İNTİKAM

Güvene bileceğiniz insan...

Güvene bileceğiniz insan sadece kendinizdir...!

Bugün benim doğum günüm 18 oldum ve artık herşey için hazırım.

Yaşım küçük olabilir ama zekadır bir oyunda önemli olan satranç'ı 50 yaşındaki bir profesör oynayıp 15 yaşındaki çocuğa yenilebiliyorsa bende bu oyunda benden büyükleri devirip onları mat edebilirim.

Çok sevdiğim okul arkadaşlarım bana doğum günü partisi hazırlamışlar ama ben bunun en yakın arkadaşım Azra'nın başının altından çıktığını biliyorum.Azra benim kardeşim,sırdaşım ve çok iyi bir insan sanırım hayat ikimize karşı pekte iyi değil galiba Azra'da benim yaşımda ve daha önce iki kez kalp ameliyatı oldu kalbi delikti Azra'nın ama şimdi  daha iyi artık sorunsuzca yürüyor koşuyor eğleniyor çünkü ona uygun kalp bulundu.Ailesiyle birlikte mutlu ve huzurlu bir hayatı var Amerikada babası catring ile uğraşıyor.Azra 170 boyunda saçları beline kadar dümdüz ve kahkülleri olan bir kız gözleride mavi, beni çok sever bu partiyi o düşünmüş olmalı partide çok eğleniyordum.

Taki anneannem'in kalbinin teklemesine kadar...

Anneannem" Meriç,meriiç,meriiç" deyip yere düştü.

"Anneanne iyimisin su getirin ne duruyosunuz ambulansı arayın hemen"diye bağırıyordum ambulans gelene kadar onu ambulansa bindirdiler beni almadılar bizde arkadan Azra'nın arabasıyla takip ediyorduk ambulansı trafik sıkıştı birden bire ambulans gitmiyordu.Azra sürekli kornaya basıyor camdan dışarı çıkıp bağırıyordu.Anneannemi hastaneye zar zor götürdük yaşıyordu hala...

Doktor müdahalede bulunuyor.Şok uyguluyordu çizgi tamamen düzdü.Doktorlar koşuşturuyorlardı.Etrafta hepsi üşüştüler anneannemin başına ben ağlıyordum.Anneannemi kaybetmiştim farkındaydım hayattaki tek benden bir parça olan onu kaybetmiştim...

Doktor dışarı çıktı ve bana:

Doktor" Büyük annenizi kaybettik ilk olarak beyin ölümü gerçekleşti daha sonra kalbi durdu biz elimizden geleni yaptık ama kurtaramadık başınız saolsun..." dedi ve yanımızdan ayrıldı güçlükle ayakta durabiliyordum kapıda gazetecilerin olduğunu söyledi korumamız arka kapıdan çıktık ve onun Türkiye'de gömülmesi için defin işlemlerini başlattık.

Defni Türkiye'ye İstanbul'a gelmişti. Teşvikiye Camii'inde namazı kılınıp toprağa verildi anneannem.

Gazeteciler korumamıza sürekli sorular sorup duruyorlardı ben direk eve geçmek  istediğimi söyledim.Azra'da yanımdaydı beni hiç yalnız bırakmadı dost kara günde belli olur dedikleri bu olsa gerek eve geldiğimde avukat cemil bey anneannemin çalışma odasındaydı kendimi buraya nasıl getirmiştim hayret etmiştim doğrusu cemil bey birşeyler konuşuyordu.Prosedür'den bahsedip durdu sürekli ve yasalara göre anneannemin tek varisi benmişim tüm mal varlığı benimmiş,zaten zar zor ayakta duruyorum olsa ne olmasa ne...

Cemil bey " Meriç bey yasalara göre 18 yaşında olduğunuz için anneannenizim tüm mal varlığı sizindir efendim.Tam rakamsal olarak 65 milyar dolar kendi kişisel serveti var efendim ve holdingleriniz de var onlar için ise şu kırmızı dosyaya  imzanızı atınız efendim tam buraya..."

"İmzalar tamamdı artık  "Osmanoğulları" şirketler grubunun ve Anneannem "Meryem Osmanoğulları'nın "tek temsilcisi bendim onları temsil ediyordum." Soyadına yakışır bir şekilde hareket etmeliyim hep onların hatırasına zarar gelsin istemem" dedim cemil beye " Tabii efendim siz hiç merak etmeyin ben size her konuda yardımcı olacağım son olarak anneanneniz size bu hediye  kutusunu bırakmış bunuda alıp şuraya imza atarsanız tamamıyla  prosedür kısmı bitiyor efendim malum hepsini bildirmek zorundayım" dedi ve ben imzamı attım " Çıka  bilirsiniz cemil bey hizmetleriniz için teşekkürler..."dedim kafasını salladı ve ayrıldı.

