Bitter Çikolata | texting

11

Perdenin Altındakiler - Her Gece

Odamda oturmuş telefonumu evirip çevirirken bir yandan da karnımın ağrısı ile uğraşıyordum.

O kutsal gün gelmiş, regl olmuştum.

Regl olduğum zamanlar hiç çekilmiyordum.

Ve Cesur birkaç saat önce bu yanımla karşılaşmıştı.

Durduk yere ona trip atmıştım ve şimdi de ona yazmamak için kendimi zor tutuyordum.

Ofladığım sırada kapımın açılması ile bakışlarımı oraya çevirdiğimde Ayaz'ı görmemle yattığım yerden doğruldum.

"Gel ablacığım." dediğimde kapıyı kapatarak yanıma geldi ve yatağa çıkarak bana sarıldı.

"Abla sende didecek misin?" diye sorduğunda sesindeki üzüntü ile kaşlarım çatılırken kollarımı minik bedenine doladım.

"O nerden çıktı ablacığım?" dedim saçlarını okşamaya başladığımda.

"Amimle annem konuşuyken duydum. Baba ditmiş sende didecek misin?" dediğinde boğazıma koca bir yumru otururken zorlukla yutkundum.

Babam Ayaz doğduktan bir ay sonra yapamıyorum ben demiş ve bizi terk etmişti. Terk ettikten bir hafta sonra ise eve boşanma tebligatı gelmişti. Annem ilk zamanlar çok üzülmüştü. Ayaz ile ilgilenmemiş, bizi görmezden gelmişti. O dönemde Ayaz'a ben bakmıştım ve o küçücük haliyle hissetmiş gibi beni annesi gibi görmeye başlamıştı. Şuan bile annemden çok beni severdi ve o yüzden benim de gidecek olmamdan korkmuştu.

Annem kendini saldığında onu kendine dayım getirmişti. Gerçekleri yüzüne bağırmış, annemin kendisine gelmesini sağlamıştı.

Sizi istemiyor demişti. Sizi istemeyen adam için sen neden böylesin demiş ve beni göstererek Ayaz'a senden iyi anne oldu demişti. O an Ayaz'ın varlığının farkına varmıştı ve dayımın o sözleri annemi yıkmıştı. Korkudan ağlayan Ayaz'ı benim kucağımdan alıp sürekli özür dilemiş, ben iyi bir anne değilim diye ağlamıştı.

O zamanlar ben kendim için hiç üzülmemiştim. Benim tek düşündüğüm kardeşlerimdi.

Ve annem o günden sonra kendisini toparlamıştı. Babamla tek celsede boşanmış ve yolları ayrılmıştı.

Üç senedir de babamı görmüyorduk.

Görmek de istemiyorduk.

Annem bize hep o sizin babanız, onunla istediğiniz zaman görüşebilirsiniz dese de biz istememiştik.

Bizi terk eden adamla görüşecek de değildik.

"Ben o adamla görüşmem!" diye bağıran Ayberk ile sıçrayarak kendime gelirken kaşlarım çatıldı.

"Oğlum o senin baban."

Annemin sesi ile yataktan kalkarken Ayaz'ı yatağın üzerine bırakıp telefonumu eline verdim.

Telefonu almasını hiç istemiyordum ama kafasının dağılması ve bizi duymaması için de mecburen vermeliydim.