Μεταμεσονύχτιες σκέψεις

Ορισμός ενός καταθλιπτικού

14/06/2024

κατάθλιψη, η [katáθlipsi] : ΨΥΧΟΛ. ψυχική νόσος που χαρακτηρίζεται από (παροδική ή μόνιμη) θλίψη, απαισιοδοξία, έλλειψη ενδιαφέροντος, μελαγχολία και γενικά αρνητική αντιμετώπιση της ζωής

◐◑◓◒

Σκέφτομαι συνέχεια... σκέφτομαι ποιους θα πλήγωνα , ποιους θα γέμιζα τύψεις.

Υποθέτω κάποιοι θα αναρωτιόταν  πώς το έκρυβα τόσο καλά, γιατί δεν μίλησα σε κάποιον.

Γιατί είμαι δειλή. Γιατί πάντα ήμουν δειλή. Γιατί είμαι υπερβολικά δειλή για να ανοιχτώ σε κάποιον αλλά όχι υπερβολικά δειλή για να μην με σκοτώσω.

Ακόμα και τότε, ένας μεταφορικός θάνατος μέσω των λέξεων θα φάνταζε πιο τρομακτικός από ένας κυριολεκτικό. Αλλά όλα αυτά είναι μέσα στο μυαλό μου. Μαζί με εκατομμύρια άλλες σκοτεινές σκέψεις.

«Η Μ.Λ. που βρισκόταν σε κώμα και έφτασε πολύ κοντά στον θάνατο κόντρα εξομολογείται στον φακό πως δεν είναι καμία άποψη αλήθεια. Υπάρχει μόνο μαύρο. Αιώνιο σκοτάδι.»

  Α     π     ό     λ     υ     τ     ο            τ      ί      π     ο    τ     α

Αυτή είναι μία καταθλιπτική σκέψη. Δεν μπορώ να δεχτώ πως όλοι εκείνοι που αγαπώ δεν υπάρχουν πλέον.

Παρόλο που αυτό λέει η λογική, έτσι;

Ε, λοιπόν εναντιώνομαι σε αυτή την λογική.

Όχι για εμένα.

Δέχομαι ότι δεν υπάρχει για εμένα. Δέχομαι ότι δεν μπορώ να του ξαναμιλήσω, δεν μπορώ να τον ξαναγγίξω, δεν μπορώ να του πω ξανά πόσο τον αγαπώ.

 Για αυτούς.

Γιατί ΠΡΕΠΕΙ να είναι κάπου. Εντάξει; 

Γιατί ΘΕΛΩ να με βλέπει, γιατί θέλω να ξέρει τι συμβαίνει στην ζωή μου, γιατί του αξίζει η ηρεμία που δεν είχε, γιατί του αξίζει να είναι κάπου αυτήν την στιγμή με την φυσαρμόνικα του και να μαγεύει τους περαστικούς και να μοιράζει καραμέλες στα παιδάκια ενώ οι γονείς τους να κάθονται στα παγκάκια κλέβοντας λίγη ηρεμία. Και να υπάρχουν παντού λουλούδια και πεταλούδες και η μουσική του να γεμίζει τον αέρα και να έχει την ηρεμία που του στερήθηκε.

Αυτό όμως που είναι πιο τρομακτικό είναι η ιδέα της αποδοχής. 

Η συμφιλίωση με την ιδέα του τίποτα.

Με τρομάζει ο εαυτός μου. Όχι πάντα... Όχι πάντα, αλλά όταν διαλέγω το απόλυτο σκοτάδι από το κάτι.

Όταν διαλέγω το τίποτα από το κάτι, τότε είναι άσχημα. 

Η σκέψη ότι θα είναι καλύτερα να βυθιστώ στο σκοτάδι από το να προσπαθήσω και να αποτύχω. Ότι μπορεί να ζήσω, αλλά να μην ζήσω. 

Να συνειδητοποιήσω μεγαλώνοντας ότι δεν πραγματοποίησα κανένα από τα όνειρα μου.

Ότι έμεινα στάσιμη, κρατούμενη των φόβων μου.

—

Γεια σας υπέροχα πλάσματα! Θέλω απλά να πω πως αυτό το έγραψα σε μία δύσκολη περίοδο που πέρασα πριν λίγο καιρό, αλλά τώρα είμαι κάπως καλύτερα, οπότε μην ανησυχείτε, δείτε το όπως το βλέπω εγώ· σαν τέχνη.