Kalbimin Doğuşu

B12- Alışkanlığı sevmek..

Keyifli okumalar herkese ♡

Yorumlarını bekliyorum...

◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇

Berivan telaşla kendi telefonunu çıkardı. Berçem'in numarasını tuşladı. Telefonu kapalıydı. Tekrar Belçim'e döndü.

"Kimle kaçtığını biliyosun. Söyle bana..Kim?" Dedi sertçe. Belçim sustu. Berivan öfkeyle bir iki adım ilerledi.

"Eğer benim üstüme kuma gelirse ne sana ne kardeşine huzur verdiririm. Babam hepinizin üstüne çöker. Anladınız mı? Şimdi söyle. Kim!" Dedi bağırarak. Belçim korkuyla ağlamaya başladı.

"Berivan abla nolur yardım et. Söyleyeceğim ama yardım et Berçem'e bir şey olmasın."

Berivan derin bir nefes aldı.

"Tamam söyle kim.."

"Seyidoğullarını biliyor musun?"

"Onları bilmeyen mi var Bingöl'de?"

"Onların en küçük oğlu Savaş'la.."

Berivan derin bir nefes aldı ama sanki boğuluyordu. Hafızasını zorlamaya başladı. Savaş...Savaş...Reza Ağa'nın oğlu Savaş...

"Numarası var mı?"

"Al.." deyip telefonunu uzattı Belçim. Berivan kendi telefonuna yazdı numarayı, telaşla aradı.

"Sen içeri git. Dikkat çekme. Dilşad'a yardım et. Ben halledeceğim."

Belçim ne kadar merak etse de göz yaşlarını silip mutfağa gitti.

"Alo?"

Berivan duyduğu erkek sesiyle derin bir nefes aldı.

"Ben Berivan. Berçem'in abisi Saffet Haşmetoğlu'nun karısıyım. Abdi Ağa'nın gelini."

Bingöl'den çıkmak üzere olan Savaş arabayı yol kenarına çekerken yan gözle yanında ağlayan Berçem'e baktı.

"Buyur yenge.." dedi Savaş.

"Telefonu hoperlöre al." Dedi Berivan sertçe.

Aslında korkuyordu. Deli gibi hem de. Eğer kaçarlarsa karar belliydi. Ne Reza Ağa ne de Abdi Ağa çocuklarına kıyamazdı. Ve olan Saffet ile Berivan'a olurdu. Ve Berivan daha kocasına yeni yeni alışıyorken onu başka bir kadınla paylaşamazdı. Hayır hayır...O ne Saffet'in annesi Reyhan kadar güçlü ne Besna kadar sabırlıydı.

O bunu kaldıramazdı.

"Berçem..Kimse fark etmeden hemen eve dön. Belçim her şeyi anlattı. Ne annen ne de baban bunu kaldıramazlar. Usulünce gelip seni isterler. Abdi Ağa da uygun görürse evlenirsiniz. Ama kaçmak çözüm değil. Abinin başını yakacaksın." Dedi sert tutmaya çalıştığı sesiyle. Ama gözlerinden yaşlar akıyordu.

Berçem hıçkırıklara boğuldu.

"Ye-yenge...çok özür dilerim. Babam...babam beni Savaş'a vermez...Vermeyecek biliyorum. Ben...ben ondan vazgeçemem.."

Berivan titreyen sesini zaptetmeye çalışırken cümleye girdi.

"Berçem..Gülüm...Hepimizin hayatını mahvetme. Ya Berdel olmazsa. Hadi beni ve abini düşünmüyorsun. Kendi canını...Onun canını da mı düşünmüyorsun? Ya Berdel kararı çıkmazsa? Ya baban seni öldürürse? Düşündün mü bunu?"

Berçem korkuyla Savaş'a baktı. Evet doğruydu. Ya öldürürse? Babasının onları sevdiği yoktu ki? Niye biricik oğluna düşmanı Reza Ağa'nın kızını kuma alsın. Namussuz kızının kafasına sıkar olur biterdi. Kendi canına üzülmüyordu da..Ya Savaş..Ya onu da..