YERYÜZÜNDEKİ YILDIZLAR

15. Bölüm

2 gün sonra...

Odamda sandıktaki eşyaları alıp salona doğru inmiştim. İndiğimi fırsat bilen o güzel doğruldu yerinden.

_ hazır mısın?

_ hadi gidelim!

Usulca önden çıkarken arkamdan takibe çıkmıştı beni. Ona doğru dönüp gülümsedim.

_ senin bulunacağın yer gözümün ardı değil, gözümün önünde olmandır prenses!

Elinden tuttuğum gibi kendime doğru çekmiştim onu. Bizi karşılayan muazzam bir kalabalık... Gözlerimin içine yansıyan o mutluluk taneleri azad edecek miydi küllerimizden bugün bizi? Bakışlarım amcama döndüğünde Zeynep'in elini sımsıkı kavradım. Diğer kolumun altındada sandık duruyordu. Amcama doğru ağır ve mutlu adımlar atarken samimi bir tebessümle karşılamıştı bizi.

_ Cüneyd'im!

Selam vermiş iyice yanaşmıştım yanına. Ardından bedenimi kalabalığa çevirerek gülümsedim.

_ vallahi bu zarf bugün bütün herşeyi çözecektir.

Amcamın kulağına eğilerek hafifçe mırldandım.

_ ben çıkarsam gönlünü kırmış olur muyum?

_ sen benim kıymetlimsin yahu! Vallahi sen aklınla ilminle benden üsttesin.

_ gece yarısı kendini kesen bir deliden mi bahsediyoruz?

_ nereden biliyorsun Veli olmadığını? Vallahi sen çıksan ben sevinçle sana biat edeceğim.

Ardından amcam zarfı açmak için doğrulurken gözlerim hanımların ön safında oturan Zevceme döndü birden. Başını onayladıktan sonra amcama döndüm.

_ amca postun halefini açıklamadan önce ben birşey yapmak istiyorum.

Amcam şaşkınlıkla döndü bana. Elimle sandığı ona doğru uzattım.

_ bundan kelli azad senin ellerindedir...

_ Cüneyd.

_ ben azad olmak istiyorum.

Amcam yanaşıp alnımdan öperken sevinçle mırıldanmıştı.

_ vallahi en doğru kararı verdin.

Ardından Arif'e dönerek kaşlarıyla sandığı işaret etmişti.

_ Arif sen ne yapacağını biliyorsun.

Ardından ayaklanırken bende onunla beraber ayaklandım. Bakışlarımız kalabalıkta cirit atarken ellerimi önümde birleştirdim.

" bu post omzuna yükleneni demirden bir hançer yapar! Verdiği her hüküm ya cennetine bir köprü, ya da cehennemine giden bir merdivendir. Ehil olmak değil, adil olmak yaraşır bu posta. Post kardeşim Sadi'ye hak düşünüyor olabilirsiniz lakin zihninde sivrilmiş fasıl fasıl bir ilim aşkı yanarken, sinesine dolmuş merhametten Fanileri noksan bırakmakta beni adil yapmaz. Halefim oğlum Cüneyd efendi'dir. Bu vazifeyi hevasından sıyrılmış nefsiyle cennete taşıyacağından şüphe etmiyorum. "

Duyduğum cümlelerle gözlerim kalabalığı eşerken amcama döndüm birden. Yüzünü kaplamış o derin tebessümüyle gözlerini indirdi.

_ vallahide billahide ben biliyordum Cüneyd'im. Anan GülAyşe'nin müjdesi doğru çıktı.

Ellerime doğru yeltendiğinde bir adım geriye çekilerek mahçup halde seslendim.

_ amca!

Bunun berisinde ben onun elini öperek sarıldım boynuna.

_ beni mahçup etme lütfen.

Ardından postun kulbuna dolanmış keramete doğru yaklaşıp çöktüm. 3 besmeleli tazim ile elime alıp kalabalığa doğru yanaştım.

_ ben GülAyşe'den doğma öksüz Cüneyd! Benim dilimle deli, amcamın diliyle veli sizin dilinizle ya zalim bir mürşid, ya da dedemin dediği gibi adil bir mürşid. Velhasıl kelam ilk buyruğum...

