaydı. Saçlarım dağınık ve tutam tutam dolaşmış vaziyetteydi. Bu ben olamazdım. Efna Yıldırımay asla bu şekilde güçsüz ve savunmasız olamazdı.

Bir süre daha aynada kendimi inceledim ardından solumda bulunan küvete soğuk suyu doldurmaya başladım. Soğuk su her zaman beynimi daha dinçli bir şekilde çalışmasını sağlardı. Hatta annemden sırf bu durum yüzünden kaç kez azar işittiğimi bile hatırlamıyorum.

Soğuk su küvete dolduğu zaman üzerimde ki kıyafetleri çıkartıp hemen küvetin içerisine girdim.

Şimdi iki tane varsayımım var. Birinci varsayımım Salkım'ın mühürlendiği kurt adam bir Alfa düzeyinde bir kurt adam bu yüzden Salkım'ı her ne kadar çamur ile kaplasam bile kurt adam bir şekilde Salkım'ı buldu.

İkinci varsayımım ise birisi benim babamın kim olduğunu biliyor. Ayrıca ondan saklanmak için elimden geleni yaptığımı da biliyor.

Birinci varsayım ikinci varsayımıma göre daha ağır basıyor. Çünkü alfa kurtların diğer kurtlardan güç bakımından ve yetenek bakımından farklı olduklarını duymuştum.