Geçmeyen Geçmiş

Giriş

Aslında böyle bir hikaye yazma fikri yoktu aklımda ama durdum durdum neden yazmayayım dedim. İyi okumalar;)

☘️
"Abi hadi nerede kaldı pasta-" gördüğüm kişi ile şok olmuştum. Yıllar sonra buradaydı. Karşımdaydı. Gelmişti. Ama neden gelmişti? Donuk bir şekilde kalmıştım. Beni görünce çenesi sertleşmiş bir elini yumruk yapmıştı. Fakat ona doğru baktığımda tek onu görmemiştim. Yanında uzun boylu esmer beline kadar uzanan saçları,mini siyah elbisesiyle topukluları uyumlu olan,çantası oldukça pahalı bir marka olan kadın duruyordu. Hemde el ele tutuşuyorlardı. Abimin lafı ile irkilerek şok halinden çıktım. 

"Beyefendinin doğum günüymüş Efran." Dedi abim. Demek doğum günüydü. Derin'de bugün doğmuştu. 7 Haziran. Bilerek mi gelmişti buraya..?

"Neyli pasta istersin sevgilim?" Dedi sevgilisi. O ise istifini hiç bozmamıştı. Hatta kızın elini tutmayı bırakıp elini cebine sokmuştu. Ne kadar değişmişti. Ya da bana mı öyle gelmişti..7 yıl.. Derin'in buraya koşması ile kucağıma atlaması bir oldu. Hayır,hayır! Olamazdı. Şimdi olamazdı bu. Onun,Derin'i görmemesi gerekiyordu. Derin bana adeta bir koala gibi yapışmış sarılıyordu. Bende ona karşılık vererek sarılıyordum. O ise sadece izliyordu. Bu saatten sonra sadece izleyebilirdi.

"Ben size en iyisi çikolatalı pasta vereyim. Mâlum cimcime'nin doğum günü bugün. Bizde pasta keseceğiz." Dedi abim. Demez olsaydın abi. O,Derin'e uzun uzun baktı. Derin'de kucağımdan indi ve ona doğru baktı. Yanına doğru gitti.

"Sende mi bugün doğdun?" Dedi Derin. Gözlerim hafif dolmuştu. Hayır,ağlayamazdım. Zamanı değildi. Olamazdı şuan. Derin'i ilk defa görüyordu. Derin'e doğru eğildi ve konuştu.

"Evet. Bende bugün doğmuşum. En çok neyli pasta seviyorsun bakalım." Dedi O. Ona neydi? Derin'i alıp gitmem lazımdı. Hatta biz değil onun ve sevgilisinin gitmesi gerekiyordu.

"Çikolatalı!" Dedi Derin heyecanlı bir şekilde. O,hafif güldü ve abim'e bakarak konuştu.

"Çikolatalı pasta alacağız." Dedi. Ve sonrasında gözleri beni buldu. Abim hemen raflarda olan çikolatalı pastayı alıp paketlemeye başladı. Bu kadarı yeterdi. Onun ne sesini duymak ne de bakışlarını görmek istemiyordum. Derin bana doğru gelmişti bende fırsat bilip konuştum.

"Hadi annecim. Bak anneannen ve deden seni bekliyor pasta üfleyeceğiz daha." Dedim. Derin oflaya poflaya onun için hazırladığımız doğum günü masasına doğru ilerledi. Bende fırsat bilip hemen derin'in yolundan ilerliyordum. Fakat gitmeden ona baktım. O benden hiçbir zaman gözlerini çekmemişti. Kalbim acıyordu. Kalbime oklar saplanıyor ve o oklar canımı acıtıyordu. Hepsi onun yüzündendi. Bütün hayatım onun yüzünden kararmıştı. Ve bu saatten sonra canımı yakmaya cesareti olanın,intikam aldığımda dayanacak gücü olmalı..

☘️

Ayayayy giriş bölümüüü

Entrikalıydıı hemde fazlaca. Ama bu kitap fena halde sardı gibi beni. Sizce?

Karakterleri bölümler ilerledikçe tanıyacaksınız.

Efran,intikam ateşi yerine aşk ateşini seçecek mi?