BÖLÜM 7

14 1 0
                                    

Herkesin hayatı seyrinde gitmezdi. Benim öyle değildi. Küçükken yerlerde süründüğümü hatırlıyorum. Ama bir şekilde topluyordum.

Zaten hayatın amacı bu değil mi ?

Sen bitti dersin, bu sefer devam edemem dersin, toparlayamaz dersin
Ama bir şekilde yaşam çizgisinde dik ve doğru yürürsün.

Şu aralar benim öyleydi.

Bir sıkıntım vardı.

Kardeşim!
Yani

Almina Şahkat.

Beni uyarıp duruyorlardı.

Oysa kardeşimin bundan haberi yoktu.

Duşumu almış, kahvemi elime alıp koltuğumda otururken bunu düşünüyordum.

Çok yorulmuşum ya!

Ateş' le neredeyse bir saat dövüşmüştük.yani ben onu dövdüm diyebiliriz.

Benim yumruklarım dahil hiçbirşeyime tepki vermemişti. En son dudağını patlattığımda telefonu çalmıştı.

Ne güzel dövdüm.

Eee koskoca örgüt liderine bulaşmak neymiş görsün.

Telefonda hiçbirşey dememiş, hemen çıkmıştı. Bana hiçbirşey dememişti.

Keşke onu evde dönmek yerine konakta dövseydim.

Halı kan oldu.

Ama konakta da dövemezdimki

Demir'in adamlarını orda Esila, Beren ve Ak konuşturmaya çalışıyordu.

Aaa!

Doğruya ben tamamen unutmuşum!

Bide o iş vardı. Hayda!

Oflaya oflaya Esila'yı aradım. Esila her zaman telefonu 3.çalışta açardı.

Çalıyor

Çalıyor

"Alo Açelya"

"Esila naptınız konuşmuyorlar mı? "

"Yok abi yok! Nuh diyor peygamber demiyor bunlar. Ama ben naptım? Bunları bir güzel elden geçirdim. "

"Yaşıyorlar mı? "

"10 kişiden 5'i ölü, 2 ağır yaralı , 3'ü ölmek üzere. "

"İyi yaptın Esila, Aferin!"

Çok sinirliyim adamların yarısı ölü! Sinirimi belirtmek için 'aferin'i bastırarak söylemiştim. O ise sanki günlük rutini gibi anlatıp duruyordu.

Zaten günlük rutini de neyse.

Sanırım sinirimi anlayabildi.

"Sakin Açelya ağızlarından birşey almadan öldürürmüyüm hiç! "

Derin bir nefes verdim.

"Kolye, sıkıntı kolye! "

"Biliyorum biliyorum ama bu kolyeyi son zamanlarda sorun etmeye başladılar"

"İçindeki şey Açelya..." diyebildi sadece

"Artık diğer örgüt anlaşmayı bozmak istediğini söyledi. "

"Bence Almina'yı artık çağırmalısın, yani...
Oradaki görevini bitirmen lazım"

"Bir kaç hafta dayanamaz mı? " diyebildim sadece

"Hayır dayanamaz. "

İçimi endişe kapladı. Hemde hiç olmadığı kadar.
Olmaması gerekiyordu. Bunun yaşanmaması gerekiyordu. Niye şimdi böyle olmuştu.

HIZ VE ACIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin