Çok kalabalıktı. Nazlı biraz daha annesine sokuldu. Çok fazla insan vardı. Tıpkı babasını kutu da getirdikleri gün gibi.
Baba mı yine mi kutuda getirecekler diye sormuştu annesine. Annesi hıçkırarak bakmıştı sadece.
Kazadan sonra hastaneye götürmüşlerdi küçük kızı. öldü demişlerdi sadece. Sahi ölmek neydi? Anlamını biile bilmediği şeyi iliklerine kadar hissetmişti küçük kız. Önce hastaneden evlerine gitmişlerdi. Sonra kalabalık olmuştu çok kalabalık. Sonra ağlayanlar vardı. Bir de kutunun içinde evine gelen babası. Ölmek böyleymiş dedi küçük kız.
"hoca geldi kızım hadi." babaannesi gelinin koluna girip Nazlı ya baktı.
"hadi kuzum aşağıya inelim baban için kuran okuyacaklar."
Nazlı başını sağa sola salladı. Gitmek istemiyordu çünkü çok kalabalıktı ve Nazlı kalabalıktan çok korkuyordu.
"peki o zaman sen burda otur ben bitince seni alırım."
Annesi Nazlı yı eskisi kadar umursamıyordu. Ne kadar sarıp sarmalamaya çalışsada için de ona karşı dindiremediği bir öfkesi vardı. Küçük kızı sevdiği adamın ölümünden sorumlu tutuyordu. Nazlı annesinin sevgisizliğini her geçen gün daha çok hissediyordu. Öyle ki artık onun saçlarını bile taramıyordu.
Asaf ölmüştü. Hem de bugün tam bir sene oluyordu. O öldükten sonra Nazlının annesi nazlı yla birlikte baba evine taşınmışlardı. Nazlı camdan dışarı baktı. Bir sürü insan yemek yiyor bir adam da dualar okuyordu. Nazlı yatğına oturup babasının aldığı bebeğiyle oynamaya başladı.
Aradan biraz zaman geçince odaya dayısı geldi. Nazlı dayısını hiç sevmiyordu. Çünkü nazlı istemese bile ona dokun maya çalışıyordu.
"ne yapıyorsun burada Bakalım?"
Omzunu silkti Nazlı
" bebeğimle oynuyorum" diyip bebeğinin saçlarını okşadı.
"ben de bebeğimle oynamak istiyorum" dedi. Dayısı Nazlı nın saçlarını okşayarak. Nazlı yatağın diğer tarafına geçerek.
"ben senin bebğin değilim." dedi.
Dayısı Özcan küçük Nazlının bu hallerine deli oluyordu. Simsiyah saçları, yem yeşil koyu gözleriyle onu kendine öyle bir çekiyordu ki (kendi bokunu içesice) küçük nazlı ya sinirlenmek çok yakışıyordu. Yatağın diğer tarafına geçip nazlıyı kucağına almak istedi ama nazlı onu tekmeledi. Küçükmkız çabaladıkça piç herif daha çok şevhetleniyordu. Nazlıyı kucağına alınca Nazlı avazı çıktığı kadar bağırmaya başladı. Dışarda bir sürü insan vardı. Özcan Nazlı nın ağzını kapatmaya çalıştı. Küçük kız elini ısırıp buna engel oldu.
"bağırma dayıcım oyun oynayacağız sadece."
Küçük kızın bağrışlarını duyan babaabnesi koşarak odaya çıktı. Kapının açılmasıyla (piç şerefsiz ibne köpek amcık) özcan kapıya döndü. Önce ne olduğunu anlamayan kadın torununa baktı. Nazlının gözlerinde ki yaşları gördü. Dayısının kucağından fırlayan Nazlı babaannesine koştu.
"ne oldu tatlım ne bu halin?"
Özcan yutkunarak nazlı ya bakıyordu. Kadın bir özcana birde Nazlı ya baktı.
"bir şey yok esma abla yeğenim babasına üzülmüş ağlıyordu ben de onu susturmaya çalışıyordum"
"yalan söyleme benimle oynamak istediğini söyleyip bana sen benim bebeğimsin dedi babaanne. Sevmiyorum dayımı oynamasın benimle saçlarımı da okşamasın"
Kadın ne olduğunu anlayınca içinde oğlununda acısıyla birlikte bağırarak özcana saldırdı. Ona vurmaya başladı.
