5. Bölüm

69 5 0
                                    

Merhaba . Nasılsınız ? Bölümler nasıl gidiyor bilmiyorum ama benim açımdan hiç planladığım gibi değil . Yorumlarınız ve oylarınız benim için çok önemli.

İyi okumalar.


Batmaya başlayan geceye uzun uzun baktım. Sanki batan şey benim hayatımmış gibi hissediyorum. Kalbim sıkışıyor.Ve ne yalan söyleyeyim korkuyorum. Bu kararların , sevginin benim felaketimin olmasından öyle çok korkuyorum ki ...

Elimle saçlarımı geriye attım . Öylece baktım yüzüne . Daha yeni bana beni tanımak istediğini söylemişti. Bense hiç cevap vermemiştim. Belki kırıcı ya da ukalaca. Ama benim açımdan adım atmak o kadar zordu ki.

" Şey pardon dalmışım."

" Hayır . Sorun yok."

" Ani değişimlerinizi takip edemiyorum. Bi şöylesiniz bir böyle."

" Açıkçası hayatım da ilk böyle bir şey yapıyorum."

"Nasıl yani?"

" Pek kadınlarla iletişim kurmam. Yanlış çünkü. Yani dinimizce. Ama sizi tanımak istiyorum. Ne kendi sınırlarımı aşayım ne de sizin sınırlarınızı."

" Ben... Bilemiyorum. İçinde bulunduğumuz durum pek de iyi değil."

"Haklısınız."

" Öyleyse benim adım İsra diyerek başlayayım. Pek bir de özelliğim yok . Babamın kızıyım işte."

" Sadece babanızın kızı mısınız?"

" Yok hayır ... Evet ."

" Yok mu bir özelliğiniz , sevdiğiniz bir şey?"

" Var . Resim çizmek. Övünmek gibi olmasın ama çok güzel çizerim ."

" Yaa babanız hiç bahsetmemişti."

" O desteklemez . Lütfen sizde söylemeyin."

" Tamam . Ne gibi resimler peki?"

" Soyut çalışmayı daha çok seviyorum ama çok güzel insan resmide çizerim. Hatta en büyük hayalim kendi resim atölyemi açmak . Sergi de açarım tabi."

Bundan sonra ise bir dilim açılmıştı ki kendim bile şaşıyorum. Bülbül gibi şakımaya başladım . Bir süre sonra küçüklük anılarımıza bile girdik. Hiç gülmeyen adam kahkaha atmaya başladı . Bense gaza gelip daha çok anlatmaya .

Ben ona çocukluk anılarımı anlatıyordum o ise bana dünyayı iş için gezerken yaşadıklarını.

Bunlar olurken saatler çok hızlı geçmişti . Bunu kapkaranlık olan havadan anlamıştım. Saatler boyu öyle konuşmuştuk ki hayat benim için durmuştu . Hayatım boyunca geçirdiğim en iyi vakit diyebilirim.

Aklımın ucuna ise hiç babam gelmiyordu. Oysaki şuan beni aramaktan deli olduğuna emindim.

" Demek babanı kurt adam sanıyordun ."

BergüzarHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin