Kimsenin sana değer vermemesi, umursamaması kırıcı birşey değil mi? Yıllar önce benim böyleydi.
Geçmişimden bana değer veren kardeşim emin ellerdeydi. Onu ayakta tutacak kolyeyi sapasağlam
Yonca'nın elindeydi.
"Yonca çok sağol valla. Hepinize çok teşekkür ederim. İyiki varsınız"
Yonca ve ekibi önümde sıralanmış, Ateş' te yanımda duruyordu.
Gökalp sağ elini kalbine koyup
"Eyvallah Açelya Hanım" dedi. Komikti bu Gökalp.
Şuan ben dahil herkes gülümsüyordu.
"Ee al bakalım Açelya Hanım" diye Yonca elindeki
Kardeşimin yaşama sebebini bana uzattı. Elime aldım.
"Şimdi iki saat temizlemek gerek" dedim kısık sesle. Herkes kıkırdamaya başladı. Sanırım Lina'dan bahsettiğimi anladılar.
Lavinya tuhaf bir yüz ifadesiyle "Yardımcı olmak çok isterim ama malesef evimdeki son ilacı dün kullandım kusuruma bakmayın"
Kıkırdama sesleri
Ona gülümsedim. Yonca ve ekibi çok iyiydi.
Burada neredeyse günümüzü harcamıştık. Ama hala Lina ve Demir'e ne yaptıklarını söylememiştiler.
" Onlara ne yaptınız? " dedim Yonca'ya bakarak
Beste "ııı şey... " diyebildi sadece sözünün devamı gelmedi.
Bu sefer Barış " şey ya... Çok bişey değil"
Evet gülümsemem solmuştu. Bu sefer Altemur
konuştu.
"Sadece şey ya.. "
Bu sefer ses Ateş' ten geldi.
"Çok uzatmadınız mı çoçuklar"
Ne?!? Çocukmu? Sinirle ona döndüm.
"Ne diyon lan sen?!? Ne çocuğu? "
Ateş baya bi şaşırdı. Ama ben kızgındım.
"Dağdan mı indin? "
Ateş bu dediğime baya sinirlendiği belli oluyordu.
Kahveci gözleri koyulaşmıştı. Korktum mu?
Hayır!
"Az kibar mı olsanız diyorum ayrıca bana göre küçükler" ne yani
Küçük olabilir gençler de ozaman! Ayrıca bu benim kibarlığımı sorgulayamaz!
"Gençler de o zaman ayrıca kibarlığım seni ilgilendirmez! "
Baya bi sinirlenmişti. İstemeden bile olsa Ateş'i sinirlendirmiştim.
"Bak Açelya Hanım bu bizim aramızda bişey onlar kendilerine 'çocuklar' dedemi istiyorlar" dedi. Bunu bana biraz yaklaşarak demişti.
Şöyle dehşet verici bir şekilde zehircikleri döndüm. Hepsi kafasını önüne eğmiş, gülmemek için yanaklarını yiyordular.
Yonca ise başı dikti. Hemen söze girdi
"Aaaa Ateş Bey benim zehirciklerime 'çocuk' diyemezsiniz. Onlar 'zehircik' " diye sitem etti. Yonca'ya göz kırpıp Ateş' e döndüm.
"Aldın mı cevabını ? "
Da deminki sinirli adamdan eser kalmamıştı. Sırıtıyordu.
"Aldım, aldım."
"Aferin" diye elimi omzuna iki kere vurdum.
"Şimdiiii naptınız o manyaklara? " dedim teker teker hepsine bakarak
