Beyaz döşemeli odaya yayılan kan kokusu mide bulandırıcıydı.
Babasının odasından kan kokusu geliyordu. "Baba?" ses yok. Endişelendi Açelya.
Bugün babasının doğum günüydü. Annesi bir mağazaya gitmişti, hediye için...
Neredeydi babası?
Elindeki pastayla babasının odasına girdi Açelya.
Neydi bu kan kokusu?
Kime aitti?
Babasına aitti. 3 yerinden buçaklanmış Salih Şahkat'a aitti. Nefesi kesildi Açelya'nın. Sanki akciğerleri vücudunu terk etmişti. Pasta düştü elinden, göz yaşları aktı. Babasının yanına geldiğinde diz çöktü. Bir acıya ilk defa diz çökmüştü. Bir acıya ilk defa ağlıyordu. Bir acıya ilk defa hıçkırıyor, haykırıyordu.
Evet, ilk defa.
Normal bir çocuk bebekken, karnı acıktığında ağlardı değil mi? Açelya ağlamazdı.
Karnına ağrı girdiğinde bir bebek ağlardı değil mi?
Açelya ağlamazdı.
Veya çocukken yere düştüğünde,dizleri kanadığında
Bir çocuk ağlardı, değil mi?
Açelya ağlamazdı.
"Baba yapma." dedi hıçkırıklarının arasından.
"Yapma nolursun."
"Kızım," Salih Şahkat artık kan kusuyordu." Sen, sırrını öğren kızım. Sırra kadem basmış gerçeği bul." kan dolu bir öksürük...
"Kahmarlardan sırrını öğren, gerçeği ortaya çıkar."
"Kurbanını seç, sırrı öğren"
Salih Şahit güldü, son kez. "Ejderhalar ne kadarda güzel değil mi?" Salih Şahkat ejderhaların efsanevi yaratıklar olduğu biliyordu. Ama onlara olan ilgisinden de vazgeçmiyordu.Bu tutku bu sevgi Açelya'yada geçmişti.
Sebebsizce kızıyla araştırmalar yapar ejderha konulu film izlerlerdi. Salih Şahkat bilmeden kızınıda sevdirmişti
Bilmiyordu ki kızının onun için kurduğu örgütün simgesini de Ejderha yapacağını. Nasıl olsa geleceği göremezdi.
Bir kan dolu daha öksürük.
"Daima Gülmen dileğiyle. Eminim sırrı öğrendiğinde bana kızacaksın hatta benden nefret ediceksin. Ama hepsi senin mutluluğun için kızım."
İşte o gün Açelya'nın zihnine Kahmar ailesi kazındı. Onlara olan nefreti, soylarını kurutma isteği... Bütün duyguları yerleşti. Çünkü Açelya'dan babasını almışlardı. En değerlisini almışlardı.
"Baba sana söz! Sana bunu yapanın kalbini kendi ellerimle sökeceğim! Onlar benden kalbimi aldılar.
Bende onların kalbini alacağım."
Salih Şahkat son kez gururla gülümsedi. Kızını böyle görerek kapattı gözlerini. Kızının ellerinin arasında ölmüştü. Yoktu artık. Kızını korumak isteyen baba yoktu artık.
Bilmiyordu Açelya ama Salih Şahkat bu sır için hayatına son verilmişti. Bugün hem babasının doğum günü hemde ölüm günüydü. Hemde Açelya'nın Hukuk Fakültesi'ni birincilikle, bir ilkle bitirdiği gündü. Pastanın altında diploması vardı.
N'olmuştu diplomaya?
Kan bulaşmıştı. Sevgiyle,mutlulukla, inanılmaz gibi ama aşkla almıştı eline o diplomayı. Şimdi ne olmuştu? Kan bulaşmıştı. Sevgiyle yaklaştığı eline aldığı diploma artık kanlıydı.
