"Anlatarak bitiriyorum hayatımı Bilmiyorum başka nasıl bitirilir bir hayat Bir çiçek çizdim bu akşam avcuma İsmini her şey koydum." — Didem Madak
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
büyük ev ablukada, cam parçası
redd, aşık oldum celladıma
mavi, senden uzak
40gece, yine en baştan
40gece, seni affetmedim
sezen aksu, her şeyi yak
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
❛ oy ve yorumlarınızı esirgemeyiniz. keyifli okumalar, b. ★ ❜
「 25. BÖLÜM, FİNAL 」
"Tunç!"
Birinin adını seslenmesi ile durdu. Elleri ceplerindeyken arkasına dönüp baktığında görmekten hiç hoşlanmadığı o yüzü gördü, ifadesi anında sertleşti. Tek kaşını kaldırdı, ağzından çıkacak tek bir kelimeyi bile hak etmediğini düşündüğü Emre'ye baktı.
Koştuğu için nefes nefese kalmıştı Emre, soluklanıp dimdik Tunç'un karşısında durdu. Yüzünden okunan nefreti gizleyebilecek kadar kurnaz değildi bir zamanlar. "Maçı kazanmışsınız."
Sinir bozucu bir gülümsemeyle, "Eee?" dedi, Tunç. "Tebrik etmeye mi geldin?"
"Tebrik etmeye değil, hak etmediğinizi söylemeye geldim."
Tunç sinirlenmeye başlıyordu, zaten içinde hali hazırda onu dövme isteği varken kendini tutmakta zorluk çekiyordu. "Ne diyorsun lan sen?"
Bir an olsun tereddüt etmeden, "Hak etmediniz, diyorum." dedi. "Her zamanki gibi öfkene hakim olamayıp kavga çıkardın, karşı takımı tahrik ettin ve ortalığı karıştırıp bir şekilde takımını kazandırmayı başardın. Sen busun işte, hakkıyla hiçbir şeyi başaramayacak birisin."
