⫸Oᴠᴇʀ Dᴏsᴇ⫷ [අධි මාත්‍රා ]

🄱🄰🄲🄺 🅃🄾 🅂🅁🄸🄻🄰🄽🄺🄰 🇱🇰 06

                             ......... 06 .............

පෙර ⁣කොටසින්...<<<<

"සුදු මහත්තයා උඹව දැක්කාම කෙනක් මතක් වෙනවා හැබැයි හරියටම note වෙන්නේ නෑ නේ අප්පා..හබැයි ඒ..මිනිහාත් ඔය වගේ පොඩිඩක්..."

"අපි යමු නේද..මහත්තයා..."

" අයි...ෂ්...මං උඹට එදත් කියුවා මේ දැනුත් කියන්නම්... මට මහත්තයා කියන්න එපා යකෝ... මගේ නම කියලා හරි මාස්ටර් එහෙමත් නැත්නම් බොස් කියලා හරි කතා කරපං ඔහොම කතා කරනකොට මගේ ඇගේ හිරගඩු පිපෙනවා... ඉව්...නැගපං යන්න...."

එහෙම කියාගෙන ⁣යුවී එතන තිබුණු කාර් එකට නැග්ගේ ශෙනුටත් නගින්න කියලා අණ කරන ගමනුයි...

වර්තමානය...>>>>

පැයක විතර flight එකකින්..uv ෂෙනුත් එක්ක..කටුනායක එයාපෝට් එකෙන් එළියට බහිනවා. එලියට බැස්ස ගමන්ම..එතනට ඇවිල්ලා හිටියේ යූවිගෙ..යාලුවො වුන.. අභීසෙසුයි... රශිල් ලු......

"අඩෝ මොකද බං මෙච්චර වෙලා...විනාඩි හතළිස් පහෙන් එන්න පුළුවන් ඒක පැයක් ගියේ මොන එහෙකටද...බං උඹද ෆ්ලයිට් එක අරගෙන ආවේ...."

"මට ඒක එලවගෙන එන්න පුළුවන්කමක් තිබ්බනම් බං විනාඩි පහෙන් මං මෙතන.. කොහෙද ඉතින් අපි තාත්තලට උවමනාවක් නෑනේ...ආ මේ ඉන්නේ මං කියපු එක්කෙනා...උඹලට මං ඊයෙ රෑ කිව්වේ..."

"ආ උඹ කිව්වේ අර ණයගැතියාද ණය හිමියද බං මට මතක නෑ බං..."

"ඒ මල්ලි උඹේ නම්...මොකක්ද..."

"ඒ උඹට කතා කරන්න බැරිද උඹ ගොළුද..."

"අඩේ..යුවීයා..මු කතා කරන්නේ නැද්ද බං..."

"ඔහොම එක පාරට බය කරන්න එපා යකෝ ඌ පොඩි එකෙක් බය වෙනවනේ උඹල දෙන්න මෙතන සත්තු වගේ ඌව වට කරගෙන ප්‍රශ්න අහනකොට.....පොඩ්ඩක් නිදහසේ ඒකට හුස්මක් අටක් ගන්න දීපල්ලා ගෙදර ගියහම ඕන හුත් තක් කර...ගනිල්ලා... මගේ ඔලුව කන්නේ නැතුව..."

"ඌ හොඳට හැදියාවක් ඇති පොඩි එකා නං තෝ මොකද ඔතන ඉඳලා....කුනුහරුප පලන්නේ....උඹටත් ඉතින්..බො ගේත් පකේ logic තමයි..තියෙන්නේ...."

"අමුතුවෙන් පැහැදිලි කරලා දෙන්න දෙයක් නෑ....ඒක දන්නවා මගේ කටේ හැටි..නේද..සුදු මහත්තයා..."