MoonLight | Hyunlix [Omegaverse] ✓

15. Bölüm: Turuncu Gözler

⋆｡˚ ❀ * ࿐ ࿔ ˚:⋆ ✧･ﾟ

Daha güneş turuncu ışıklarını hafifçe yaymaya başladığında Hyunjin gözlerini açtı.

Felix... Çok tanıdık ama bir o kadar da yabancı olan omega, kollarının arasında mırıldanarak uyuyordu.

Çok güzeldi.

Ay ışığı vurduğunda bembeyaz parlayan pamuk cildi, güneş ışığında da sapsarı parlıyordu.

Derisi benek benek kabarmıştı hafifçe irkilmiş gibi. Sıcaktı, sıcacıktı. Uykunun mağrur sıcaklığı tüm vücudunu kaplamıştı. Hareketleri yavaştı, göğsü hafif hafif inip kalkıyordu. Nefesi bile sessiz ve minikti, aynı minik burnu, kiraz dudakları gibi.

Günün en güzel saatiydi Felix.

Saçlarından damla damla uyku akarken, gecenin en nazlı mırıldanışıydı.

İyice sokulmak, sımsıkı sarılıp kemikleri kırılana kadar içine bastırmak istiyordu insan.

Çıplak kalçasından yukarıya ilmek ilmek işlenmişti bir avuç kızıl çiçek.

Çoğu kişide vardı bunlardan, oysa neden bu omeganın tenindeki kadar güzel hissettirmiyordu? Neden parmak uçlarının canı çekercesine elini götürüp okşamıyordu başka hiçbir hastalıklı lekeyi?

Felix ne kadar güzelse, Hyunjin'in gururu da o kadar büyüktü işte.

Parmak uçlarını çıplak tende gezdirip sabahın en güzel manzarasına bir süre baktıktan sonra, kolunun üzerinde uyuyan omegayı biraz kenara ittirdi.

Bu sefer gururundan değil, gitmek zorunda olduğundandı.

Felix gece boyunca Hyunjin'in kokusunu aldığından, bir süre ayrı kalmaları sorun olmayacaktı.

Yorganı Felix'in üstüne çekip vücudunu sakladıktan sonra doğrulmaya başladı.

Hyunjin kalkmadan önce odanın kapısı açıldı.

Chan ve Minho doğrulan Hyunjin'in karşısında eğilirken, Jisung ve Seungmin de arkalarından odaya girdiler.

Hyunjin tam yataktan kalkacakken, elinin bileğinde hissettiği ufak bir sıcaklık hissetti.

Minik omega, boncuk gözlerini açmış bir şekilde Hyunjin'e bakıyor, gitmemesi için bileğini tutuyordu.

"Gitmem lazım." Dedi Hyunjin, boşta kalan eliyle Felix'in bileğine yapışmış elini tuttu.

"Gitmesen..."

Hyunjin yatağın kenarına, Felix'in yüzüne doğru eğildi. "Maalesef, gitmek zorundayım. Ama geri döneceğim."

Felix'in başı öne eğildi, ama başka bir şey söylemedi.

Sessizliği, yavaşça bıraktığı el durumu kabullendiğini gösteriyordu.

Hyunjin odadan çıktığında, diğer ikisi de onu takip ettiler. Jisung ve Seungmin ise hemen Felix'in yanına gittiler.

İkisinin de yüzünde meraklı bir heyecan vardı, epeyce gülümsüyorlardı.

"Gitmemiş." Dedi Seungmin gülümseyerek.

Felix başını kaldırdı, hızla Seungmin'e dönerek sırıttı. "Tüm gece bana sarıldı. Kıpırdamadı bile!"

"Kafasına taş mı düşmüş ya!" Diye cırladı Jisung heyecanla

"Hayır, başka bir şey oldu!" Felix hızla üstündeki yorganı attı, hafifçe salona dönerek kalçasını gösterdi.