"Taylan" dedim gözlerinin içine merakla bakarak.
"Efendim, Mavi Kelebek."
"Sevdiğin biri var mı?"
"Var, neden sordun, Lâl?"dedi alayla gözüme bakarak.
Burda alay edecek ne vardı...
"Hiç,merak ettim" dedim ve merakıma yenik düşüp devam ettim "Çok mu...
Her bölüm biri geliyomuş gibi oldu sadece bu iki bölümdeydi. Yorumlarınızı ve beğenilerinizi bekliyo olacağım... İyi okumalarr💗💕💞💓
....
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Ada"
Ada benim yetimhaneden arkadaşımdı. "He Ada gebertcem seni, hem sen niye ağlıyon yoksa erkek için mi? Erkek içinse seni buraya gömerim kızım."
"Ay ne erkeği be gel dışarıda konuşalım dicemde senin burda ne işin var?"
"Aman boş ver dışarıya çıkak gel merdivenlerden inmemiz gerek çünkü asansörle ne bok yiyorlarsa bi saat bekledim orda yok gelmiyo " dediklerine kıkırdadım. Komik biriydi hemde ablamlam gibiydi ada benim için."Gel bak ben kimlerle buluşacaktım" dedi ada dışarı çıktım arkasından gösterdiği yere doğru baktım ve yıllar sonra gördüğüm o tanıdığım iki yüz.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Mihri
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Naz
Naz ve mihri tam karşımdaydılar ikiside beni gördüklerine şoke olmuştu. Naz dayanamayıp bana doğru koştu hiç düşünmeden sarıldı bende ona büyük özlemle sarıldım. Nazdan ayrıldıktan sonra kendimi mihrinin kollarında buldum. Çok özlemiştim ben onlar tek ailemdi ve ben ailesiz hiçtim yıllarca hiç olarak yaşamıştım. 1 yıl önce ise abimin olduğunu öğrenmiştim 1 saat önce ise abimin beni kandırdığını benim gerçek abim olmadığını öğrenmiştim. Şimdi ise bir ikizimin olduğunu anne ve babamın paragöz biri olduğunu öğreniyordum... Tüm bu acılar üst üste geliyordu tam acımı dindirmişken yenisi ekleniyor daha çok kanatıyordu yaramı. Aslında yaralar hiç iyileşiyorum onları hatırladıkça üzülüyor ve o yarayı tekrar kanatıyorduk...
