Seni sevmem an meselesi...
Bugün çok heyecanlıyım. Kardeşim geliyor, akşam yemek yiyeceğiz..
Ateş' ten 3 gündür ses çıkmamıştı.
Beren ve Taşkın ise yemeğe gelemeyeceğini söylemiş,
Zehircikler de gelmek istemediklerini onların başka bir planları olduğunu söylemişlerdi.
Kanepemde oturup kahvemi içerken, kapı çaldı.
Gelen Almina, Esila ve Yonca'ydı. Üstümde siyah kalpli pijamalarım olsa bile hızlıca kapıyı açtım ve kardeşime sarıldım.
"Hoşgeldin Kızılım"
"Hoşbuldum Abla ama az daha sıkarsan kara toprak merhaba diyecek. "
Kardeşimden ayrılıp gülümsedim.
"Hadi içeri geçin." koltuklara yayıldık.
Yonca akşamki yemek için kıyafet alalım diye tutturmuştu. Bizde dayanamayıp kabul etmiştik. Yonca'nın ellerinde yaklaşık 8 tane poşet vardı.
Dayanamayıp "yaptın yine yapcağını" dedim kıkırdadı ve ayağa kalkıp hepimizin önüne iki poşet koydu.
"Alın bakalım" dedi ve yerine oturdu.
"Bence buna gerek yoktu" dedim.
"Olmaz.Heleki geçenki toplantıdan sonra"
Esila'da konuştu.
"Yonca haklı. Arda'nın sana olan bakışlarını gördük. Tabii Ateş'in Arda'ya attığı bakışlarıda."
"Offf ammada uzattınız kızlar"
Ne yani 3 gündür dillerinden düşmüyor.
"Şu Ateş'le bir tanışmak isterim." bunu diyen Almina'ydı.
Sinirle ona döndüm.
"Olmaz! " diye kestirip attım. Bana 'Kraliçem' diyen birisiyle tanışamazdı.
Yonca ve Esila kıkırdadı. Bu sefer sinirle onlara döndüm.
"Kabul et işte Açelya. Seni seviyor. Bunu biliyoruz. Ne yani sende gönül kapılarını ona açıver. Arda'ya nasıl baktı öyle, dimi Yonca? "
"Evet. Bence vaktin gelip geçiyor. " dedi.
Delirecem ne diyorlar bunlar!
Ayağa kalktım. "Saçmalamayın! " dedim ve mutfağa yöneldim. Sinirden küplere binmek üzereyim bunlar kıkırdıyorlar.
"Nereye Açelya? "
"Cehennemin dibine Esila! gelcen mi? "
"Geliriz valla sıkıntı yok. "
Tövbesteğfurrallah ya.
Hepimize birer kahve yaptım. Sinirimde azalmıştı. Vakitte yaklaşıyordu.
Lavaboya girdikten sonra elimde kahveyle salona geçtim. Kahvelerini verdim ve yerine oturup biz kızlar olarak adetimizi yaptık.
Aynı anda kahveyi içtik.
"Ee ne almış bizim Yonca? "
Almina konuştu.
"Kimse kimseye göstermiyor. Herkes ayrı ayrı odalarda giyiniyor ve hepimiz aynı anda buraya geliyoruz. "
Ofladım. Gerçekten biz çocuk muyduk?
"Allah aşkına! Biz çoçuk muyuz? "
Yonca "bir araya gelince evet. " dedi.
Gözlerimi devirdim ama mecburen kabul etmek zorundaydım yoksa başımın etini yiyeceklerdi.
Esila"ha Açelya seni Ateş aradı. Seni o alacakmış. Onu geri arayacakmışsın. " dedi ve Yonca'ya göz kırptı. Bu sefer hepsi kıkırdamaya başladı. Kaşlarımı sinirle çattım.