Amcama döndüm onay almak için ne olduğunu bilmese bile başını olumlu yönde sallamıştı.

_ bu ilmin ateşini harlandırmaktır gayem. Amcam Sadi Hüdayi efendinin ululardan bir ulu olmasını istiyorum. Zira bizim burada ona ne kadar ihtiyacımız var ise farklı müzakerelerde ilmiyle aydınlık bir kandil olmasıda mazlum, masum kavimler için ihtiyaçtır. Müşkülleri sinesindeki adaletle yürüteceğinden hiç şüphem yoktur.

Amcam eliyle postu işaret edip üzerine oturmam için işaret verirken posta herkesin önünde oturmayı tevazu bir hareket görmediğimden dibine çöktüm.

_ ne zaman biat edeceğiz mürşid efendi?

Fanilerden yükselen bu sualin üzerine tebessümle zevceme döndüm.

_ biat kalptedir ne etekte ne de benim şu ellerimdedir faniler!

Uzun ve yorucu bir günün ardından evin yolunu tutmuştuk. Attığımız her adımda insanlar bizi selamlıyor makamımızı mübarek ediyordu. Sonunda eve varmış kapı önünde duraksamıştık.

_ gördün mü insanların yüzündeki neşeyi baban seni layık görerek iyi etti bence. Sen o postun en bilge en merhametli bekçisi olacaksın.

Bir yandan dinleyip bir yandan kapıyı açmıştım. Zeynep önden geçmiş ardından geçerek kapıyı kilitlemiştim.

_ Allah muvaffak kılsın zira yüreğime bir kor çöktü adeta. Bu makamı taşımak...

Cümlemi elime değen Zeynep'in dudakları bölmüştü. Elimi öpüp aniden doğrulmuştu.

_ bu eli öpmek değil, benim bu alnı öpmem münasiptir kıymetli!

Alnına kondurduğum bir öpücükle parlamıştı gözleri.

_ Cüneyd madem mürşid oldun bir maruzatım var!

Cübbemi ve takkemi asarak usulca döndüm ona doğru.

_ nedir o mürid hanım?

Dalgaya aldığım cümleyle muzipçe gülmüştüm.

_ rıza meselesi?

_ rıza meselesi...

Diyerek elimle sıvazladım sakallarımı. Ardından gözlerimi diktim gözlerine.

_ sen asi ruhundan feragat edip bu cana teslim olmayı kabul edecek misin hatun?

Başını sallamasıyla ellerimle başörtüsünü çıkarıp attım kenara doğru.

_ Cüneyd'in rızası senindir iste canıda senin olsun!

Ellerim paltosunun düğmelerine ulaşırken açmaya yeltendi ve anında indirdim kollarını.

_ sakın rızayı tamamlayıp teslim olana dek hiçbir hareketime mani olma!

Paltosunu asarak ince bileklerinden kavrayıp odaya doğru çekiştirmeye başladım. Odaya vardığımızda bizi karşılayan büyük boy aynasının karşısında duruyorduk. Gözüme çarpan elbisenin fermuarını usulca indirirken gözlerim omzuna düşmüştü. Burnumu okşayan o koku beni etkisiz hale getiriyordu adeta. Elbiseyi kollarından sıyırıp yere duğru düşmesine müsaade etmiştim. Arkadan sarıldığım belinde gezinen parmak uçlarım içimdeki alevi harlandırıyordu. Aniden önüme doğru çekerek yapıştım dudaklarına. Bir yandan öperken bir yandan yatağa doğru ittim bedenlerimizi. İçimdeki açlığı doyuruyor her bir hücresine bir kıvılcım yerleştiriyordum. Ardından doğrularak gömleğimin iliklerini sökmeye başladım. Usulca izliyordu beni.

_ korkuyor musun cesaretli hatun? Rıza diyordun...

_ senden gelecek ne varsa kabulüm efendi.

_ o zaman şansına küs!

Yatağın üzerine çökerek gözümün değdiği ilk noktaya daldırdım dudaklarımı....