"adi herif utanmıyor musun öz yeğenine dokunmaya? Yetim kıza bunları nasıl yaparsım sen?"
Kadını üzerinden atmaya çalışan özcan a bir tekmede Nazlı savurdu.
Yukarı daki kalabalığı duyan lar da yukarıya koştular odaya girenler gördükleri manzara karşıısında şok olmuşlardı. Esma hanım Özcanı gırtlaklıyor nazlı ysa dayısının kafasına tekmeler savuruyordu. Nazlı nın annesi esra zorla onları ayırıp bağırdı.
" ne yapıyor sunuz siz ne oluyor?"
Esma hanım nefesini toplayıp,
" bu adi torunuma elini sürmeye kalkmış. Nazlı söyledi istemediği halde saçlarını okşayıp oynamak istiyorum diyormuş."
Esra duydukları karşısında şok olup kardeşine baktı.
"abla valla yalan söylüyor. Ben nazlı yı sakinleştirmeye çalışıyordum. O yüzden okşadım saçlarını" esma hanım duydukalrı karşısında tekrar saldırmaya kalkınca bu sefer Nazlı nın anaannesi gülay hanım araya girip Esma hanımın koluna yapıştı.
"haddini bil kadın sen ne saçmalıyorsun bu kadar insanın içinde? Utanmıyor musun oğluma iftira atmaya?"
Dışarıdan gelenlerde olayı şaşkınlıkla izlemye devam ediyorlardı. O sırada yusuf bey ve eren bey de odaya dalıp neler olduğunu sordular. Esma hanım kocası yusuf beye gördüklerini anlattı.
" geldiğimde nazlı kucağındaydı ve ağlıyordu. Bu da gülüyordu. Nazlı dayım beni zorla sevmeye çalışıyor deyinc-"
"yeteeeer!" Nazlı nın annesi bir anda bağırınca herkes susup ona döndü.
"def olun gidin buradan. Benim kardeşim böyle bir şey yapmaz. Sana ben anne dedim. Nasıl böyle şeyler söylersin? Özcan bir senedir babalık yaptı Nazlı ya."
Nazlı annesine bakıp,
"anne dayım saçlarımı kokluyor. Sevmiyorum onu babannem doğru söylüyor yalancılık yapmıyor"
Kalabalıktan fısırdaşmalar ve şaşırma sesleri gelmeye başladı.
Nazlının sözlerinine daha çok sinirlenen Esra kızının kocasının sebebi olduğu için zaten kin tutarken bir de ona iyilik yapan kardeşini bu duruma düşürüdüğü için daha da kinlenip onu kolundan tuttuğu gibi babannesinin kucağına fırlattı.
"alın bunu da defolun gidin buradan. Hiç biriniz görmek istemiyorum."
Nazlı yaşadıklarının şaşkınlığıyla ne olduğuna anlam veremiyordu. Yalancılık yapmıyordu ki o. Babaannesi Ve dedesi Nazlı yı kucakladıkları gibi kalabalığın arasından torunlarıyla birlikte evden ayrıldılar. Nazlı arabaya binince eve doğru baktı annesi camdaydı.
Ama o annesi değildi. O kızına öyle bakmazdı. Korkunç bakıyordu çok korkunç. Nazlı son kez annesine bakıp bebeğine sarıldı. Artık annesi de mi yok tu?
Merrrrabbbaa ağkadaşçıklaaaaaammm
Yorumm atıın pleaseeeee
Öpücüklendinizzz🌼
ŞİMDİ OKUDUĞUN
NAZLI
Teen Fiction" Hayır hayır ben onun gibi değilim ben yapamam bırakamam olmaz." Gözlerinin içine baktım beni anlaması için. Yalvarıyordum gözlerimle ama asla anlamak istemiyordu. " o benim bebeğim nasıl vazgeçerim ondan? Vazgeçersem ne farkım kalıcak ondan?" "sen...
