MoonLight | Hyunlix [Omegaverse] ✓

1. Bölüm: Dolunay

⋆｡˚ ❀ * ࿐ ࿔ ˚:⋆ ✧･ﾟ

Felix neredeyse 5 yıl önce öğrenmişti omega olduğunu.

Ergenliğe girdiğinde, diğer tüm erkek sürü üyeleri gibi ailesinden ayrılmış, tek başına bir aile kurmak için hayata sıfırdan başlamıştı.

Ama Felix hiçbir sürüye dahil olamadı. Çünkü bir omega olacağını o da bilmiyordu. Ama öyleydi, parlak sarı saçları ve keskin mavi gözleri onu belli ediyordu.

Saçlarını siyaha boyattı. Boncuk mavisi gözlerini siyah lenslerle sakladı. Mentollü sigara ve sade kokular kullanarak kokusunu bastırdı. Uzaktan gören herkesin onu beta bir oğlan sanmasına izin verdi.

Bir şirkette asistan olarak işe girdi, hayatını kurmaya başladı.

Şimdi 23 yaşında baskın bir omega olan Felix, hiçbir sürüye ait olmayan bir beta gibi sürdürüyordu hayatını.

Bu yalana kendisi de o kadar inanmıştı ki, beta olmakla hiçbir sıkıntısı yoktu.

Yalnız da olsa, hayatı iş ve evden ibaret de olsa, huzurlu bir hayat yaşadığı için memnundu.

Ancak bilmiyordu ki özel omegasını arayan son delta, Felix'in çok yakınlarındaydı.

✧

Yine her sabahki rutinlerini gerçekleştirdi Felix. Hızlı bir duş aldı, kokusunu bastıracak sert duş jellerini sürdü, her zamanki gibi kahvaltısını bir bardak kahveyle geçiştirdi.

Şık takım elbisesini giyindi, çantasını aldı ve hızla evden çıktı.

Bir yandan saatini kontrol ederken, öbür yandan balık istifi gibi insanların sıkıştığı metrobüse bindi.

İşte yapması gerekenleri düşünürken, yanda konuşan iki kişinin söylediklerine takıldı kulağı.

"Bu gece dolunay varmış, eve erken dönelim." Kibar bir kız sesi, muhtemelen omegaydı.

"Evet." Dedi yanındaki oğlan. "Seni erkenden eve bıraksam iyi olur, deltanın bu çevrede olduğunu söylüyorlar."

Kızın gözleri faltaşı gibi açıldı. "Sahiden mi? Son delta burada mıymış? Aslında buralı olduğunu duymuştum ama burada değildi sanki."

"Uzak bir ülkedeymiş, ama dönmüş. Bu gece burası hiç tekin olmayacak."

Felix derin bir nefes aldı, etrafındakileri duymamak için kulaklığını taktı.

Hayır, bu Felix için hiçbir sorun teşkil etmiyordu. Felix bir betaydı, öyle kalacaktı.

✧

Öğle arasına kadar deliksiz çalıştıktan sonra, bir mola vermek istiyordu. Kollarını yukarı kaldırdı, geriye doğru gerindi.

O esnada onu gören takım lideri gülümsedi. "Sıkı çalıştınız bay Lee. Mola verelim mi?"

Felix ona seslenen takım liderine karşı aynı şekilde tebessüm etti. "Olur bay Kim." Hafifçe toparlandı, ayağa kalktı.

Bay Kim, Felix'in takım lideri, aynı zamanda da Felix ilk geldiğinde ona yardım eden Seungmin hyungundan başkası değildi. Seungmin bir beta olduğundan, onun yanında kendisini hep rahat hissederdi.

Çantasından aldığı mentollü sigarasını cebine atıp terasa çıkarken, Seungmin de onu takip etti. Beraber terastaki sandalyelere oturdular.

"Bu gece dolunay varmış." Dedi Seungmin hala aydınlık olan gökyüzüne bakarken.