Kutuyu yavaşça açtım annemle benim resimlerim vardı ve annemin bana yazdığı mektup vardı.

     Meriç canım oğlum,eğer bu satırları okuyorsan bana inanıyorsun demektir.Bugün 18 yaşına girdin...

Ve koskocaman bir hayat var önünde bana inandığını biliyorum ben babanı beni aldatırken gördüm oğlum ve sen bu yaşa gelinceye kadar da biz boşanmış olacağız sakın üzülme tamam mı bu senin yeni hayatının ilk günü olacak gerçeği omuzlarında taşıyacağın hayatının ilk günü yıllardır, gördüğün mutlu aile tablomuz  aslında bir yalandı.Ne ben babanı sevdim nede baban beni sadece babalarımızın hırsı uğruna evlendik sonra birbirimize alıştık ve dedelerinin ağzının kapanması için seni dünyaya getirdik ama sen doğmadan iki ay önce onlar bir  iş gezisine giderken feci bir şekilde öldüler.Sen güçlü bir çocuk olacaksın bu mektubu sana bu yaşında vermemin sebebi iste  şimdi bir birey olup kendini benim yerime koymandır oğlum bu yaşına kadar yaşadıkların dedenlerin ve babanın bize bir senaryosu baban başta bana anlaşma teklif etti kabul etmiştim 1 ay sonra boşanacaktık ama o kabul etmedi çünkü mallarımızın bölünmesini istemiyordu.Ama sonunda sen  bu mektubu okuduğunda biz ayrılmış olacağız...

Sevdiğim insanlar tarafından aldatıldım.Güvendiğim insanlar beni senden yani hayattaki en değerli varlığımdan koparmaya çalıştılar bazen başarılı bile oldular inanman zor biliyorum ve içindeki nefretin hemen dinmesini beklemiyorum ama bir şans ver onlara ve bu yeni hayatına belki böyle biz ayrı olunca daha iyi olur sende rahat edersin belki...

Aklında binlerce soru var biliyorum.Ama merak etme hepsinin cevabını alacaksın senden bir tek isteğim var.Öfkenin ve nefretin kurbanı olma güçlü ol yeni bir sayfa aç hayatında  ve geçmişi geride bırak  öfkeni ait olduğu karanlığın içine göm  beraber geçireceğimiz uzun yıllar olacak onları affet annecim onlar hırsın kurbanı oldular gözlerini para bürüdü.Ama sen öyle olmayacaksın senin bugün hayata ve geleceğe olan inancını kimse alamaz elinden, izin verme bağışla onları ben bağışladım sende bağışla geçmişle vedalaş ve yeni bir hayata başla...

Annem onları affetmemi istedi benden yaşananları unutmamı ve temiz bir sayfa açmamı ama ben annemin sözünü dinlemedim başka bir yolu seçtim annemin hayatını elinden alanlar hiç bir vicdan azabı çekmeden hayatlarına devam ettiler.Öz babam beni bile umursamadı aklına bile gelmedim demek annem yaşasaydı bugün ayrılacaklar ve ona yapılanları bana bir mektupla açıklayacaktı.

Annem babama güvendi ama çaresizce çekip gitti bu hayattan onun yapabileceği tek şey onları affetmek oldu yaşasaydı da affedecekti zaten benimse yapılanları ödetmek için bir şansım var.

Temiz bir sayfa açmadan önce elimi kirletmeyi seçtim ben tamda annemin dediği gibi güçlü olmayı seçtim. Ama unutmak için değil hatırlatmak için..!

Gerçeği herkese hatırlatmak ve hesabını sormak için... 

İntikam'ın soğuk servis edilen bir yemek olduğu söylenir ama bazen bir  bardak kahve kadar sıcaktır, İntikam...

Annem masum bir kadındı masum biri olarak öldü.Kocası  çocuğunun babası ihanet etti ona...

Sevdiğiniz herşey elinizden alınmışsa,hayata tutunmaya devam edebilmek için iki seçenek vardır önünüzde size yapılanları affetmek, yada bir bir ödetmek...

Ben ikinci yolu seçtim, bu hikayede kimse affedilmeyecek...