~ʜɪᴅᴅᴇɴ ᴛᴀʟᴇɴᴛ [ɴᴇᴜᴠɪᴛʜᴇꜱʟᴇʏ]

༄2

Olanlardan sonra bir gün geçmişti, Wriothesley Neuvillette ile beraber resim çizmek için can atıyordu. O gün konuştuklarından sonra Wriothesley eve gidene kadar ayakları titremişti gece uyuyamamıştı, resim dersi almak.. Çok mutluydu.

Wriothesley'in Babası sabahları erken saatlerde genelde evde olurdu bazenleri ise birkaç işini halletmek için dışarı çıkardı akşamları ise eve gelmediği günler olurdu. İçkici bir tipti babası bu da Wriothesley'i hep korkutmuştur.

Wriothesley'in Babası sarhoşken her eve geldiğinde bir gürültü bir kavga olurdu korkardı babasından, karşı gelemezdi. Wriothesley alkol içen insanları korkutucu olarak tanımlardı beyninde ve kendine bir söz vermişti büyüyünce asla ağzına alkol sürmeyecekti. Ailesi olursa onları korkutmayacaktı bağırmayacaktı.

Anneside sürekli olarak evdeydi dışarı asla çıkmazdı çok nadir markete çıkardı.

Wriothesley ise hep kendisini çok iyi bir aile babası olarak hayal ederdi. Güzel küçük şirin bir ev, tatlı mı tatlı 1-2 yaşlarında küçük bir kız, her daim ona destek olan nazik bir eş ve sanatını icra edebileceği hoş bir oda...

Daha ne isteyebilirdi ki hayattan?

Wriothesley okulun çıkış saatine yakın bir vakitte hazırlandı annesinden izin aldı çantasına da defterini koydu.

"Anne çıkıyorum ben."

"Nereye?"

"Dışarı çıkacağım fazla uzaklaşmam."

"Tamam"

Wriothesley annesinin onayıyla dışarı çıktı okulun olduğu bölgeye doğru hızlı adımlar ile ilerledi çok heyecanlıydı.

Okulun yanındaki eski ahşap banka oturdu ve Neuvillette'i beklemeye başladı. Okulun zili çaldığında tüm öğrenciler dışarı çıkıyordu Wriothesley'in gözleri ise Neuvillette'i arıyordu ve beyaz saçlı genci çıkarken gördü, üzerine koştu.

Neuvillette üzerine doğru gelen birini görünce hafif ürktü ama Wriothesley'in olduğunu anlamıştı o yüzden içi rahatlamıştı. Neuvillette'in yüzü yara içindeydi.

Wriothesley Neuvillette'e sarıldı.

"Seni çok özledim Neuvillette!"

Neuvillette ona sarılan Wriothesley'i hafif itekledi.

"Wriothesley öğrenciler çıkıyor görmesinler bizi"

"Görseler ne olucak ki Neuvillette?"

Neuvillette iç çekti Wriothesley'in başını okşadı.

Neuvillette'in hiç bir yakını yoktu ayrıca okulda da onun hakkında herkes pek birşey bilmezdi bu nedenle başka öğrencilerin kendilerini görmesini istemiyordu.

Wriothesley meraklı meraklı
Neuvillette'in yüzündeki yaraları inceliyordu ne olduğunu merak ettiği için sorma istediği duydu.

"Yüzüne ne oldu Neuvillette?"

"Uf oldu"

Neuvillette gülüyordu ama Wriothesley için aynı şey söylenemezdi.

"Lütfen ne olduğunu söyleyin, belki yardım edebilirim.."

Neuvillette hafif gülümsedi ve sessiz kalmayı tercih etti. Wriothesley'in elini tuttu ve banka doğru yürüdü arkasından ise sürüklenen Wriothesley'i çekti.

"Başlayalım hadi"

"Tamamdır"

Neuvillette çantasını omzundan indirdi bankın bir kenarına koydu, içinden iki eskiz defteri ve kalemliğini çıkardı. Wriothesley'de Neuvillette'in yanına oturdu kendi defterini ve kalemini çantasından çıkardı.