Biz Hanry ile bu konumdayken bir anda odanin kapısı açıldı ve içeri babam girdi.Ben hemen Hanry'den çekildim ve babamin yanına gittim.Titreyen bir ses ile konuşmaya başladım.
Sophia:Baba sen-sen bana bunu nasıl yaparsın?!
Babam:Sophia ben herşeyi açıklayabilirim
Sophia:Ölüm kokan bir adamla evlenmeme nasıl izin verirsin?
Babam:Sophia-
Sophia:SEN NASIL BU KADAR VICDANSIZ OLABILDIN!
Babam:Sophia!
Babam:Anlamıyorsun ben kızımı ilk defa bu kadar mutlu gördüm!
Babam:Hemde tutulduğu adamın beni öldüreceği gerçeğini göze alacak kadar kıyamadım mutluluğunu bozmaya
Bu sözüyle birlikte daha fazla dayanamadım dizlerimin bağı çözüldü resmen dizlerimin üzerine düştüm ve göz yaşlarına teslim oldum.
Babam tek dizinin üzerine çöktü ve çenemden hafifçe tutarak başımı kaldırdı.Göz göze geldiğimizde tebessüm etti.
Babam:Söz veriyorum birdaha kimsenin seni incitmesine izin vermeyeceğim
Babam:Haydi gelin kahvaltı yapalım 2 gündür doğru dürüst yemek yemiyorsun
Deyip odadan çıktı, Hanry ise yanıma doğru eğildi ve omuzlarimdan tutarak ayağa kalkmama yardımcı oldu daha sonrasinda beraber alt kata indik merdivenler boyunca omuzlarımı bırakmadı.Beraber yemek odasına gittik, babam çoktan masanın en başına oturmuş bizi bekliyordu eli ile oturmamızı işaret etti.Ben hemen babamın yanındaki sandalyeye oturdum Hanry'de karşımdaki sandalyeye oturdu.
Hanry:Sophia,kapıdaki korumalarla konuştum James gelirse onu kesinlikle içeri almayacaklar merak etme
Sophia:Saol Hanry...
Hiç iştahım yoktu ama oyalana oyalana birşeyler atıştırmaya çalıştım sonra izin isteyerek masadan kalktım.
Kendi odama gidip kafa dinlemeye ihtiyacım vardı gerçekten kalbim çok kırık durumdaydı herşey nasıl planlanmış olabilirdi?Ben aramızda gerçekten bir bağ olduğuna öylesine inanmıştım ki...
Odama geldim kapının kolunu çevirdim ve odama girdim bir anda arkadan bir el ağzımı kapttı daha sonrasında da kapıyı kilitledi ellerini ağzımdan çekmeye çalıştım ama çok güçlüydü ve bedeni benim bedenimin 2 katı falandı.Bana o kadar yakın duruyordu ki ensemde nefesini hissedebiliyordum.
Fısıldayarak konuşmaya başladı.
Adam:Elimi ağzından çekeceğim ama çığlık atmayacaksın,tamam mı?
Kafamı evet manasında salladım fakat tabiki çığlık atacaktım. Adam yavaşça elini ağzımdan çekti hemen arkamı döndüm ve kim olduğunu görünce nefesim kesildi.
Sophia:james...
Sesim asiri kısık çıkmıştı ama elimde değildi resmen sesim içime kaçmıştı.Geriye bir adım attım anında gözlerim doldu.
James:Sophia...kendimi açıklayamadım,izin ver açıklayım.
Ağlamamı dolduramadım,hıçkırıklar eşliğinde konuşmaya başladım
Sophia:Sence açıklayacak birşey kaldi mi?
Sophia:Defol git evimden!
Üzerine doğru yürüm ve onu ittirdim.Çok sakin davranıyordu sanki hiçbirşey olmamış gibi...derin bir nefes aldı ve kollarımı tuttu.
James:Şunu bil ki...kalbim senin olduktan sonra bir kere bile babani öldürmeyi aklımdan bile geçirmedim.
James:Evet ilk başlarda öyle bir düşüncem vardı fakar senin gibi narin ve zarif bir kızla tanıştıktan sonra senin kırılgan kalbini kırmaya cesaret edemedim ve sadece senin olmak istedim...
Kollarımı sertçe çekerek onun ellerinden kurtardım ve yüzüne sertçe bir tokat attım.
Sophia:YALANCININ TEKİSİN PİSLİK!
Hıçkıra hıçkıra ağlayarak göğüslerini yumruklamaya başladım ve sürekli şu cümleleri tekrarladım
Sophia:Benim küçük hayatımdan ne istedin!
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sophia:Benden niye uzak durmadın!
Sophia:Ya da en azından beni gerçekten sevseydin!
Sophia:SEN PİSLİK BİR KATİLDEN BAŞKA BIRŞEY DEĞİLSİN!
Son bir kez bağırdım ve dolan gözlerimle gözlerinin içine baktım, bu sırada da birisi kapıyı zorluyordu fakat kapıyı açamayınca kapıya sert bir tekme indirdi ve kapı kırıldı.Gelen Hanry'di bağırış çağırışlara gelmiş olmalıydı.
Hemen Hanry'nin yanına koştum ve birazcık arkasına saklanıyormuş gibi bir izlenim yaratacak şekilde yanında durdum.James'ın sinirden çenesi seğiriyordu ve boyunundaki damarlar aşırı derece belirginleşmişti ilk defa onu bu kadar sinirli görüyordum.
