30/06/2024
Υπήρξα.
Είναι εγωιστικό; Ναι.
Ή και όχι. Έχει όντως σημασία;
Έχει σημασία το ποιόν ενός νεκρού;
Έχει σημασία τι άνθρωπος ήσουν;
Όλοι θα θυμούνται τις όμορφες στιγμές. Ο μόνος τρόπος να σε κρατήσουν κοντά τους.
Μα είμαι εδώ.
Όχι. όχι δεν είσαι... Έχεις φύγει ήδη. Δεν μπορείς να το καταλάβεις. Είναι πολύ αληθινό, αλλά έχεις φύγει. Δεν μπορείς να κάνεις τίποτα. Είναι πολύ αργά. Επέλεξες.
•
Έφυγες. Είναι αλήθεια.
Πήγα στο δωμάτιο μας και δεν ήσουν εκεί.
Βγήκα από εκεί.
Έκλεισα την πόρτα.
Γονάτισα. Προσευχήθηκα. Μετά από πολύ καιρό. Να είσαι εκεί.
Ανοίγω την πόρτα. Δεν είσαι εκεί.
Γιατί; Ένα γιατί τριγυρίζει στο μυαλό μου; Γιατί δεν μου μίλησες; Γιατί μου το έκανες αυτό; Ποιος φέρεται εγιωστικά τώρα;
Στο μυαλό μου παίζει ξανά και ξανά η τελευταία φορά που μιλήσαμε. Υπήρχαν σημάδια; Γιατί δεν τα είδα;
Δεν φταις εσύ.
Μπορούσα να το σταματήσω;
Δεν φταις εσύ. Εγώ το έκανα. Μην κατηγορείς τον εαυτό σου.
Ήμουν καλή μαζί σου; Σε αγκάλιασα; Σου είπα πόσο σε αγαπάω; Πόσο σημαντική έχεις γίνει αυτά τα χρόνια;
Δεν έχει σημασία.
Δεν θα μου πεις εσύ τι έχει σημασία, κατάλαβες; Έφυγες. Επέλεξες να φύγεις.
Δεν ήθελα να σας πληγώσω. Δεν ήθελα να πληγώσω κανέναν. Απλά... τέλος. Έφτασε το τέλος για μένα. Δεν είναι ανάγκη να με θυμάσαι. Κανείς από εσάς. Ίσως θα ήθελα να είμαι μία ανάμνηση. Ανάμεσα σε τόσες άλλες. Αλλά θα είμαι καλά. Αλήθεια θα είμαι.
Για αυτό το έκανα• να σταματήσετε να ανησυχείτε για μένα. Για αυτό... ξεχάστε με αν έτσι νιώσετε ανακούφιση.
Σαν να μην υπήρξα ποτέ.
◈
Η έμπνευση για αυτό μου ήρθε ακούγοντας το Part of me από τον Cian Ducrot. Να πάτε να το ακούσετε, είναι πάρα πολύ ωραίο κομμάτι.
YOU ARE READING
Μεταμεσονύχτιες σκέψεις
PoetryΣκέψεις που με κρατάνε ξύπνια το βράδυ και δεν μπορούν να εκφραστούν παρά με την τέχνη. Το είδος των σκέψεων που βγάζουν νόημα στο μυαλό σου, αλλά αν προσπαθήσεις να το πεις σε άλλους, απλά δεν μπορείς να βρεις τις λέξεις. #1 σε σκέψεις (3/7/2024) ...
