Хэн нэгэн надаас миний азтай өдрийг асуувал би чамайгаа анх олж харсан тэр өдрийг хэлнэ. Харин жаргалтай өдрийг минь асуувал чи минийх болсон тэр өдрийг л хэлнэ.
Өнөөдөр бид хамтдаа бүр мөсөн Солонгос улсыг орхихоор шийдсэн."Юмаа бэлдчихсэн үү? Хоёулаа тэнд очоод шууд манайх руу явахад болно~"
"Айн? Тэнд танайх байгаа хэрэг үү?"
Вонү хамарнаас минь зөөлхөн чимхээд "Би чинь бизнес хийдэг хүн~ басхүү компаний удирдагч~ "
Яагаад ч юм өөрийн мэдэлгүй л санаа алдчихав. Вонү санаа зовсон нүдээр над руу харахад нь түүний уруул дээр хөнгөхөн үнсэж зүгээр гэдгээ илэрхийллээ.
•••
"Би ... дахиж Солонгост ирэхгүй ээ~ та хоёрын охин гэдгээ ч нууж явна~ надаас ичиж байна гэсэн байхад.."
Ээжтэй ярих ёстой юм шиг сэтгэгдэл төрж нэг мэдэхэд л ногоон товчин дээр дарчихсан байсан. Вонүг уух юм авчрах гээд явах зуурт ярьж буй минь.
- Тэгээ! Өөрийнхөөрөө амьдраад л үз!
Ээж өөр зүйл хэлэлгүй утсаа таслав.
Вонүг сонгосон амьдрал минь үргэлж жаргалтай байна гэдэгт итгэж байна~
Ad/ 20 part ийн турш хамт байсанд баярлалаа❤️ ингээд дууслаа~
Хүнд яг тийм галзуу дурлах үе байдаг гэж сонсож байсан юм хэрвээ гэсэн бодолноос үүссэн бичвэрийг минь энэ хүртэл уншсан та нартаа баярлалаа~
![](https://img.wattpad.com/cover/367067494-288-k78739.jpg)
YOU ARE READING
[FORBIDDEN LOVE]
FanfictionТүрүүлж дурласан нь би байхад! Яагаад би чиний дэргэд байх эрхгүй гэж вэ?