8. Wampiryzm Sentymentu

36 11 0
                                    

Dziecię nocy, uchylże rąbka swej tajemnicy:Powiedz mi nie słowami, a swymi majestatycznymi kłami,Jak tyśże wiecznie młode i nieskażone minionymi latami,Gdy dusza twa, obumarła z zeszłego wieku, spoczywa w kostnicy?Praw mnie pół prawdą, może i na k...

Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.

Dziecię nocy, uchylże rąbka swej tajemnicy:
Powiedz mi nie słowami, a swymi majestatycznymi kłami,
Jak tyśże wiecznie młode i nieskażone minionymi latami,
Gdy dusza twa, obumarła z zeszłego wieku, spoczywa w kostnicy?
Praw mnie pół prawdą, może i na kłamstwo pozwolę;
Czaruj mnie poematami, liryką i sercem chłodnym,
Zabaw noc, niechaj słyszą nasze rozmowy, krnąbrnym
Wytknij niespójność, a nam kochać się zezwolę.

Gdyż twe piękno niejednokrotnie mnie uwiodło,
Niezmienna twarz i słowa, którym wypada zaufać,
Wiedzę i sentymenty stale z żywym spoufalać;
Jak pajęcza sieć się rozciągam, byś mnie tknęło.
Krew mi nie straszna ani horrory po zmierzchu,
Tolerować mogę w tobie potwora i artystę.
Widzę w tobie od żywotu już specjalistę,
A na widok makabry z zachwytu brak mnie tchu.

Adnotacje | Tomik PoezjiOpowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz