Bad Desire

κεφάλαιο 4: Δεν είναι για μένα

Μπήκα στην τουαλέτα με βιασύνη. Και πήγα στον καθρέφτη.

" θεε μου.. πόσο όμορφος ήταν απο κάτω"

Και ακούω την πόρτα να ανοίγει: και βλέπω την Ξένια να έρχεται σε μένα.

Ξένια: τι έγινε? Σε είδα που ερχόσουν γρήγορα.

Καρα: Εεε.. θυμάσαι το αγόρι που μου έδειχνες το πρωί?

Ξένια: Ναι, τι εγινε?

Καρα: απλά έπεσα πάνω του, και τα βιβλία μου σκορπιστικαν κάτω.

Ξένια: ΤΙ?? Μου κάνεις πλάκα. Δηλαδή ακούμπησες το γυμνασμενο σώμα του? Πες πως ήταν από κοντά. Είναι όμορφος και ψηλός όπως τον βλέπω?

Καρα: ναι είναι... και είναι πολύ όμορφος.

Ξένια: Οπα καρα?? Εσυ δεν έλεγες πως δεν έχεις ώρα για έρωτες?

Καρα: δεν ειπα οτι τον ερωτευτηκα παιδί μου... Απλά τώρα συμφώνησα και εγώ μαζί σου.

Ξένια: λοιπόν θέλω την βοήθεια σου.

Καρα: γράφετε μαθηματικά?

Ξένια: όχι ρε, θέλω να διοργανώσεις ένα πάρτι στην βίλα που είναι κοντά στην λίμνη.

Καρα: και γτ να το διοργανώσω εγω??? Τοσα πολλά πράγματα έχω να κάνω.

Ξένια: γιατι εσύ είσαι καλύτερη σε αυτά.. ελααααα κάνε μου αυτή την χάρη

Καρα: καλά καλά.

Ξένια: θέλω να το κάνουμε το Σάββατο.

Καρα: πουφ. Εντάξει. Κάτι άλλο?

Ξένια: είσαι η καλύτερη κολλητή.

Και μου έδωσε μια σφιχτή αγκαλιά.

________________________________________________________________________

Σχόλασαμε και μόλις βγήκα απο την τάξη ήρθε κοντά μου η Ξένια.

Ξένια: θα έρθεις μαζί μας?

Κάρα: που?

Ξένια: θα πάμε με κάτι κορίτσια να φάμε σε κανένα μαγαζί και μετά θα πάμε για ψώνια.

Καρα: Δεν μπορώ. Θέλω να πάω σπίτι μου να ξεκουραστώ. Και το απόγευμα δουλεύω στην καφετέρια και αύριο πρέπει να παραδώσω μια εργασία.

Ξένια: Αμαν. Οταν σε φωνάζω να έρθεις για βόλτα ποτε δεν έρχεσαι.

Καρα: σου είπα δεν μπορώ.

Ξένια: Εντάξει δεν επιμένω άλλο.
Βγήκαμε απο την σχολή και έφυγε με κάτι άλλα κορίτσια. Εγώ πήγαινα προς την στάση αφού το αυτοκίνητο μου είναι στο συνεργείο.

Όταν σταμάτησα στην στάση. Είδα οτι ο καιρός πήγαινε να βρέξει Σκεφτόμουν πως πρέπει να πάω να εκτυπώσω την αφίσα για το πάρτι της Ξένιας και οτι αυτο το λεωφορείο πρέπει να έρθει γρήγορα πριν με πιάσει η βροχή. Μπροστά μου σταμάτησε ενα μαύρο τζιπ. Και είδα στην θέση του οδηγού τον Σεμπάστιαν.

Σεμπάστιαν: Γειά σου Κάρα. Θες να σε πάω κάπου?

Κάρα: Γειά... εμ.. οχι θα περιμένω το λεωφορείο.

Σεμπάστιαν: είσαι σίγουρη? Θα έρθει σε μισή ώρα και ο καιρός δεν νομίζω να σε αφήσει να περπατήσεις.

Κάρα: Εντάξει

Μου άνοιξε την πόρτα απο την θέση του οδηγού και εγώ μπήκα.
Του εξήγησα που μένω και μου κούνησε το κεφάλι καταφατικά.

Σεμπάστιαν: μένεις καιρό Νέα Υόρκη?

Και ένιωσα το βλέμμα του να με κοιτάει.

Κάρα:Εδώ και μισό χρόνο. Είμαι απο Καλιφόρνια.

Σεμπάστιαν: Α ωραία. Εγώ μετακόμισα εδώ πριν μία εβδομάδα.

Η βροχή άρχισε να πέφτει στο τζάμι του αυτοκινήτου

Κάρα: μένεις μόνος?

Σεμπάστιαν: ναι σε ένα σπίτι που έχει ο πατέρας μου εδώ.

Κάρα: ωραία

Σεμπάστιαν: το βράδυ τι κάνεις?

Και ένιωσα πάλι το βλέμμα του να με κοιτά. Αυτή την φορά τον κοίταξα και εγώ.

Κάρα: Δουλεύω. Σε μια καφετέρια μέχρι της 12.

Σεμπάστιαν: έλεγα αν θέλεις να πάμε καμιά βόλτα. Θέλεις να το κανονίσουμε αύριο ?

Κάρα: Ναι ευχαρίστως.

Σταμάτησε το αμάξι και είδα την πολυκατοικία μου.

Καρα: σε ευχαριστώ που με έφερες. Τώρα θα μπορούσα να ήμουν μούσκεμα.

Σεμπάστιαν: χαρα μου να σε φέρω σπίτι σου.

Τον κοίταξα και πρόσεξα ότι δεν παίρνει τα μάτια του απο τα δικά μου.

Κάρα: το κάνεις συνέχεια αυτό?

Σεμπάστιαν: χαχα ποιο?

Και χαμογέλασε

Κάρα: να κοιτάς τον άλλον όλοι την ώρα

Σεμπάστιαν: αν ο άλλος έχει ωραία μάτια και αξίζει να τα βλέπω, γιατί οχι?

Κάρα: χαχα οκ. Τα λέμε αύριο. Ευχαριστώ.

Πήρα την τσάντα μου και έφυγα τρέχοντας για να μπω στην πολυκατοικία. Το αμάξι παρέμενε εκει. "Λες να του αρέσω?" Σκέφτηκα πριν μπω στο διαμέρισμα μου. " όχι με τίποτα, δεν είναι για μένα, τον κοιτάνε όλα τα κορίτσια του σχολείου"

Γειά σας παιδιά!!! Γύρισα με καινούριο κεφάλαιο ελπίζω να σας αρεσει. Ανεβάζω γρήγορα δεν μπορείτε να πείτε χαχα