MoonLight | Hyunlix [Omegaverse] ✓

16. Bölüm: "Felix'in Kurdu"

⋆｡˚ ❀ * ࿐ ࿔ ˚:⋆ ✧･ﾟ

Felix nefesini tutmuş bir şekilde, Hyunjin'in açtığı büyük ve süslü kapıdan onun arkasında girdi. Simsiyah, karanlık odanın tepesindeki camdan net bir şekilde görünen kırmızı ay, tüm odayı kızıl bir ışıkla aydınlatıyordu şimdi.

Felix direk olarak odanın ortasındaki işlemeli yatağa baktı.

Yatak boştu.

Odada nedense hiç değişik bir koku almıyordu, tedirgin de hissetmiyordu.

Hyunjin yatağa gittiğinde, minik adımlarla onu takip etti.

"Burası..." Dedi Hyunjin, elini yatağın saten kumaşında gezdirirken. "...babamın odasıydı."

"Kral gitmiş mi?"

"Kral... Az önce götürdüler onu. Önce güzelce yıkanacak, yarınki tören için güzelce giydirilecek. Sonra da tabutuna yerleştirip sarayın mezarlığına götürülecek."

"Biz neden buradayız?"

"Artık... Burası benim odam. Yarın cenazeden hemen sonra taç giyeceğim." Bakışlarını dolabın yanına çevirdiğinde, Felix de onun baktığı yöne baktı.

Camekanla kapatılmış kırmızı, süslü bir yastığın üstünde altından bir taç parlıyordu. Üzerindeki oymalara zümrüt ve pırlantadan taşlar eklenmişti.

Oldukça göz alıcı görünüyordu.

Ve kral öldüğünden, prensin tahta geçmesi gerekiyordu. Bunlar anlaşılabilir şeylerdi.

Hyunjin babasını kaybetmişti. Bu yüzden gözlerinde bir hüzün olması da olağandı. Ama bir şeyler vardı sanki, Felix'in anlayamadığı.

Yine de gülümseyerek Hyunjin'in yanına gitti, oturdu. "İyi bir kral olacaksın."

"Yarın, tüm halka bir sigma olduğumu açıklamam gerekecek. Ve bu topraklar, ilk defa deltadan farklı bir dinamiğin yönetimine girecek."

"Öyle mi?" Felix şaşırmıştı. "Olsun. Yine de bir deltadan daha üstünsün. Bu yüzden işler yoluna girmeli."

Hyunjin ona döndüğünde, sigmanın lavanta gözlerine bakakalmıştı. Koyu mor gözleri kırmızı ışıkta çok güzel parlıyordu.

Hyunjin de bu güzelliğe güzellik katmak istercesine, belki de Felix'e karşı ilk defa gülümsedi.

"Ben de öyle olacağını umuyorum."

"Öyle olacak." Felix istemsizce elini Hyunjin'in omzuna koyduğunda aralarında sessiz ama yoğun bir durum olmuştu.

Hyunjin Felix'ten kaçmıyordu.

Felix ise bu anın hiç garip olduğunu düşünmüyordu.

"Geceyi burada geçireceğim." Dedi Hyunjin, birkaç dakikalık sessizliği bölerek. "Sabah erkenden diğerlerine katılmam gerekiyor, köylerdeki sorunlar hala çözülmedi. Cenaze ve tören için mutlaka döneceğim."

"Seninle... Kalabilir miyim?"

Hyunjin gülümseyerek başını aşağı yukarı salladı. Omegayı belinden tutup kendisine doğru çekti.

Felix hemen ortama uyum sağlamıştı.

Birkaç saat önce bu yatakta uzanan birisinin aynı şekilde öldüğünü bile umursamıyordu.

Hyunjin yanındaydı, onun için önemli olan buydu.

Sabahlığının saten uçkurunun Hyunjin tarafından çözülmesini ve sabahlığın hoş bir şekilde çıplak omzundan aşağı çekilmesini sabırla izlemişti.