miserable (you & me) ☆ jeongsung ✓

need

bildirimler gitmwdigi icin bolumleri görmüyonuz kızlar okunmalar cok dengesiz ve komikqüdğflclcş

bastan sınır koyayım 30 ⭐️ 🥺

oh, it's a need, it's a need
i would go anywhere that you lead
i am hopeless, breathless, burning slow
touch me, hold me, tell me, "i won't let you go"
i won't leave, it's a need

~

chan:
cok ozledım benı bı kerecık dınler mısın

changbin:
ne var

chan:
AA YAZDI SUKURLER OLSUN
lutfen tekrar engelleme
bı dınle

changbin:
soyle ne diyosun allahin cezasi herif

chan:
engellemıcen dı mı

changbin:
zorluyosun su anda

chan:
tamam sevgılım
bak bes yuzuncu kez tekrardan ozur dılerım
ben senden vazgecmem
kımse de vazgecıremez
pıreyı deve ettın kac gundur kapında beklıyorum bı kere yuzume bakmadın ya
cok ozledım senı

changbin:
bunu mu diyecektin chan

chan:
oncelıkle benım adım askım
sonralıkla da
hayır bunu demıcektım
benımle gorusmeyı kabul eder mısın
yalvarırım
lutfen
bı kere yuzunu goreyım
ıstemezsen cok durmam yemın ederım
sadece bır sey konusacagım senınle yuz yuze

changbin:
cok yalvariyo aglicam simdi|
ne diyeceksin burdan soyle

chan:
burdan olmaz cok onemlı
kendımı affetırıcem sana
yuz yuze olması lazım
olur mu

changbin:
iyi
olur
sadece bes dk

chan:
gorursun sen besı onu 😁|
tamamdırrr
musaıtsın sımdı bılıyorum
gelıyorum o zaman

changbin:
ok

   ྀིྀ

kapı zili boş evin içerisinde yankılandığında changbin hızla yerinden kalktı. yaklaşık yirmi dakika içerisinde gelmişti chan. evi uzak olmasına rağmen.

kendi kendisine o kadar hız yaparak kısa süre içerisinde geldiği için ona kızdı. sevgilisine kızgın olsa da hala onu çok önemsiyor ve görmek için can atıyordu.

kapıyı açtığında karşısında dikilen chan'ı gördüğünde az kalsın gülümseyecekti ki gardını indirmemesi gerektiğini hatırladı. chan'ın arkasında bir hareketlilik gördüğünde kaşları çatıldı. arkadaki kişi de yanaştığında chan'ın gram hoşlanmadığı annesini gördü.

chan'ın yüzünde güller açmasına karşılık annesinin yüzünden düşen bin parçaydı. yine de changbin'e olan bakışlarını yumuşatmaya çalışarak ilk konuşan kişi o oldu.

"sana bir özür borçluyum. konuşabilir miyiz?"

changbin ne olursa olsun insanlara karşı saygılıydı. başını salladı ve geçmelerine izin verdi. annesi önden geçerken chan holde beklemişti.