İNTİKAM

Ben küçük bir çocukken annem hep geçmişle barışmak ve huzurlu bir insan olmak için tek yolun affetmek olduğunu söylerdi. Affetmek...

Ne olursa olsun affetmek sana yapılanları bağışlamak...

Annemin yanıldığını çok sonra anladım...

Hayatın insanlar tarafından bozulmuşsa huzur bulmak için iki yolun vardır. Ya herşeyi affedip kabullen ya da  sana yapılanları canın pahasına ödet...

Annem affetmeyi seçmişti...

Ben annemi dinlemedim.

Kimseyi affetmedim...

Ben küçükken annem babam tarafından camdan atılarak öldürülmüş, sonrada intihar süsü verilmiş bir kaza olmuştu...

Babam 35 yaşında Türkiye'nin sayılı zenginleri arasında yakışıklı bir iş adamıydı.Babam evler siteler yapıp satıyordu yani inşaat şirketi vardı.Babaannem annemle hiç anlaşamayan anneannemle sürekli bir yarış halinde olan herşeyi olduğu halde görgüsüz olan bir kadın halamda babaannemin tüm huylarını almış ikiside  her türlü oyuna kumpasa hazır,Annem ise 34 yaşında onunda ailesi Osmanlı soyundan gelme gerçek İstanbullu soylu bir ailesi vardı.Anneannem Dünya'nın sayılı zenginlerinden 100.sıradaydı .İki dedemde yıllar önce ölmüştü  yaşayanlar babaannem ve anneannemdi.

Hala annemin çığlıkları kulaklarımda hala annemin bağrışlarını duyabiliyorum. Babam annemi başka bir kadınla aldatmış ve annemde onları beraberken yakalamıştı. Annem bunun hesabını babama sorarken ben kapının aralığından onları izliyordum...

Annem:Beni ne zamandır aldatıyordun? Söylesene nezaman beri bu şırfıntıyla berabersin...

Babam:Zeynep lütfen beni bir dinlermisin sana açıklaya bilirim  bu olayı Aslında nisa ile aramda.

Annem:Yeter yusuf yeter bu kadar artık  senin yüzünü bile görmek istemiyorum defol git bu evden...

Babam:Zeynep hayatım dur bir dinle...

Annem:Dinleyecek birşey yok artık ben göreceğimi gördüm şimdi eşyalarını topla ve git yusuf...

Annem babama arkasını döndü ve kocaman odanın kocaman kapı gibi pencerelerini açtı derin bir nefes aldı .Kavgalarından kapının yanında eşiğindeki beni bile görmüyorlardı.Babam anneme yaklaştı.

Babam: Zeynep karıcım sakin ol bak onunla aramda birşey yok gerçekten sen yanlış anladın biz sadece arkadaşız hayatım lütfen yapma böyle..

Babam annemin beline sarıldı ve " Bak hayatım bir çocuğumuz daha olacak lütfen yapma böyle kıskançlıklar o benim sekreterim sadece bak sana  bir haberim var ayrıca İzmir'de o çok istediğin köşk var ya artık o bizim."Annem  "İstemiyorum hiç birşey çek ellerini üzerimden"deyip,babamı kendinden ittirdi.Annemin ayağı kaydı ve aşağı düşüyordu babamın kolundan tuttu...

Babam:"Seni artık ben bile kurtaramam hayatım zaten senle zorla evlenmiştim".Ağzını kapamıştı babam annemin annem beni  parmağını kaldırarak işaret ediyordu babam hiç aldırmadan devam ediyordu."Babalarımızın çıkar ilişkisi olmasa evlenmeyecektim senin bu leydi tavırların bana sökmez ve seni kurtarmayacağım hayatımın geri kalanını senin gibi bir ruh hastasıyla geçirmeyeceğim.Ahh..! elveda hayatım..."

Bu sözleri söyleyen babamdı ve annemi aşağıya atmıştı.Arkasını dönerek kapıya yöneldi beni gördü kapıda beni kucağına aldı ve yatağa fırlatıp aşağıya indi ben daha  6 yaşında olduğum için olayların pek farkında değildim.Ama herşeyi hatırlıyorum...

