YERYÜZÜNDEKİ YILDIZLAR

7. Bölüm

Bu gece ruhumun serinliğinde atan kalbime dayadım nefesimi. Etrafta bana bıraktığın çaresizliğin selası yankılanıyor anne! Sensizliğin bana saldığı duyguyu yudumladım o bir kaç saniye içerisinde. Soğuk bir duvar köşesinde ağır ağır soluklanırken kapının oynayan kulbunun sesi delmişti zihnimi. İçeri giren kişiye doğru kaldırdım öfkeyle kendini doyurmuş gözlerimi.

_ Cüneyd'im nasıl oldun?

İyice yaklaşan Sadi Hüdayi elini omzuna doğru indirecekken sinirle doğruldu yerinden Cüneyd.

_ şimdi kızıyorsun bana ama ben senin iyiliğin için Cüneyd'im.

_ bu sütunlara çatı dikmişsinde temelini becerememişsin amca!

_ temelini ben beceremem Cüneyd. Onu sen, seni sevenler becerir.

_ o halde sualime cevap ver annem neden gitti?

Şaşkın bir surat ifadesiyle işaret parmağını kaldırdı.

_ senin annen kendi isteğiyle gitti kendi gözlerinle şahit oldun ha Cüneyd.

Ellerini arkada bağlayıp yaklaştı amcasına.

_ o halde toplanın.

_ toplanalım da ne için Cüneydim de hele amcana.

_ vakt-i vifâk...

_ kim için bari onu diyeydin.

_ öğrenirsin amca ha bu arada Feyza'yada söyle oda hazırlanıp gelsin.

Hızlı adımlarla çıktı dergahtan.

***

Pencereden dışarıyı izlerken gözleri birden gökteki yıldızlara kaydı.

_ yıldızlar prensesi...

Tam o anda kapı çalıyordu. Dalgınlığını bir kenara bırakıp hızla salona indi. Musa hoca kapıyı açınca karşısındakiyle küçük bir şaşkınlık yaşadı.

_ Cüneyd efendi...

_ hayırlı akşamlar bey amca.

_ hayr olsun evladım.

_ müsaade var mıdır?

Der demez gözleri Zeynep'in simasına döndü.

_ buyur geç.

Adımları Zeynep'e doğru yol almıştı.

Bu ne sima hatun! Gözlerin şiir kirpiklerin kâfiye...

Şaşkınla onu izliyorlar bir yandan da endişeleniyorlardı.

_ vakt-i vifâk talep ediyorum beni bir dinle...

Zeynep gözlerini babasına yöneltti.

_ sen ne dersin efendi ağzından çıkanı kulağın duysun evvela.

Meryem'in sesinin yükselmesiyle Musa hoca önüne geçti.

_ gel evet de yarama merhem lazım yoksa eştikçe eşiyorlar başedemiyorum sancısıyla.

_ Cüneyd efendi! Bey Allah aşkına susma neler diyor aklını yemiş bu çocuk.

Cüneyd adımlarını Meryem'e çevirdi birden.

_ anneler korur doğrudur... Kızını kimden koruyorsun? Benim gibi bir garipten mi?

_ senin garipliğin evime ateş yüreğime sancı olur efendi gel vazgeç sevdandan. Ne yıldızından ne prensesinden geldin kapıma.

_ annem... Yaşamıyor ama yaşasaydı eğer oda aynı sizin gibi korurdu beni. Can canan ister canan ise toprağı.

Bakışları tekrardan Zeynep'e döndü.