[FORBIDDEN LOVE]

(13)

"Утас чинь цоорлоо! Өдрийн хэдэн ч удаа утсаа асааж хардаг юм!"

Тэр өдрөөс хойш бүхэл бүтэн хоёр сар өнгөрсөн ч Вонүгаас ямар ч хариу байхгүй. Юу хийх ёстойгоо ч мэдэхгүй нь. Өөрийнх нь компаний гадуур эргэлдэж, түүнийг хүлээх ч нэмэргүй. Сүүлд зориг гаргаж дотогш орон асуутал түүнийг гадагшаа явсныг хэлсэн.

Томилолтоо дуусгаж ирээд л надтай холбогдох байх.

Гэхдээ яг хэзээ юм бэ?

Түүний анхилуун үнэр, зөөлхөн инээмсэглэлийг санаж байна~

"Энд~" Ханна намайг дагуулж гадуур гарах болсон л доо. Энэ удаад өөрийнхөө найзуудаас надтай нэгийг нь танилцуулах юм гэсэн.

Хүн ирж байхад ширээ дэрлээд хэвтээд байвал муухай гэж бодон дуртай дургүй цэхлэн суулаа. Ирж буй залууг ажвал дажгүй л залуу байна.

- Сайн уу~

Тэр ширээнд ирж суун бид хоёр бие биетэйгээ танилцлаа.
Гар нь үнэхээр зөөлхөн юм~

"Үён гэж дуудхад болноо~"