Kalbimin Doğuşu

B9-Ceza!

Keyifli okumalar herkese💕

🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸

Berivan duydukları ile bir süre donup kaldı. Saffet ise göz yaşlarını silip arabayı hareket ettirdi.

Konağa geldiklerinde ikisi de derin birer nefes çekip indiler. Saat gece yarısını çoktan geçmişti. Ev halkı çoktan yatmış olmalıydı.

Berivan önde Saffet arkada konağa girdiler. Odalarına çıktıklarında Berivan dolaptan bir pijama takımı alıp banyoya girdi. Saffet üzerindekilerden kurtulup sinirle yatağa girdi. Bir sigara yakıp uzandı yatağa.

Berivan elini yüzünü buz gibi suyla yıkayıp pijamalarını giydi. Odaya girdiğinde Saffet'in sigara içtiğini gördü. Ama niyeyse yanına yatmak istemedi. Kendini tuhaf hissediyordu. Bu yaşadıkları şeyden sonra ona yaklaşamayacak gibiydi.

Yastığını alıp camın kenarında ki üçlü koltuğa uzandığında Saffet sigarasından bir nefes daha çekip dumanı usul usul üfledi.

"Hayırdır Berivan?"

Berivan omuz silkti.

"Burda uyumak istiyorum."

Alayla güldü Saffet.

"Niye? Sevgilini görünce benden tiksinmeye mi karar verdin? Dün gece altımda inlerken de aklına geldi mi?"

Berivan donup kaldı. Sinirden tepesi atarken hırsla kalkti koltuktan.

"Sen ne diyorsun be!"

Saffet tek kaşını kaldırıp tekrar alayla güldü.

"Yalan mı? Sevişirken de aklına geliyo muydu? Ağlayıp onu seviyorum derken ondan utanmadın mı? Ya da benden?"

Berivan ne hissedeceğini bilemedi. Sadece gözlerinden oluk oluk akan yaşları durduramadı.

"Sen benim neler yaşadığımı biliyor musun?!" Dedi ağlayıp bağırırken. Öfkeyle saçını geriye atarken hırsla yatağa biraz daha yaklaştı.

Saffet elinde ki sigarayı öfkeyle avcunda sıkıp söndürürken hırsla yataktan çıktı. Berivan'ın karşısına dikildi.

"Biliyorum lan! Biliyorum! Ben de seninle yaşadım hepsini!"

Berivan deli gibi ağlarken kollarını birleştirdi. Bu kez alayla bakma sırası ondaydı.

"Ya sen? Benimle sevişirken aklına Roza gelmedi mi? Hah! Doğru ya sen bana dokunmamıştın dimi? Sevmiyordun beni? O da salak ya eve gelirken damda ki çarşafı görmedi! Aptal ya o çarşaf temiz çıksa beni babamın evine yollayacağınızı bilmiyor! Noldu? Çok mu acıttık Roza'nın canını?" Dediğinde Saffet öfkeyle onu kolundan tuttu.

"Sus! Konuşma!"

"Ona bu kadar aşıksın madem bana nasıl dokundun ha!"

"Yeter!" Diye bağırdı.

Herkesin uyuduğunu unutmuşlar deli gibi kavga ediyorlardı. İkisi de uzun zamandır içinde tuttukları tüm duyguları kusuyorlardı. Öfke, acı, nefret, kırgınlık, yalnızlık...

"Benim için ne kadar zor biliyor musun? Benim hissettiğim duyguları anlayamazsın sen? Şu kadarcık hemde! Çünkü erkeksin anladın mı? Ben bir kadınım. Beni boşarsan Yakup'la mutlu olacakmışım! Ne kadar da zekisin. Babam da beni hemen Yakup'a verecekti ya! Hayatımı mahvettiniz el birliğiyle. Sen ve baban--"

"Yeter lan! Sus lan sus Allah'ın cezası sus!" Derken ağzını kapatıp onu odadan adeta fırlatır gibi çıkardı Yakup.

O sırada çapraz odada ki Abdi Ağa uykusundan uyanmıştı bağrışmalara. Yanın da uyuyan Dilşad ise anlamayarak Abdi'ye baktı.