13 ADIM

#12#

*Hayalet*

Atlasla konustuktan sonra kendimi burda bulmuştum.
- Şaşırdın sende dimi
Diyip guldukten sonra devam ettim
- Haklısın, hava karardiktan sonra geliyordum yanına hep
Sonra hızlıca devam ettim sözümun kesilmesini istemez gibi
- Ama dur dur dur, bugun sen konusma sadece beni dinle tamam mı?
Yere oturup sırtımıda basimida geriye yasladım.
- bugun neyi fark ettim biliyor musun? Atlas'a hic adiyla hitap etmedigimi.
Yuzumu burusturarak devam ettim.
- sanki atlas diyince her seyi unutacak mışım gibi Gozlerimi kapatıp başımı hafifce kaldirip tekrar geriye vurdum.
- ben bilmiyorum Hayal
Gulerek basimi one eğdim.
- Hatırlıyor musun, adımı sen koymuştun. İsimsiz insan mı olurmuş hiç demiştin. Bende sana öyle anlamaz anlamaz bakmıştım.

Yine çocuk esirgemeden kaçmıştım ama bu gece oraya dönmek istemiyordum. Önümdeki küçük taşlara tekme atarken söyleniyordum.
- Hep ben suçluyum zaten, hiç dinlemeyin beni ben kimim ki!
Bir taşa daha vurup sinirle yükseldim.
- Ne var yani kafasını kaldırım taşıyla yarmışsam? Sanki öldürdük
Susup daha hizli bir sekilde kucuk bir tasa daha vurdum
- Ahh!
Sesini duymamla birden dizlerimi biraz büküp taş kesildim.
- Benimde mi kafamı yaracaktın?
Saga donuk olan basimi birden sola cevirdim. Sesin nerden geldigini anlamaya calisiyordum ama gorunurde kimse yoktu.
- Hey orda durmaya devam edeceksen bari dik dur böyle çok komik görünüyorsunda
Az onceki ses guluyordu bu seferde. Dogrulup bogazimi temizledim hâlâ kimseyi goremiyordum.
- Nerdesin ve kimsin?
Karanlık merdiven aralığından başını ovuşturarak bana dogru yürüyordu. Gozlerimi kısıp aydinliga cikmaya basliyan silüeti gormeye çalıştım. Parlayan yeşil gözlerini gorunce istemsizce bir adim geriledim. Benim gerilememle adimlarinin durup gulumsemesinin silinmesi ayni anda olmuştu. Elini az once basina degdirdigim tasin carptigi yer oldugunu dusundugum yerden ayirdi ve arkasına bakti. Bir sey gormeyince tekrar bana baktı
- Sen benden mi korktun az önce?
Göğsümü diklestirip yalanlarcasina konuştum
- Yoo hem niye senden korkacakmışım ki?
Gülerek yuzume bakti ve yanima yanaştı. Yerimden kıpırdamadım.
- Zaten korkman saçma olurdu, insanlarin basini kaldirim tasiyla yaran bir cocuk niye kucuk bir kizdan korksun ki degil mi?
Demek duymuştu. Ellerini göğsünde birlestirmis sırıtıyordu. Aydinlikta oldugu icin daha net goruyordum simdi. Açıktı sac rengi, dalga dalgaydı, sarı gibi ama sarı değildi; gözleriyse yeşildi. Vurdugum tas basini siyirmisti. Elini bana uzattığında gozlerimi basindan ayirip eline cevirdim
- Hayal ben, senin adın ne?
Kaşlarımı çattım, ne diyecektim ki? Elinin havada kalmasini istemiyordum minicik elini tuttum ama susuyordum hâlâ
- Ee adın neee?
Dediginde sonunfa konusma karari aldım. Zaten bir daha nerde gorecektim ki?
- Adım yok.
Bu sefer onun kaşları çatıldı.
- Ne demek adım yok.
Elini elimden hizla cekerken
- Yoksa bana soylemek mi istemiyorsun?
Basimi hayir anlaminda salladim ve yineledim
- Hayır gerçekten bir ismim yok
- Nasıl yaa, isimsiz insan mı olurmuş hiç?
Ellerimi iki yana açtım
- Burdayım demek ki oluyormuş
Dedigimde işaret parmagini dudagina koyup dusunur gibi yapti. Kollarimi indirip yuzune baktım. Ne isi vardi bu kadar masum kucuk bir kizin bu saatte tek basina sokakta, merdiven altinda ne isi vardı? Geldigim yoldan ayak sesi ve fener gordugumde adinin hayal oldugunu ogrendigim kızı kolundan tutup az once ciktigi yere cektim, bende pesinden
- Noluyo ya?
Sessiz olmasi icin şşştleyip isigin gitmesini bekledim. Sonunda gittiginde rahat bir nefes alip arkama iyice yaslandım.
- Kimden kaciyorsun sen?
- Bunu bilince ne degisecek?
Karanlik oldugu icin ne tepki verdigini goremiyordum
- Merakım geçecek.
Boynumda yuruyen bir seyler hissedince ciglik atip kalktim birden oyle oluncada kaşımı merdivene carptim. Korkup kacarak aydinliga ciktim
- Al al, al şunu üstümden al al!
Ben yerimde duramazken yanima kostu
- Dur dur bir şey göremiyorum, bi dursana!
Diye bagirdiginda durdum. Boynumdan bir sey cektiginde ellerinin arasina aldı
- ay bu cok tatlı ya bundan mı korktun cidden?
Dediginde derin bir nefes aldım. Elini actiginda kocaman bir orumcek gormemle gozum karardı. Gozumu actigimda yine merdiven araligindaydik ama daha loştu simdi. Ne zamandir baygindim ben?
- Ne ağırmışsın ya sende?
Sesin sahibine dondugumde yine onu gordum, o yesil gozleri.
- Oh uyandin sonunda ya
Dediginde gozumu ovustururken elime carpan seyle yuzumu burusturdum.
- Carpinca yarilmisti yarabandi koydum bende.
Dogrulup geriye yaslaninca elim kasimdaki yarabandinin uzerinde geziniyordu. Belli belirsiz dudaklarimi oynattim
- tesekkur ederim.
Ilk defa biri benim icin bir sey yapıyordu. Duymus muydu bilmiyordum ama hic bir sey demeden yuzume bakip yesil yesil gulumsedi. Istemsizce bende gülümsemiştim.
- Simdi sana isim dusunelimm
Itiraz etmek istesemde etmemistim. Ondan bana bir seyler kalsin istiyordum sanırım. Hos artik onu hatirlatacak bir yaram vardı degil mi? Dusuncelerimle sırıtıp gormesin diye basimi one egdim.
- Imm biraz daha düşünüyorum
Bana bakip bakip bir seyler mirildaniyordu ama asla durmuyordu.
- Ne o hicbirini yakıştıramadın mı?
Diyip sirittigimda basini uzgunce iki yana salladı.
- Hayal
Dedigimde ilk defa adini sesli sekilde soylemistim. Hımm diye bir ses cikarttiginda devam etmeme firsat vermeden gozleri parlayarak bana dondu
- benim adim hayal ama senin adin yok
Dediginde bunun nesine bu kadar mutlu oldugunu bilmiyordum
- Ee yani
Kafasina vurarak
- Calistirsana kafayi biraz akıllım.
Dediginde sustum ve dusundum ama ne demeye calistigini anlamadim.
- Yani diyorum kii hayal et Hayallll! Sessizce tekrarladim
- Hayal et, Hayalet.