Bad Desire

Κεφάλαιο 18: Alicia

ΕΡΙΚ ΠΟΒ.

Περπατάω με την Κάρα στο δάσος που έχουμε έρθει, δεν ξέρω που πάμε. Περπατάει μπροστά μου και περνάμε ανάμεσα από δέντρα και θάμνους. Δεν βλέπω μπροστά μου το τέλος του δάσους η κάτι.

"Φτάνουμε η θα χαθούμε στο δάσος? Θα φοβηθώ και θα πρέπει να έρθεις στην αγκαλιά μου"
Την ρωτάω και την ακούω να γελάει σιγανά.

"Ακόμα λίγο. Έχεις την ομπρέλα που σου είχα δώσει?"

"Ναι-"

Ξαφνικά το δάσος τέλειωσε ξαφνικά χωρίς να το προσέξω.
Και μπροστά μου είδα ολόκληρη την Νέα Υόρκη από ψηλά. Μπροστά μας ήταν η κατηφόρα.
Ήταν πανέμορφα. Και σιγά σιγά άρχισε να βρέχει και βλέπαμε την βροχή πάνω από την πόλη.
Ο ουρανός ήταν γκρίζος και δεν υπήρχαν καθόλου σύννεφα.

"Κάρα που με έφερες?"
Την ρωτάω.

"Έλα να καθίσουμε"
Μου λέει και με παίρνει απο το χέρι σαν ένα μικρό κοριτσάκι που προσπαθεί να δείξει κάτι σε έναν μεγάλο.

Πηγαίνουμε δεξιά και βλέπουμε μια μεγάλη πέτρα που η Κάρα κάθετε και μου κάνει νόημα να καθίσω δίπλα της.

Κάθομαι και παρακολουθώ την θέα μπροστά μας.

"Σου αρέσει?"
Με ρωτάει η Κάρα.

"Και βέβαια. Από πότε έρχεσαι μόνη εδώ?"

"Το είδα μια μέρα όταν έτρεχα μέσα στο δάσος. Και από τότε έρχομαι εδώ όταν θέλω λίγο χώρο δικό μου"

"Έχεις φέρει τον Σεμπάστιαν εδώ?"
Την ρωτάω και κάθομαι πιο κοντά της.

"Όχι ακόμα, αλλά μην το κάνεις θέμα και πεις ότι έφερα εσένα και όχι αυτόν"
Μου λέει και με κοιτάει λοξά.

"Χαχα μείνε ήσυχη"

Έτσι πέρασε η ώρα, και απλά δεν ξέρω πως μου ήρθε στο μυαλό, την ρώτησα.

"Θέλεις να σε πάρω αγκαλιά? Απλά σαν φίλος, δεν χρειάζεται να το κάνεις θέμα χαχα"

"Α μολέ, εντάξει αλλά φίλοι μόνο έτσι?" Μου λέει και χαμογελάει.

"Ναι, απλά το σκηνικό με έχει εμπνεύσει χαχα"

Πηγαίνω κοντά της και ανοίγω τα χέρια μου για να την αγκαλιάσω.

"Έλα εδώ"

Βολεύεται στην αγκαλιά μου και κοιτάζουμε την ωραία θέα που μαζεύει γκρίζα σύννεφα πάνω απο την πόλη.

Μετά από καμιά ώρα την σκουντάω.

"Κοιμήθηκες?"
Την ρωτάω.