Bergüzar

8.Bölüm

Merhaba gençler. Nasılsınız? Size mükemmel bir bölümle geldim. Medyada ki şarkı Sıla - yoruldum . Çok güzel şarkı okurken dinlemenizi tavsiye ederim.
İyi okumalar.

Hayatta bir insan kaç defa hata yapardı? Bu büyük hatalardan bahsediyorum. İnsan oğlu cahilliğe illaki başvurur hatası boldur. Ancak birde hatadan ders almak vardı. Eğer hata onu mutlu ediyorsa , kurtarıyorsa dersi frlan unutun o hatayı tekrar yaptırırdı.

Ben yine bir şeyler yapıyorum. Hata belki de bilmem ama pekte umrumda değil. Ne olacaksa olsun ya . Ben bugün o davete gideceğim. Babama o gün bir nebze acımış olabilirim. Eyüp'ü suçlu bulmuş kin tutmuş olabilirim. Ancak o öyle karaktersiz bir adamdı ki ona ne yapılsa haktır. Yeni anladım ama anladım.

Teyzemle olmak nedir ya ? Hiç mi edep , ahlak yok . Annemi hiç mi düşünmedi? Hiç mi sevmedi? O kadın onun için ailesini silip babama kaçmış. İnsanlara buradan olduğunu söyleyip evlenmiş.

Bizde yahudi olmayan bir kadın ile yahudi bir efendi asla evlenemez. Sırf bunun için annem kimliğini değiştirmiş . Ailesini silmiş , dinini silmiş buraya kaçmış. Neden böyle bir ihanette bulundu bilmiyorum. Aslında teyzem bir ara annemin hatasından bahsetmişti. Her ne kadar kabul edemesemde birşeyler biliyordum.

Babam ailesi ile arabistana geldiğinde annemle yani şeyhin kızı ile tanışıyor. Babamın ailesi ile bir arsa kavgaları var . Uzlaşmak için o zamanlar büyük bir aileden olan bir adam iki aileyi barıştırmak için evine davet ediyor . O gün babamla annem asla afedilemeyecek bir şey yapıyor. Birlikte oluyorlar. Bunu bir kaç gün sonra annemin ailesi öğreniyor. Nasıl olduğunu bilmiyorum. Sonra ise annem babam ile kaçıyor. 1 ay sonra annem bana hamile kalıyor. Annemin eski hayatını kimse bilmez.

Bense azizenin dengesizlikleri sayesinde duymuştum. Bazı şeyler affı olmaz. Babamın yaptıklarının affı yoktu. Ben bir daha bu eve ayak basmak istemiyorum.

Bugün o davete kaçacağım Aslında alt zemini bile oluşturdum.
Yarın şeyhin oğlu beni istemeye gelecekmiş . Buna sevineceğimi hiç düşünmezdim ama işime yaradı . Bugün Azize ile kıyafet alışverişine çıkmaya gönderecekler beni. Bense usta bir şekilde oradan kaçacağım.

Üstüme sade siyah bir elbise giydim. Saçımı sıkıca bağladım . Çantama bir güneş gözlüğü ve şapka attım. İşime lazım olacaktı.
Buraya geri dönecektim. Temelli kaçmıyordum. Daha burda bitirmem gereken iki kişi var . Burdan kaçarak onları rahat bırakmayacaktım. İlk onları rezil edecek sonra gidecektim.

Koşarak çıktım odadan . Salona inip karşılıklı oturan ikisine baktım. Ben gelince konuştukları mevzuyu bırakıp sustular.Henüz benim bildiğimi bilmiyorlardı. Bilmiyeceklerdi de. Çünkü ben bunu bildiğim halde nasıl yaşanır bilmiyorum. Çok ağır hissediyorum. Bu yük çok ağır.

En yakın arkadaşı ile aldatılmış insanlar gibi hissediyorum. Bu daha kötü bir durumdu ama.

" Gideceğiz diye tutturdunuz ama şimdi oturuyorsunuz. Hadi bekliyorum."

" Güzel , usturuplu bir şey al şu kıza Azize. Ben sevmem öyle abartılı şeyleri. "

" Sen giymiyorsun zaten baba."

Bana attığı ters bakışıyla sustum. Ben mi haklıydım o mu?
Yüzümde ki yaralar henüz geçmemişti. Ama toparlanıyordum. Fiziksel olarak.

Evden Azize'yi beklemeden çıktım. Kapının önünde bizim için bekliyen arabaya baktım.