chocolate box || taegyu

1.0

ben geldim!!

-

Bedenimi tamamen ona döndürdüm, anlatacağı şeyi merakla bekliyordum.Ne tür bir hata yapmış olabilirdi ki?

"Bugün her şeyi anlatmak için bir haber ajansına gittim ve onlara röportaj verdim.Ama çoğu söylediğim yalandı ve seni kurtarmak içindi.Bir sevgilim olduğundan bahsettim ve o fotoğraftaki kişinin de işe yeni başlayan menajerim olduğunu söyledim."

Onaylar biçimde başımı salladım.Söylediklerinde yanlış bir şey bulamamıştım ve bence durumu iyi kurtarmıştı.Kendisinin neden hata yaptığını düşünüyordu ki..

Başını arkasındaki duvara yaslamış gözleri kapalı öylece duruyordu.Onu izleyebileceğim her fırsatı değerlendiriyordum ve yine o anlardan biriydi.Kapalı göz kapaklarına baktım önce daha sonra tüm yüzünü inceledim her ayrıntısını ezberlemeye çalışarak.Bu kısa göz gezdirmem sonucu hafifçe omzundan dürttüm ve bana bakmasını sağladım.

"Yanlış bir şey yapmamışsın.Kendini suçlama"
Elimi tereddütle koluna koymuş onu teselli etmeye çalışıyordum.Gözleri bir anlık ellerime kaymış ardından dediklerimi onaylar nitelikte başını sallamıştı ama tek bir kelime bile etmemişti.

Ayaklanmak için hamle yapacağım sırada durdurmuş ve eliyle kalkmama engel olmuştu.

"Biraz sonra kalkarız"

Geri yerime yerleşirken gözlerimi etrafta gezdirdim.Gözleri kapalı değilken yüzüne bakmaya cesaret edemiyordum.

"Senin hakkında çok az şey biliyorum"

Dediğine hafifçe gülümsedim.
Çünkü bilmiyordu ki kendimden fazla bahsedersem kendimi ele verecek bir şey yapardım.Bu yüzden susmayı tercih ediyordum.

"Ne bilmek istiyorsun?"

"Sen benim hakkımda çoğu şeyi biliyorsun mesela ailen nerde onlarla birlikte mi yaşıyorsun?"

Aile..Bir ailem var mıydı ki benim.Onların konusu geçmeyeli bir hayli uzun zaman oluyordu.Yine düşüncelerime dalmış ve etraftaki tüm sesler bulanık bir hâl almıştı.Yeniden Taehyun'un sesini duyduğumda ona döndüm.

"Beomgyu?"

"Tek yaşıyorum ailem yok."

Bakışlarındaki hüzünlü ifadeyle afallamıştım.Bunu söylememle gözleri dolmuştu.Elleriyle gözlerini silmiş, belli olmayacağını sanıyordu.Bakışları tekrar beni bulmuştu.

"Peki nerdeler?"

Bunun cevabını bende bilmiyordum.

"Bilmiyorum.Onlar hakkında hiçbir sey bilmiyorum"

Kafasını sallamış ve elleriyle önüne gelen saçlarını geriye atmıştı.Beklemediğim bir anda birden ayaklandı ve arkasını dönerek konuştu.

"Gitsem iyi olacak."

Onun gibi bende ayağa kalktım ve kafamı sallayarak yürümeye başladım.

"Seni eve bırakmamı ister misin?"

Teklifini reddettim, eve tek gitsem daha iyi olacaktı.Zaten gideceği bir iş yemeği vardı.

"Pekala en kısa zamanda görüşelim."

Başımla onayladıktan sonra yanından ayrıldım ve eve doğru adımladım.

-

Saatler geçiyordu benim sıkıntım geçmiyordu.Kendimi ele vermemek için şirket eğlencesine gitmemiş evde boş boş oturuyordum.Televizyonda açık olan dizi bile beni eğlendirmiyordu.Düşüncelerimi bolen telefon zil sesimle arayan kişiye odaklandım.Taehyun arıyordu.

