11.04.2024
Μέρες που εξασκώ χαμόγελα στο καθρέφτη. Κανείς δεν μπορεί να μαντέψει.
Μέρες που δεν μπορώ να συγκεντρωθώ αρκετά να διαβάσω. Οι φωνές στο κεφάλι μου γίνονται υπερβολικά δυνατές.
Μέρες που όλοι μου φωνάζουν και επισημαίνουν πόσο άχρηστη είμαι. Είμαι απλά κουρασμένη.
Μέρες που πιστεύω ότι το να μην τρώω είναι μία δίκαιη τιμωρία για την έλλειψη της αποδοτικότητας μου. Φαύλος κύκλος.
Μέρες που μπήγω τα νύχια μου στο δέρμα μου. Οι πληγές είναι επιφανειακές. Τα κόκκινα σημάδια έχουν εξαφανιστεί το επόμενο πρωί.
Μέρες που μένεις ξύπνια μέχρι τις 3:00 το ξημέρωμα. Αναρωτιέσαι τι έχεις κάνει λάθος.
Μέρες που θα ήταν πιο εύκολο να σταματούσαν τα πάντα. Ο χρόνος να παγώσει για λίγο.
Μέρες που θέλεις να κοιμηθείς και να μην ξυπνήσεις. Μου λείπει η όρεξη για την ζωή.
-It's fine, it's okay
I'll die anyway
YOU ARE READING
Μεταμεσονύχτιες σκέψεις
PoetryΣκέψεις που με κρατάνε ξύπνια το βράδυ και δεν μπορούν να εκφραστούν παρά με την τέχνη. Το είδος των σκέψεων που βγάζουν νόημα στο μυαλό σου, αλλά αν προσπαθήσεις να το πεις σε άλλους, απλά δεν μπορείς να βρεις τις λέξεις. #1 σε σκέψεις (3/7/2024) ...