Babam herkese bağırıyor çağırıyordu.Annemin cesedinin başında " Ambulans çabuk ambulansı arayın...Uyan hayatım uyan karıcım neolur aç gözlerini"deyip başında ağlıyordu.Annem ölmüştü ben herşeyin farkındaydım babam annemin katiliydi cenazede bana sarılıp ağlıyordu."Canım benim canım oğlum ondan kalan tek hatıra sensin bana..." sürekli bunları tekrarlayıp ağlıyordu.Annem gömülmüştü eve dönmüştük benim odam evde  büyük salonumuzun tam üstüne denk geliyordu.Yüksek sesle bir şey konuşulunca duyuluyordu.Babam ve babaannem Firdevs    bağrışıyorlardı.

"Karın öldü bu çocuk ne olacak şimdi? Ben çocuk falan bakamam bu yaştan sonra hiç uğraşamam ver bunu yurt dışında bir okula hepimiz rahat edelim yada anneannesine ver kadın hem zengin kanundan bile bizi hep ezdi bu zamana kadar ne olduğunu zannediyorsa. hem burnu bir karış havada torununa bakacak tabii eşek gibi bakacak... "diye bağırdı babaannem

"Anne üstüme gelme"diye bağırdı babam...

Aradan halam Rümeysa " Bende bakamam doğrusu işim gücüm var benim hiç o küçük solucanla uğraşamam ağabeycim hiç kusura bakma."

"Tamam be tamam bir susun bir kesin sesinizi şimdi şirketteki hisselerin %40'ı Zeynep'e  aitti onların %20 bana %20 si meriç'e kaldı oda ancak 18 yaşına geldiğinde onları kullanabilir.Bende ozamana kadar Zeynep'in tüm hisselerini üzerime geçiririm."

Aradan 2 ay geçmişti babam eve hergün  başka  annemi aldattığı kadınla geliyordu.Mutluydu çok annemin ölmesini kafaya takmıyordu.Ben kreşe falan gidiyor psikolojik yardım görüyordum anneannem beni çok seviyordu o babaannemin tersine harika bir kadındı beni çok seviyor gözetiyordu.Beni yanına almak istiyor fakat hala velayetim babamda olduğu için bu mümkün olmuyordu.Bir gün sabah uyandığımda babam başıma gelmiş ve bana asık suratıyla...

" Haydi  bugün Amerikaya gidiyorsun seni liseye kadar yatılı okula yazdırdım parası peşin ödendi eşyaların hazır üzerini değiş ve aşağıdaki arabaya bin seni bekliyor."

"Baba ama  ben gitmek..."

"Kes sesini..! sana ne diyorsam onu yap  hadi kalk  ve git bir an önce evden daha odaları dizayn edeceğim."

Ben hemen banyoma koştum anneannemin numarasını aradım banyodaki telefondan "Alo...Anneanne beni babam Amerikaya yatılı okula yolluyor napıcam bilmiyorum?"

"Sakin ol oğlum ben seni havalimanında  bulacağım merak etme oldumu bende senle beraber geleceğim "

"Tamam anneannecim ben şimdi gidiyorum orada görüşürüz "

Aşağıya indim babamın yanında o kadın Nisa oradaydı ve benim yanıma gelerek bana sarıldı.Kulağıma eğilerek...

" Ooo hayatım gitmene o kadar üzülüyorum ki  senin ve o lanet annenin bu evdeki ben ve çocuklarım senin cici kardeşlerin alacak Irmak ve Poyraz sana güle güle canım..."

Ben arabaya bindim havalimanında inince anneannemi gördüm ona doğru koşturup olanları bir bir anlatım anneannem benimle geleceğini benim okulumun yanında ev tutacağını söyledi hafta sonları onunla görüşebileceğime sevinmiştim. Amerikaya  geldiğim günü hiç unutmuyorum bu yüzden  belki çok üzülmüştüm ama beni sevmeyen insanların yanında değildim en azından anneannemle güvendeyiz birbirimize güveniyoruz... 

Amerikada okulumu okudum hatta bitirdim.Bugün karnelerimizi aldık üstün başarıyla bitirdim okulumu ve babam beni okula geldiğim günden beri hiç aramadı 14 sene oldu hiç konuşmadık.

Bugün 18. yaş günüm ve bana yapılan herşey için intikam almaya hazırım ...