"Alo"

Karşı taraftan bir ses gelmezken arkadaki gürültülü müzikten kısık bir ses duymuştum.

"Buraya gelmen lazım"Müzik seslerinden zor duyduğum sesle telefon da aniden yüzüme kapanmıştı.Kapanan telefona boş boş bakmayı keserek koltuğa koymuş ve odama gitmiştim.Üzerime giydiğim siyah gömlek ve pantolonla çabasız bir şekilde güzel olmuştum her zamanki gibi..

Bu saatte otobüs olmadığı için bir taksi çağırmış ve hemen binmiştim.Gruba atılan konumdan şoföre yerlerini tarif etmiş ve yola koyulmuştuk.Kısa sürmese de sonunda gelmiş ve taksiden ücreti ödeyip inmiştim.Klasik bir et restoranı gibi duruyordu ama içerdeki renkli ışıklardan eğlence mekanı gibi duruyordu.Tabiki de içeriye giremezdim.Taehyun'un yanında beni görmeleri hatta ordakilerin beni tanıması daha tehlikeliydi evet bu benim için daha tehlikeli bi durumdu.

Taehyuna restoranın arkasında beklediğime dair bir mesaj attım ve bir süre gelmesini bekledim.Dakikalar dakikaları kovalarken sonunda kapı açılmış ama beklediğim kişi değil onun yerine Heeseung gelmişti..

"Birini mi bekliyordun?"

Adımları yavaş yavaş bana yaklaşırken geriye adımlamış ve yüzüm ciddi bir ifadeye bürünmüştü.

"Niye geldin?"

Güldü.Bu içten bir gülüş değildi.Daha çok beni aşağılar gibiydi.

"Yalancının tekisin"

Sorularıma cevap vermeye niyeti yok gibiydi.Daha çok nefretini kusmaya gelmiş gibi duruyordu ki bu da beni korkutuyordu;benim hakkımda bir şeyler biliyor olması..

"Onu kandırdın"

Ağzımı bıçak açmazken sadece susuyor ve tehditkar adımlarla üzerime gelmesini izliyordum.İşaret parmağıyla kolumu ittirmiş ve hafif de olsa sendelemiştim.Kendimi savunabileceğim bir şey yoktu.Konuşursam daha çok batıracaktım her şeyi.

"Bir şey desene amına koyayım"

Ellerini üzerimden ittirmiş ve hiç bir şey demeden arkamı dönüp gitmeye hazırlanmıştım.

"Taehyun'a her şeyi anlatacağım.Haberin olsun"

Adımlarım duraklamış ve arkamı dönmüş üzerine doğru ilerlemiştim.Sinirlenmemeye çalışıyordum ama beni fazla zorluyordu

"Dene de göreyim"

Dediğime gülmüş ve elleriyle gömleğimin yakalarından tutmuş boş tehditlerini bir kez daha savurmuştu yüzüme.

"Yapamam mi sanıyorsun Beomgyu.Benim kaybedecek bir şeyim yok!"

"Senin Taehyun'a bu denli takıntılı olduğunu sevgilin Kai öğrense ne düşünür acaba hiç düşündün mü?"

Söylediklerimden sonra kendinden emin yüz ifadesi bir anda yok olmuş yüzündeki ifade gerilmiş, ciddileşmişti.

"Biz..sevgili..Sen nerden biliyorsun?"

"Kai benim yakın arkadaşım.Ah yoksa bilmiyor muydun.."

Yalandan şaşırmış gibi yapmıştım ve çok geçmeden sinirle yanımdan çekip gitmişti.Evet belki elimde koz olmasa ayvayı yemiştim ama şimdi bir sürelik de olsa Heeseung'un susmasını sağlayabilirdim.

-

oyy selamlar

bu bölümü hoonievzb ithaf ediyorum🥺🎀🎀

bir sonraki bölümün gelmesi yakındır (umuyoruz inşallah)