ALFALARIN VARİSİ (+18)

BÖLÜM-6

Cidden bu adam benimle dalga mı geçiyor? Birde utanmadan annemin yanına mı gitmiş?
Müstakbel eşmiş! İşte kurt adamlardan bu yüzden nefret ediyorum. Kafalarına göre bu benim eşim karım falan diyerek resmen kadınları köleleştiriyorlar. Bu hayatta kadın olmak gerçekten çok zor. Resmen senin hiç bir konu hakkında bir söz sahibi olmaya hakkın yok. Bu arada tabii ki de onu umursamayacağım. Ona yüz vermeyeceğim.

Dağhan'a tek kaşımı kaldırarak baktım. içimden kendi kendime sinirlenmeyeceğim bu sefer. Sakin olmalıyım. Acele işe şeytan karışır Efna fazla bir tepki verme. Fakat sakin olacağım diye karşımda bulunan adama laf sokmayacağım anlamına gelmiyor.

" Cidden kendi kendine gelin güvey olan bir erkeği ilk defa görüyorum. Ayrıca ben sana baktığım zaman hiç bir duygu hissetmiyorum."

Dağhan bu sözlerimin üzerine tek kaşını kaldırdı ve " bence bu kadar emin olma müstakbel eşim. Belki beni tanıdıkça seversin?"

" Şundan emin ol Dağhan beni tanıdıkça benden uzaklaşacaksın. Yol yakınken dön bu inadından. Seni sevmeyen birisi için bence uğraşma."

Dağhan bu sözlerimin üzerine hızlı bir şekilde üzerime doğru yürümeye başladı. Zihnini okumaya çalışsam bile okuyamıyorum! Kahretsin! Cidden üzerime yürüyor bu ruh hastası!

Korhan ise ne yapacağımı merak ettiği için olaylara müdahil olmuyordu. İsteseydi beni buradan çoktan götürürdü. Fakat bilmedikleri durum şu bana mühürlü olan kişi yanıma yaklaştığı anda vücudunu sanki kor ateşler yakmış gibi canı yanacak. Bu da cadıların üzerime bıraktıkları lanettin en büyüğüydü. Gerçi benim için ark eden bir durum yok. Olan Dağhan'a olacak. Dağhan'dan uzaklaşmadım geleceği varsa göreceği de vardı. Bir hikaye içerinde olsaydım büyük bir ihtimalle Dağhan'dan uzaklaşırdım. Sonrasında ayağım kayar ve Dağhan beni tutar ardından Dağhan'a ilk bakışta aşık olurdum. Bu düşüncelerime ciddi anlamda güldüm. Belki de gerçekten böyle olmasını isterdim. Bu sırada Dağhan yanıma yaklaştıkça yüzünün şekli oldukça değişti. Canı yanıyordu hem de fazlasıyla. Bu durumu belli etmemek için elinden geleni yapıyordu.

Korhan bile bir şeylerin ters gittiğini fark etmişti.  Gerçi lanetimin ne olduğunu gayet iyi biliyordu.

Dağhan yanıma iyice yakınlaştıktan sonra yüzüme çok dikkatli bir şekilde  baktı kulağıma eğilerek " canım ne kadar yanarsa yansın senden asla vazgeçmeyeceğim güzelim"

Bu adam geri zekalı galiba? Anlama kıtlığı vardı. Cidden bu kadar fazla acıya nasıl dayanıyor? Bunu anlamış değilim. Dağhan'ın gözlerine içine bakarak

" O zaman yanmaya hazır ol Dağhan. Sana dokunmaya kalksam anında sönüverecek bir çiçeksin. Bakalım ne kadar dayanabileceksin bu duruma? Bir hafta? İki hafta? Yada bir yıl mı?"

Sözlerim bittiği anda Dağhan'ın yüzünde oldukça sinsi bir gülümseme oluştu. Hemen ardından " ben yanmaya hazırım sevgilim. Fakat şunu aklına iyice sok ben kurtların yegane kralıyım. Bakıyorumda beni oldukça hafife alıyorsun. Ne yani o cadıların bana karşı bir zafer kazanmasına izin vereceğim? Senin benden haberdar olduğun andan itibaren ben senden haberdardım. Ben senin aşkından nasıl yanıyorum bir bilsen..."

Dağhan bu sözleri cidden acı çeker bir biçimde söylemişti. En önemlisi ise onun üzüntüsünü ve acısını kalbimde hissediyordum. Asla kanmamalıyım bu duruma. 

" Dağhan seni istemiyorum. Bunun neresini anlamıyorsun? Sana aşık değilim. Senin duygularını içimde hissettiğim bir gerçek fakat sen benim duygularımı hissediyor musun içinde?"

"Tabii kide hissediyorum Efna. Korkuyorsun bana aşık olup kendini bana teslim etmekten o kadar çok korkuyordun ki duyguların yerine hep sana daha mantıklı gelen şeyleri tercih ediyorsun."