Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Gürcistan/Mestia📍 15/04/2024 11.29
Olanlardan sonra hepimiz odamıza çekilmiş,birbirimize tek bir laf etmeden susmuştuk. Gözlerime gram uyku girmemiş bütün gece olanları düşünmüştüm. Daha fazla dayanamayan bedenim uykuya yenik düşmüş ve ertesi günün öğle saatlerine yakın bir saatte uyanmıştı.
Normalde asla bu kadar geç uyanmama izin vermeyen büyükannem bugün ses etmemişti. Merak ediyordum Rodos'a anlatmış mıydılar?
Kafam bomboş bir tenekeden farksızdı. Ne düşünebiliyor ne de algılayabiliyordum. Kendimi toplamalıydım,bu böyle olmayacaktı.
Yataktan kalkıp kendime çiçekli elbiselerimden turkuaz olanı seçtim. Banyoda işlerimi halledip sonunda odamdan çıkabildim. Etrafta herhangi bir ses yoktu. Büyük ihtimalle bahçedeki çardakta oturuyorlardı.
Ellerimi gerginlikle ovuşturdum. Evet bütün ailem çardakta oturmuş, sessizce manzaraya bakıyorlardı. Geldiğimi fark eden büyükbabam eliyle yanını gösterdi. Hızlı adımlarla gösterdiği yere oturdum. Şimdiden gözlerim dolmuştu.Gözlerimi Rodos'a çevirdim. Gözleri dolu dolu bana bakıyordu.Konuşmaya başlayınca ona dikkat kesildim.
"ძვირფასო დაო (canım ablam),o zarf hiçbir şeyi değiştirmez biliyorsun değil mi? Sen benim ablam,büyükbaba-annemizin torunusun."
Rodos benim aptal kardeşim, söyledikleriyle beni daha da duygulandırmıştı. Ona kocaman bir gülümseme sundum. Aynı şekilde o da gülümsedi.
"პატარა ცხვარი(minik kuzu) tabi ki senin ablanım."
Minik kuzu onun hassas noktasıydı. Kaşlarını çatmış,kırmızı olmuş yüzüyle bu sefer sinirle bana bakıyordu eşek kardeşim.
"Abla! Daha kaç kere o kelimleri bana kullanma diyeceğim. Nefret ediyorum!"
Biz böyle tartışırken büyükbabamın telefonu çalmıştı. Ekrana baktığımda amcam Ekrem'in aradığını gördüm. Dedem telefonunu alıp içeri geçtiğinde büyükannemle bakıştık. Kesinlikle bir şey olmuştu. Sabırla dedemi beklemeye başladık.
Dakikalar sonra içeriden çıkan dedem sıkıntılı yüz ifadesi ile tekrar çardağa oturdu.
"Büyükbaba,Ekrem amca seni neden aradı? Türkiye'de değil mi o?"
Sorduğum sorular ile başını salladı.
"Evet kızım, Türkiye'de amcan. Dün elimde getirdiğim zarf için ona haber vermiştim. Biliyorsunuz ki doktor kendisi. Aileye ulaşmasını ve DNA testi vermemiz gerektiğini söyledim. Sabah aile ile görüşmüş bunu haber verdi bana."
Duyduğum cümleler ile ellerim titremeye başladı. Olmazdı,gidemezdim. Burda çok mutluydum bir kere. Bu tarz olayları çok iyi bilirdim; garip insanlar,garip hayatlar,yeni başlangıçlar ve daha fazla acı. Gürcistan'da kalsam olmaz mıydı?
Halimi gören Rodos hızlıca bana sarıldı. Hiddetle bağırmaya başladığında şok olmuştum.
"Büyükbaba! Neden böyle bir şey yaptın? Ablamı bir yere göndermem. Öz ya da üvey hiçbir şey fark etmez. Tina benim ablam boşuna kimse onunla aile olmak için gelmesin."
Bu desibeli yüksek bağırışı dedemi sinirlendirmişti.
"Rodos Karkazov! O sesini alçat önce karşında deden var senin."
Dedemin bağırışı ile biraz daha olduğum yere sindim. Konuşmasına devam etmesi için gözlerine baktım. Bakışlarımdan karşılık bulan dedem sözü tekrar devraldı.
"Aile hakkında daha bir şeyler söyleyip seni strese sokmak istemiyorum kızım. İki gün sonra kasabımızda olacaklar, bütün işlemler Gürcistan'da gerçekleşecek. Geldikleri zaman neyin ne olduğunu tartar öyle karar verirsin. Bazıları gibi densizlik yapmadığın için teşekkür ederim güzel kızım."
İnceden inceden kardeşim Rodos'a laf dokundurmuştu. Bunu duyan erkek kardeşim yanakları kızararak kafasını öne eğdi. O sırada bu saate kadar sessiz kalan büyükannem konuşmaya başladı.
"Evlatlarım,bunca zamana kadar birbirimize sahip çıktık. Bu saatten sonra da böyle olacak,aileyiz biz.Sizden tek isteğim şu iki gün moralinizi bozmayın mutlu olun. Keder kapınızı çalmasın evlatlarım."
Duygu patlaması yaşıyor gibiydim hemen gidip neneme sarıldım. Biliyordum bazı şeyler hayatımızı zora sokacaktı ama elden ne gelirdi.
"Vakit işliyordu. Bir tarafta evladını kaybeden bir aile diğer tarafta hayatı mahvolan küçük kız çocuğu. Kapıda şeytan gözlü insanlar, ellerinde mızraklarla ızdırap vermek için çığlık çığlığa bağırıyorlardı."
